కృష్ణశతకము - సుబ్రహ్మణ్య భాగవతులు

కృష్ణశతకము

                                          -సుబ్రహ్మణ్య భాగవతులు 

(కందపద్య శతకము)

1. శ్రీవసుదేవునిగృహమున
దేవకీగర్భమున సకల దేవతలు నరుల్
నీవేదిక్కని కొలువగ
నావిర్భమైనదేవ యచ్యుతకృష్ణా

2. ఒకచోట జననము వే
రొకచోటను పోషణంబు నొప్పగను యశో
దకు నందునకును ముద్దుల
సుకుమారుడనైన బాలసుందర కృష్ణా

3. అష్టమగర్భమువలనను
కష్టమ్ములు గలుగుననుచు కంసుడు భీతిన్
దుష్టుండై నీయన్నల
కష్టాత్ముడు చంపె జాలిగానక కృష్ణా

4. చనుబాలిచ్చెదనని పూ
తన నీ చెంతకునుజేర దానియుసురులన్
చనుబాలతోడ బీల్చిన
ఘనుడవు నీశక్తినెన్న గలమే కృష్ణా

5. మూడునెలల బాలుడవై
వాడల యాదవుల వింత పడగ పడకపై
నాడుచు పదమున శకటము
గూలంగాదన్ను ముద్దు కొమరుడ కృష్ణా

6. సుడిగాలి రూపమున నిను
వడి వడి గొనుచున్ వధింప వచ్చిన దనుజున్
మెడబిగియబట్టి నేలం
బడద్రోసి వధించు చిన్నిపాపడ కృష్ణా

7. బాలుడవై వ్రేపల్లెను
బాలురతో కలిసి మెలసి బహువిధముల నీ
వే లీల నాడుకొంటివి
ఆలీల లనంతములు మహాత్మా కృష్ణా

8. నీపాపని దుండగముల
కోపగలేమమ్మ యనుచు న్గోపికలు చనన్
గోపికలు మొరలు వెట్టగ
నేపాపము నెరుగనటు నటింతువు కృష్ణా

9. మన్ను దిన గని యశోదయు
అన్నా యిదియేమి యనుచు నాగ్రహపడగా
చిన్నారి మోము లోపల
నన్ని జగములను జూపవా శ్రీకృష్ణా

10. అల్లరి బాలుడవనుచును
తల్లి నినున్ ఱోల గట్టి దండించగా నా
తల్లి గనకుండ లాగుచు
చల్లగ మద్దులనుగూల్చు జానవు కృష్ణా

11. గోపకుమారులు క్రేపుల
మేపుచు యమునాతటమున మెలగెడు వేళన్
క్రేపులలో క్రేపగు నొక
పాపపురక్కసుని గూల్చు బాలుడ కృష్ణా

12. బక దైత్యుడు నిను మ్రింగగ
నకటా యని మిత్రులెల్ల నాక్రోశింపన్
బకుమోము వెడలి వానిన్
వికలాంగునిజేసి చంపు వీరుడ కృష్ణా

13. తనయన్న బకుని జంపితి
వని పటురోషంబుతోన ఘాసురుడంతన్
పెనుబామై నిను నమ్మిన
జనులను హింసింపవాని జంపవె కృష్ణా

14. చిక్కముల చలిదిమూటలు
నక్కున గురువింద పేరులమరు సఖులతో
చక్కగ వేణువునూదుచు
మక్కువ గోవులనుగాయు మాధవ కృష్ణా

15. నడుచుచు నాడుచు పాడుచు
వడివడి డాగుచును వచ్చి పైనంబడుచు సం
దడిజేయుచు చలిది భుజిం
చెడువిధముల నెన్నదరమె చిత్రము కృష్ణా

16. చలుదుల సందడిలో లే
గల బాలుర కమలభవుడు గైకొని దాచన్
సలలితముగ నా రూప
మ్ములదాల్పవె బ్రహ్మనిన్ను పొగడగ కృష్ణా

17. వనమున తాళఫలముల
ననువుగ భక్షింపగోరు యాదవులకు భీ
తినిగొల్పు ధేనుకాసురు
ననుచరులను గూల్చిబ్రోచు హరి శ్రీకృష్ణా

18. కాళింది మడుగులోపల
వ్యాళంబందఱను గఱచి బాధలుపెట్టన్
కాళియు పడగలపైన మ
హాలీలలనాడి బాధ లణపవె కృష్ణా

