Thursday, March 27, 2014

వేణుగోపాల శతకము - పోలిపెద్ది వేంకటరాయకవి

వేణుగోపాల శతకము
                                  పోలిపెద్ది వేంకటరాయకవి
(అధిక్షేప శతకము)

1. కౌస్తుభవక్ష శ్రీకరపాద రాజీవ, దీనశరణ్య మహానుభావ
కరిరాజవరద భాస్కరకోటి సంకాశ, పవనభు గ్వరశాయి పరమపురుష
వేదవేద్యానంతవిభవ చతుర్ధశ, భువనశోభనకీర్తి పుణ్యమూర్తి
వైకుంఠపట్టణవాస యోగానంద, విహగరాడ్వాహన విశ్వరూప

నీలనిభగాత్ర శ్రీరమణీకళత్ర
సద్గుణస్తోమ యదుకుల సార్వభౌమ
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

2. నినుసదా హృత్కంజమునఁ బాయకుండ నా, ప్రహ్లాదువలెను నేర్పరినిగాను
ఏవేళ నిను భజియించుచుండుటకు నా, ధ్రువచిత్తుఁ డైనట్టి ధ్రువుడ గాను
సతతంబ నిన్ను సంస్తుతి చేయుచుండ నా, వే శిరంబుల సర్పవిభుఁడగాను
నీవిశ్వరూపంబు సేవించుటకు వేయి, చక్షువుల్ గల్గు వాసపుఁడఁగాను

ఇట్టివారలఁ గృపజూచు టెచ్చుగాదు
దేవ నా వంటి దీనుని బ్రోవవలయు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

3. శ్రీ రుక్మిణీ ముఖసారస మార్తాండ, సత్యభామా మనశ్శశి చకోర
జాంబవతీ కుచశైల కంధర మిత్ర, విందాను సుధాధరబింబకీర
భద్రావయోవన భద్రేభరాజ క, శిందాత్మజా చిదానందనిలయ
లక్షణాశృంగార వీక్షణకాసార, హంస సుదంతా గుణాపహార

సుందర కపోలవిబుధ సంస్తుత కృపాల
వాల ధృతశైల కాంచనవర్ణ చేల
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

4. భనుకోటి ప్రభా భాసురంబగు వెల్గు, పరులు చూచినఁ గానఁబడని వెల్గు
గురు కృపచేఁ గాకగుఱ్తెఱుంగని వెల్గు, నమృతంపు వృష్టిచే నమరు వెల్గు
విద్యుల్లతాది పరివేష్టితంబగు వెల్గు, ఘననీల కాంతులఁగ్రక్కు వెల్గు
దశవిధ ప్రణవనాదములు గల్గిన వెల్గు, మౌనులెన్నఁగ రమ్యమైన వెల్గు

ఆది మధ్యాంతరరహిత మైనట్టి వెల్గు
ఇట్టి వెల్గును సేవింపనట్టి చెట్ట
వారికే లభించు కైవల్యపదము
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

5. వేదంబులును నీవె వేదాంగములు నీవె, జలధులు నీవె భూజములు నీవె
క్రతువులు నీవె సద్ర్వతములు నీవె కో, విదుఁ డటంచన నీవె నదులు నీవె
కనకాద్రి నీవె యాకాశంబు నీవె ప, ద్మాప్త సోములు నీవె యగ్ని నీవె
అణురూపములు నీవె యవనీతలము నీవె, బ్రహ్మము నీవె గోపతియు నీవె

ఇట్టి నిన్ను సన్నుతింప నేనెంతవాఁడ
గింకరుని జేసి ప్రోవు మంకించనుండ
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

6. వేదాంత మనుచు బ్రహ్మాదు లెంచిన వెల్గు, నాదాంత సీమల నడరు వెల్గు
సాధుజనానంద పరిపూర్ణమౌ వెల్గు, బోధకు నిలయమై పొసగు వెల్గు
ద్విదళాబ్జ మధ్యమం దుదయమౌ వెల్గు, సుషమ్న నాళంబునఁజొచ్చు వెల్గు
చూడఁజూడఁగ మహాశోభితంబగు వెల్గు, నిఖిల జగంబుల నిండు వెల్గు