19. మడుగును వెడలెడు నినుగని
పడతులు గోపకులు చింత బాసిచనుచు నా
యడవిని కార్చిచ్చునబడి
మిడతలవలెగుంద చిచ్చు మ్రింగవె కృష్ణా

20. చెలువలు జలకములాడగ
వలువలు గట్టుపయినుంచి వారిజొరగ నా
వలువలుగొని చెట్టెక్కిన
బలుకొంటె .... భక్తవత్సల కృష్ణా

21. పొలముల గోవుల మేపుచు
నలసిన బాలురకు నన్న మడుగగ ముని భా
ర్యలు భక్ష్యభోజ్యములు పు
ష్కలముగ నర్పింపగొనవె కరుణన్ కృష్ణా

22. పరియేట జరుగు నింద్రుని
క్రతువును మాన్పించి కొండ గట్టుకు పూజల్
చతురత సలుపుచు నా ప
ర్వతమై విందారగించు ప్రభుడవు కృష్ణా

23. మండిపడుచు దేవేంద్రుడ
ఖండముగా ఱాళ్ళవాన కల్పించగ గో
మండలముగావ కేలను
కొండను గొడుగువలెనెత్తు కుఱ్ఱవు కృష్ణా

24. వరుణుని భృత్య్డు నందుని
వరుణపురమ్మ్మునకుజేర్ప భక్తిన్ పరమా
దరమున వదల్చి తండ్రికి
పరమపదముజూపు భక్తపాలన కృష్ణా

25. వెన్నెలలో మురళిని గొని
తిన్నగ నదికేగి యిసుక తిన్నెలమీదన్
కన్నెలు గోవులు పాములు
పన్నుగ పరవశమునొంద పాడవె కృష్ణా

26. భాసురముగ నా గోపవి
లాసవతులు నడుమ మండలమ్ముగ నిలువన్
వాసిగపలురూపులతో
రాసక్రీడలచరించి రంజిలు కృష్ణా

27. సర్పమ్మొక్కటి నందుని
దర్పమున మ్రింగ పాదతాడనమున కం
దర్పసమదేహుజేయుచు
సర్పపు శాపమ్ముబాపు సదయుడ కృష్ణా

28. మురదళిని వినవచ్చెడు సుం
దరులనుగొని యక్షుడొకడు తత్తరమున ను
త్తరదిశకు జనగ వానిని
శిరమున మణిలాగి ద్రుంచు జెట్టివి కృష్ణా

29. గోవుల లేగల దఱుముచు
గోవృషదైత్యుండు మందకున్ వడిరాగా
నావృషభాసురు కొమ్ముల
చేవంగొని నేలగొట్టు శ్రీహరికృష్ణా

30. కేశియనెడు నశ్వాసురు
నాశగొనుచు కంసుడంప నతిభీకరుడౌ
నాశత్రుని మాయలతో
కేశవ వాని మదమణచి గెడుపవె కృష్ణా

31. ఆటలలో గోపకులను
పోటుతనమ్మున హరించి వోమాసురుడా
చాటున గుహలోదాచిన
వాతముగావానిద్రుంచు వరదుడ కృష్ణా

32. నారదుని పలుకులను విని
క్రూరుండౌ కంసుడధిక కోపముతో న
క్రూరు థనుర్యాగంబను
పేరిట నినుబిల్వనంప వెడలవె కృష్ణా

33. యమునా నదిలోపల నీ
రముమధ్యను నిన్నుగాంచి రథమున నీ రూ
పముగని యత్యంతానం
దము నక్రూరుండుగనడె ధన్యుడు కృష్ణా

34. పురకాంతలు నీ యందము
నరసి విరులవానగురియ నరుగుచు మధురా
పురమున చాకలియొద్దను
సురుచిర వస్త్రములగొనెడు శూరుడ కృష్ణా

35. వాయక సుదాములొసగిన
నాయర్చన లంది కుబ్జ యనెడు త్రివక్రన్
చే యెత్తిలాగి సుతనుం
జేయుచు చందనములందు చెలువుడ కృష్ణా

36. ధనువు నవలీల విఱిచితి
వనుచును నీపైన కువలయాపీడంబున్
దనుజుడుపంపగ దంతము
లను బెఱికి వధించు వీరలక్షణ కృష్ణా

37. తల్లడమందుచు కంసుం
డుల్లంబునకలగ మల్లయుద్ధమునందున్
బల్లిదుల ముష్టికాదుల
మల్లవరులద్రుంచు గీతిన్ మండన కృష్ణా

38. గరుడుడు పాము శిరంబును
కరమరుదుగబట్టి యీడ్చు కరణిని కంసున్
వరసింహాసనగతునిన్
బిరబిరలాగి తెగటార్చు వెన్నుడ కృష్ణా

39. నిను హింసించిన రాక్షస
జనులకు నైక్యంబుగలిగె సర్వము నీకే
యనువుగనిచ్చిన గోపాం
గనలకు నీవేమియొసగ గలిగితి కృష్ణా

40. కడుచింతించెడు కంసుని
పడతులనోదార్చి చెఱల బడిన పితరులన్
విడిపించి యుగ్రసేనుని
పుడమికిపట్టమ్ముగట్టు పుణ్యుడ కృష్ణా

41. గురువులకెల్లను గురువై
వరలెడు నీవొక్క విప్రవర్యునియింటన్
గురుశిష్యన్యాయముతో
గురుమతి విద్యలను నేర్చుకొంటివి కృష్ణా

42. గురుదక్షిణకొఱకై సా
గరమున నా పంచజనుని కాయమునందున్
వరశంఖముగైకొని యమ
పురి గురుసుతుదెచ్చియిచ్చు ప్రోడవు కృష్ణా

43. తన సుతలు కంసు భార్యలు
తను ప్రేరణజేయ సప్తదశవారంబుల్
నినుబాధించు జరాసం
ధుని యుద్ధమునందు పాఱద్రోలవె కృష్ణా

44. జవమున మధురాపురిపై
యవనజరాసంధులిరువు రరిగెదరని యా
దవులను రక్షింపగ ద్వా
రవతిని మున్నీటగట్టు రక్షక కృష్ణా

45. చలమున నీ వెంబడిపడి
యలయక పరుగెత్తుకాల యవనుని గుహలో
పల ముచికుందుని కనుమం
టలపాలొనరించు లోకనాయక కృష్ణా

46. నీదర్శనభాగ్యముకై
సాదరముగ నిద్రజెందు నా ముచికుందున్
బీదివ్యరూపదర్శన
మోదంబునదేల్చు భక్తపూజిత కృష్ణా

47. బలరాముడు నీవును మీ
బలదర్పములుడిగ్ చన ప్రవర్షణగిరిపై
నలుదెసల మగధు డగ్నిని
నెలకొల్పిన దూకిపఱచు నిపుణుడ కృష్ణా

48. శిశుపాలున కిచ్చెదరని
విశదమ్ముగ దెలిసియొక్క విప్రుని బంపన్
దిశల యశము నిండగ నీ
వశమున రుక్మిణిని గొనెడు ప్రభుడవు కృష్ణా

49. దక్షుడవై రాజేంద్రులు
వీక్షింపగ భీష్మసుతను వేగమె దయతో
రాక్షసవివాహమునగొను
సాక్షాద్విష్ణుడవు దేవ సన్నుత కృష్ణా

50. సరివాడవిగావని నిను
విరసమ్ముగ రుక్మితాక వీరుడవై సో
దరి ప్రార్థింపగ వానిని
కరుము విరూపునిగజేసి కాచెడు కృష్ణా

51. పురుటింటి బాలుగొని శం
బరుడు సముద్రమున వేయ మత్స్యము మ్రింగన్
దొరికి పెఱిగి యా శంబరు
మరిమార్చినమరుని గన్న వాడవు కృష్ణా

52. మణికై వచ్చిన యపనిం
దను బాపగ జాంబవంతు దర్పమడచి యా
మణియుని నిరువురు కన్యా
మణులను గైకొన్న మేటి మగడవు కృష్ణా

53. పుత్రిక మెసంగలేదని
సత్రాజితు గొంతుగోసి చనుచున్ మణిన్
మిత్రునకిడు శతధన్వు న
పాత్రుని దెగటార్చి మణిని బడసిన కృష్ణా

54. కాళిందీజలములలో
కాలాత్మకుడైన సూర్యు కన్యకయగు నా
కాళింది తపము జేయగ
నా లలితాంగినివరించు యదువర కృష్ణా