శతకోటి సారస హితుల మించిన వెల్గు
మేరువు శిఖరంబుమీఁది వెల్గు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

7. వేదాంత యుక్తులు విని రెండు నేర్చుక, వాఁగి నాతఁడు రాజయోగి గాఁడు
కల్లు లొట్టెడు త్రాగి కైపెక్కి తెలియక, ప్రేలినంతనె శాస్త్రవేత్త గాఁడు
పట్టపురాజు చేపట్టి యుంచంగానె, గుడిసె వేటుకు బారి గుణము రాదు
ముండపై వలపున రెండెఱుంగక మోవి, యానఁగానె జొల్లు తేనెగాదు

కోఁతిపై నున్న సింగపుఁగొదమ కాదు
ఎంతచదివిన గులహీనుఁ డెచ్చుగాఁడు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

8. దండకమండలుధారులై కాషాయ, ములు ధరించిన దాన ముక్తిలేదు
భూతి గంపెడు పూసి పులిచర్మమును బూని, ముక్కుమూసిన దాన ముక్తి లేదు
తిరుమణి పట్టెఁడు తీసి పట్టెలు తీర్చి, భుజము గాల్చిన దాన ముక్తి లేదు
వాయువుల్ బంధించి ధీయుక్తి యలయఁగ, న్మూత వేసిన దాన ముక్తిలేదు

గురుపదాంబుజములు భక్తి కుదిరి తమ్ముఁ
దా యెఱుంగక ముక్తి లేదీమహి పయి
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

9. దారిద్ర్యమనెడు భూధరచయంబులు గూల్ప, హరి నీదు భక్తి వజ్రాయుధంబు
అజ్ఞానమనెడు గాఢాంధకార మణంప, నీదు సపర్య భానూదయంబు
ఘోరమౌ దుష్కృతాంభోరాశి నింకింపఁ, గా నీదు సేవ దావానలంబు
చపలం బనెడు రోగసమితిని మాన్ప న, బ్జాక్ష నీ స్మరణ దివ్యౌషధంబు

వెన్నయుండియు నేతికి వెదకి నటుల
పరులవేఁడితి నీమహత్తెఱుఁగ లేక
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

10. సూక్ష్మపానము చేసి సొక్కినవేళ సా, మిత ధారణము చేసి మెలఁగువేళ
బడలిక పైనంబు నడచివచ్చిన వేళ, సుఖమంది హాయిని సొక్కువేళ
ఒంటరిగాఁ జీఁకటింట నుండినవేళ, నలుకతోఁ బవళించు నట్టివేళ
దెఁఱుగొప్ప మనమున దిగులు చెందిన వేళ, భక్తి గన్నట్టి విరక్తివేళ

లాభ్యభావంబుఁ జూడ సలక్షణముగ
బండువెన్నెల గతిఁ గానబడును ముక్తి
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

11. అగ్రజన్మము తీరవాసమందు వాసంబును, వితరణము ననుభవించు నేర్పు
సంగీత సాహిత్య సంపన్నతయు మతి, రసికత బంధు సంరక్షణంబు
ననుకూలమైన చక్కని భార్య రాజ స, న్మానంబు ప్రఖ్యాతి మానుషంబు
సౌందర్యమతి దృఢశక్తి విలాసంబు, జ్ఞానంబు నీ పదధ్యాన నిష్ఠ

ఇన్నియును గల్గి వర్తించుచున్న నరుఁడు
భూతలస్వర్గ ముదమును బొందుచుండు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

12. అబ్బ మేలోర్వ లేనట్టివాఁడైనను, మోహంబుగల తల్లి మూఁగదైన
ఆలు రాకాసైన నల్లుఁ డనాధైనఁ, గూ్తురు పెను ఱంకుఁబోతుదైనఁ
గొడుకు తుందుడుకైనఁ గోడలు దొంగైనఁ, దనకు సాధ్యుఁడుగాని తమ్ముఁడైన
గృహకృత్యములు పొరుగిండ్ల వెంబడిఁ బోయి, చెప్పి యేడ్చెడు చెడ్డ చెల్లెలైన