55. వృషభమ్ముల నేడింటిని
విషమస్థలమందు జనులు వేడుకగన పౌ
రుషమున బంధించిన యదు
వృషభుండవు నాగ్నజితికి ప్రియుడవు కృష్ణా

56. శ్రీరుక్మిణి జాంబవతియు
వీరయువతి సత్య మిత్రవిందా భద్రల్
కాళింది నాగజితియను
వారలు లక్షణయు అష్టభార్యలు కృష్ణా

57. సురకంతకుడగు నరకుని
సురమున బరిమార్చి సత్యతోగూడి యటన్
తరుణుల బదాఱువేలను
పరిణయమగు సర్వలోక భర్తవు కృష్ణా

58. పురమునకు మరలివచ్చును
సురపతితో బోరి గెలిచి సుందరతరమౌ
వరపారిజాతతరువును
గరుడునిపై బెట్టితెచ్చు ఘనుడవు కృష్ణా

59. నారదుని వాక్యములు విని
ధీరుడు ధర్మజునిచేత దివ్యమహిమతో
నారాజసూయమఖ మ
వ్వారిగ జేయించు యోగివందిత కృష్ణా

60. బలిమి జరాసంధుని నె
చ్చెలులై యొకరొకరికొఱకు ప్రాణములైనన్
విడిచెడు హంసడిచికులన్
బలునేర్పునద్రుంచు లోకపాలక కృష్ణా

61. కపట బ్రాహ్మణులై చని
విపులాహవభిక్షవేడి భీమునిచే మీ
కపకారి మాగధుని జగ
దుపకారముగావధించు యోగ్యుడ కృష్ణా

62. అలమాగధుండు భైరవ
బలికైకారాగృహముల బడవేసిన రా
జుల విడుదలజేయుచు వా
రలచే ప్రార్థనములంది గ్రాలెడు కృష్ణా

63. తొలుతన్ పూజలనందగ
కులగోత్రము లేని వెఱ్ఱి గొల్లడనుచు నిన్
వలదనిన తిట్టు చైద్యుని
తల చక్రమున హరించు దక్షుడ కృష్ణా

64. యతివేషంబున వచ్చిన
నతిసుందరు డర్జునునకు ననుజ సుభద్రా
సతి పరిచర్యకు నిలుపుచు
నతనికి పరిణయము జేయు హరి శ్రీకృష్ణా

65. అనలునిచేతను ఖాండవ
వనమును భక్షింపజేయు వరుణునిచే న
ర్జునునకు చాపము రథమును
ఘనచక్రము గదయు నీకు గైకొను కృష్ణా

66. మయుడగ్నిని బడకుండగ
దయతో నర్జునుడు ప్రాణదానముజేయన్
మయుచే సభచేయించి వి
జయునకు సభతోడ జయమొసంగెడు కృష్ణా

67. సభలోన ధర్మతనయుని
విభవంబు నసూయతోడ వీక్షించు కురు
ప్రభుని నగుబాటుచె నా
సభ రణబీజముగ నాటు చతురుడ కృష్ణా

68. హా కృష్ణా! యదునందన
నాకెవ్వరు దిక్కులేరు ననుగావుమనన్
కోకల నక్షయముగ నీ
వా కృష్ణాకు నొసగి బ్రోవవా శ్రీకృష్ణా

69. కౌరవులకు పాండవులకు
వైరమ్ములు మాన్పి స్నేహభావము గలుగన్
పోరవలదని సుయోధను
వారింపగ జూచురాయబారివి కృష్ణా

70. చేతుల చాపము జాఱగ
భీతింగొను నర్జునునకు ప్రియమున భగవ
ద్గీతల నుపదేశించిన
నేతవుగద విశ్వరూపనిలయుడకృష్ణా

71. కురుపతి సుయోధనునకు న
పరిమితమగు సైన్యమొసగి స్వయముగ నీవే
నరునకు నరదము గడపుచు
సరగున జయమొసగు పార్థసారధి కృష్ణా

72. అభిమన్యుని మేనల్లుని
నభిమానమొకింతలేక యనిలోన కురు
ప్రభువులచే జంపించిన
విభుడవు సర్వేశ వేదవేద్యా కృష్ణా

73. చక్రంబు పూనననుచు న
వక్రగతి ప్రతిజ్ఞజేసి పార్థునిపైనన్
విక్రమమున భీష్ముడు చన
చక్రము చక్రమని యఱచు సదయుడ కృష్ణా

74. ఉత్తరగర్భము లోపల
తత్తరమున బాణశిఖల దగ్ధుడగు పరీ
క్షిత్తును గదచేగాచిన
యుత్తమచరితుడవు ప్రణుతయోగివి కృష్ణా

75. నరునకు సారథివై యా
నరవరుకొడుకునకు ప్రాణనాశకరుడవై
నరుపొత్రుడగు పరీక్ష
న్నరపతి రక్షించు నందనందన కృష్ణా

76. శరతల్పమందు నీపద
సరసీజములు మదినినిల్పి సంకల్పాదుల్
స్థిరుడై విడిచిన భీష్ముని
కరయగ మోక్షపదమిడవె యవ్యయ కృష్ణా

77. కేళీగృహమున రుక్మిణి
జాలగ విరసోక్తులాడి సతి ధరమీదన్
వ్రాలిన కరుణాలుడవై
జాలింగొని మూర్చదేర్చు సరసుడ కృష్ణా

78. తనకూతును గూడిన నీ
మనుమని పాశములగట్టి మందిరమును గా
వను శివుని నిల్పుకొను బా
ణుని గర్వమడంచు శంభునుతుడవు కృష్ణా

79. మును దానంబిచ్చిన గో
వును మరలనొసంగ కూపమునబడి పాపం
బున నూసరవెల్లిగ నుం
డిన నృగునకు మోక్షమిచ్చు నేర్పరి కృష్ణా

80. తన పేరును తన లక్షణ
మును దాల్చితివనుచు పంతమున గద చక్రం
బును దాల్చి వడిగ నీపై
జను పౌండ్రక వాసుదేవు జంపవె కృష్ణా

81. జనకుని వధియించున నా
తని సుతుడు సుదక్షిణుండు దర్పమున కృ
త్యను బంపగ చక్రంబున
ఘనమగు మంటలను దాని గాల్పవె కృష్ణా

82. హరుని కృపవలన శల్వుడు
వర నూత్నవిమానమొకటి బడసి యలుకతో
నరుదేర సౌభకముతో
నరివీరుని బాహుగర్వ మడచిన కృష్ణా

83. చెలులగు పౌండ్రక సాల్వా
దులకును తర్పణములొసగి తోరపుటలుకన్
కలహించు దంతవక్త్రుని
బలిమిన్ వధియించు చక్రపాణివి కృష్ణా

84. షోడశ సహస్త్ర భార్యల
గూడిన నీమహిమ తెలిసికొను కోరికతో
నాడుచు నీ చరితంబుల
పాడుచు నారదుడు తుష్టి బడయడె కృష్ణా

85. కడుపేద విప్రుకొంగున
ముడిచిన యటుకులనుజూచి మోదముతోడన్
పిడికెడు తిని వానికి తృ
ప్తుడవై సంపదల నొసగు మోహనకృష్ణా

86. గ్రహణంబునాడు భార్యా
సహితుడవై తీర్థమందు స్నానముజేయన్
మహితాత్ములు రాజులు నీ
మహిమలు గొనియాడ వెలయు మాధవ కృష్ణా

87. గురుసుతుని దెచ్చియిచ్చిన
తెరగున నీ తల్లి కోర్కె దీర్పగ బలి మం
దిరమున మృతులైన సహో
దరులంగొని వచ్చియిచ్చు దాతవు కృష్ణా

88. మునిగణములు నినుగొల్వగ
జని మిధిలాపురమునందు సత్కారములన్
గొని భూపతికిని విప్రున
కును సుజ్ఞానము నొసంగు గురుడవు కృష్ణా

89. శిరమంట భస్మమగునని
వరమిచ్చిన శివునివెంటబడి కనుగొనగా
పరిగెత్తు వృకుని కడు నే
ర్పరివై సమయించు సాధువత్సల కృష్ణా

90. తనవారు వీరు పరులని
యణుమాత్రము భేదమైన యమరదునీకున్
గనుకనె నీ యాదవకుల
మునకు కల్పించినావు ముసలము కృష్ణా

91. యాదవుల మద్యజనితో
న్మాదులను ప్రభాసమందు మసలెడివారిన్
వాదములాడుచు చావగ
మోదుకొనంజేయుదేవ ముఖ్యుడ కృష్ణా