నరుని ఖేదంబు వర్ణింపఁ దరము గాదు
అంతటను సన్యసించుట యైన మేలు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

13. అఱవ చెవుల కేల యరిది వజ్రపుఁ గమ్మ, లూరి తొత్తుకు విటుం డుండ నేల
గ్రుడ్డి కంటికి మంచి గొప్ప యుద్దం బేల, సరవి గుడిసెకు బల్ చాంది నేల
ఊరఁబందులకుఁ బన్నీరు గంధం బేల, బధీరున కల వీణపాట లేల
కుక్కపోతుకు జరీ కుచ్చుల జీనేల, పూఁటకూళ్ళమ్మకుఁ బుణ్యమేల

తనకు గతిలేక యొకఁ డిచ్చు తఱిని వారి
మతులు చెడిపెడి రండకుఁ గ్రతువు లేల
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

14. అలకాధిపతినేస్త మైనప్పటికిని బా, లేందు మౌళికి బిచ్చమెత్త వలసెఁ
గమలా సమున కెంత కరుణ రా నడచినఁ, గలహంసలకుఁ దూటి కాడలేదు
క్షీరాబ్ధి లంకలోఁ జేరినప్పటికైనఁ, గొంగతిండికి నత్త గుల్లలేను
పరగ సాహేబ సుబాయెల్ల నేలిన, బేగంబులకుఁ గుట్టి ప్రోగులేను

ఒకరికుండె నటంచు మేలోర్వ లేక
నేడ్వఁగ రాదు తన ప్రాప్తి నెన్న వలయు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

15. అల్పునిఁ జేర్చిన నధిక ప్రసంగియౌ, ముద్దు చేసినఁ గుక్క మూతినాకు
గోళ్ళ సాఁకినఁ బొంత కుండలో విష్ఠించుఁ, గొద్దితొత్తుల పొందు రద్ది కీడ్చు
గూబలు వ్రాలినఁ గొంప నాశముఁ జేయుఁ, జన వీయఁగ నాలు చంక కెక్కుఁ
బలువతో సరసంబు ప్రానహాని యొనర్చు, దుష్టుడు మంత్రుయై దొరను జెఱచుఁ

కనుక నీచెర్గి జాగరూకతను ప్రజలఁ
బాలనముఁ జేయు టది రాజ పద్ధతి యగు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

16. అవనీశ్వరుఁడు మందుఁడైన నర్ధుల కియ్య, వద్దని యెద్ది దివాను చెప్పు
మునిషీ యొకడు చెప్పు మొనసి బక్షీచెప్పుఁ దరువాత నా మజుందారు చెప్పుఁ
దల ద్రిప్పుచును శిరస్తా చెప్పు వెంటనే, కేలు మొగిడ్చి వకీలు చెప్పు
దేశ పాండ్యా తాను దిన వలెనని చెప్పు, మొసరొద్ది చెవిలోన మొఱిగి చెప్పు

యశము గోరిన దొర కొడుకైన వాఁడు
ఇన్ని చెప్పులు కడఁ ద్రోసి యియ్య వలయు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

17. ఆత్మగానని యోగి కద్వైతములు మెండు, నెఱ ఱంకులాఁడికి నిష్ఠ మెండు
పాలు పిండని గొడ్డు బఱ్ఱె కీఁతలు మెండు. కల్ల పసిండికిఁ గాంతి మెండు
గెలువని రాజుకు బలుగచ్చులును మెండు, వంధ్యకు భర్తపై వలపు మెండు
దబ్బరపాటకుఁ దలద్రిప్పుటలు మెండు, రోగపుఁ దొత్తు మెఱుంగు మెండు

వండ లేనమ్మకు వగపులు మెండు
కూటికియ్యని విటకాని కోర్కి మెండు
మాచకమ్మకు మనసున మరులుమెండు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

18. ఆలిని వంచుకోఁజాలక తగవర్ల, బ్రతిమాలుకొనువాని బ్రతుకు రోఁత
నర్తనాంగనల వెన్కను జేరి తాళముల్, వాయించువాని జీవనము రోఁత
వ్యభిచరించెడి వారవనిత గర్భంబునఁ, బురుషత్వము వహించి పుట్టరోఁత
బంధుకోటికి సరిపడని దుర్వృత్తిని, బడియున్న మనుజుని నడత రోఁత