92. చరణంబు మీద వేరొక
చరణము నిల్పుచు కదల్చు సమయమందున్
బరువడి కిరాతు డొకడు
శరమేయగ తనువుబాసి చను శ్రీకృష్ణా

93. నినుగాంచి వగచుబోయకు
వెనుకటి కర్మంబుదాట వీలుగలుగునా
యని పలికితి వచ్యుతునకు
వెనుకటి కర్మంబు నీకు వెలయునె కృష్ణా

94. ఈ యుర్విబాసి చనునెడ
నా యుద్ధవు డడుగనిన్ను నతిహర్షముతో
శ్రీయుతమగు పరమార్థము
నాయనఘన కొసగి చనవె యవ్యయ కృష్ణా

95. శుకుడు పరతత్వమగు నీ
యకలంకంబైన చరితమంతయు దెలుపన్
ప్రకటయశుడు పుణ్యారం
భకుడు పరీక్షత్తు ముక్తి బడయదె కృష్ణా

96. ఏదినమున నవతారము
మేదినిపై మానదలచి మేను విడచినా
వాదినము కలియుగంబున
కాదిగ ప్రారంభమయ్యె నచ్యుత కృష్ణా

97. గాండీవంబు చేతనుండియు
చండభుజపరాక్రమంబు చాల గలిగియున్
దండిసహాయుడవగు నీ
వుండమి నరుడేమిచేయ నోపడు కృష్ణా

98. అవని పరునింట బ్రదుకుట
యవన జరాసుతులకోడి యబ్ధిని భీతిన్
నివసించుట రెండును ను
ద్ధవు డతిదుఃఖంబుతోడ దలచును కృష్ణా

99. జలధికి చేరువ తనువును
విడిచిన క్షేత్రంబు సకల విశ్వమునందున్
పలువురు యాత్రలు జేయగ
నలఘు జగన్నాధమగుచు నలరెను కృష్ణా

100. కొందఱు పగచేతను మఱి
కొందఱు మోహంబుచేత కొందఱు భీతిన్
కొందఱు ప్రేమను నిను మఱి
కొందఱు సద్భక్తి కలసికొందురు కృష్ణా

101. ముల్లుగొని ముల్లు దీయుచు
చల్లగ రెంటిని త్యజించు చందమున భువిన్
కల్ల తనుపుగొని యసురుల
కల్లరుల వధించు నిర్వికారుడ కృష్ణా

102. క్రూరులగు దుష్టరాక్షస
వీరుల సృజియింపనేల పృథివీస్థలిపై
భారము మాన్పుటకై యవ
తారము నెత్తంగనేల తలపగ కృష్ణా

103. నామము రూపము కర్మము
లేమాత్రములేని నీకు నీశునకు భువిన్
నామము రూపము కర్మము
లేమిట గలుగంగవలసె నెఱుగము కృష్ణా

104. హరియనుచును నిను కొందఱు
హరుడనుచున్ మఱియుకొందఱర్చింతురునన్
కరుణించి జన్మ కర్మల
హరియింపు మెవందవైన నరయసు కృష్ణా

105. క్రమమున నెగుఱుచు నాకా
శము దూరము పక్షి తెలియజాలని గతి నీ
కమనీయ లీలలను స
ర్వముతెలియగ నెవ్వడోపు భవవారకృష్ణా

106. ధరణిపయి కాలుజాఱిన
ధరణియె చేయూతయగు విధంబున నీకున్
కర మపరాథమొనర్చిన
నరునకు శరణంబు నీవె నాకున్ కృష్ణా

107. ఘననీలకాంతి కౌస్తుభ
మును పింఛము నాణిముత్తెమును కస్తురి మో
విని వేణూవొప్పురూపము
కనుమూసిన విచ్చినపుడు కనబడు కృష్ణా

108. అష్టోత్తరశతకందము
లిష్టముగా నీ పదముల కిదె యర్పింతున్
సృష్టి స్థితి లయకర నా
కష్టమ్ములు మాన్పి నన్ను గైకొను కృష్ణా

కృష్ణా నీ పదపంకజంబను పంజరంబును నేడె నా
మానసంబను రాజహంసంబు చేరుగావుత ప్రాణముల్
తర్లిపోయెడువేళ శ్లేష్మము వాత పైత్యములడ్డమై
గొంతు జుట్టుకొనంగ నీస్మరణంబు నాకెటులభ్యమౌ?

శ్రీకృష్ణ శతకము సంపూర్ణము