అరసికుండైన నరపతి నాశ్రయించి
కృతులొనర్చెడి కవినెత్తి గీఁత రోఁత
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

19. ఆస్థానమందు విద్యావంతులకు లేచి, మ్రొక్కు వేయని వార మోహినులను
దల గొఱగించి మెత్తని సున్నమును బూసి, బొగ్గు గంధమ్ము బొట్టమర్చి
చెప్పులు మెడఁగట్టి చింపిచేటలఁగొట్టి, గాడిదపైఁబెట్టి కాల మెట్టి
తటుకునఁ గ్రామ ప్రదక్షిణం బొనరించి, నిల్చినచోటఁ బేణ్ణీళ్ళు చల్లి

విప్రదూషకులను దానివెంట నిచ్చి
సాగ నంపించవలయును శునకు పురికి
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

20. పెట్టనేరని రండ పెక్కు నీతులఁ బెద్ద, గొడ్రాలిముండకు గొంతు పెద్ద
డబ్బురాని వకీలి డంబంబు కడుఁబెద్ద, రిక్తుని మనసు కోరికలు పెద్ద
అల్ప విద్వాంసుండు నాక్షేపణకుఁ బెద్ద, మూర్ఖచిత్తుఁడుఁ కోపమునకుఁ బెద్ద
గుడ్డి9 గుఱ్ఱపు తట్ట గుగ్గిళ్ళు తినఁ బెద్ద, వెలయునాఁబోతు కండలను బెద్ద

మధ్యవైష్ణవునకు నామములు పెద్ద
కాసునియ్యని విటకాని గాసి పెద్ద
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

21. ఈడిగె ముత్తికి జోడు శాలువలిస్తి, కురుబ గంగికి జరీ కోకలిస్తి
కడియాలు కుమ్మర కనికికి దర్శిస్తి, పోఁగులు గోసంగి పోలికిస్తి
పోచీలు చాకలి పుల్లిచేతుల వేస్తి, దాని తల్లికి నూఱు దారపోస్తి
దాసరచ్చికి దేవతార్చన లమ్మిస్తి, గుఱ్ఱాన్ని ఉప్పరకొండి కిస్తి

ననుచుఁ దాత్ర మపాత్రము ననక యిచ్చి
చెప్పుకొందురు మూఢులు సిగ్గులేక
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

22. ఈనె గాండ్లంటరో యీండ్ల బైశారను, శెన్నంగి సుద్దులు సెప్పలేరు
యేదగాండ్లంటరో యీండ్లింట పొగలెల్ల, గొర్రాల బిగ్గెన గొనుగుతారు
కయిత గాండ్లంటరో కాల్పంగటించుక, చిన్నచ్చరము పేరు చెప్పలేరు
బాసిపేలంట తమాసగా ఱొమ్మున, దప్పొట యేసుక తట్టలేరు

అనుచు విప్రోత్తములఁ గన్న యట్టివేళ
మోటమానవు లనియెడి మాటలిట్లు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

23. ఉండి యియ్యని లోభి రండకొంపను శ్రాద్ధ, మైననేమి శుభంబు లైననేమి
చండాలు వాకిట వండుకొన్నది యంబ, లైన నే మతి రసాలైననేమి
మాచకమ్మ సమర్త మఖపుబ్బ హస్తచి, త్తయిన నేమి పునర్వసైన నేమి
కులనాశకుండగు కొడుకు దీర్ఘాయు వై, యుండిన నేమి లేకున్న నేమి

బవరమునఁ జొచ్చి పొడువని బంటుచేతి
దాయుధంబైన నేమి తెడ్డయిన నేమి
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

24. ఎనుబోతువానకు జంకునా యింతైన, వెలహెచ్చుగల తేజివెఱచుఁగాక
జట్టిమల్లుండు గుంజిళ్ళకు వెఱచునా, పిన్నబాలుఁడు మతి వెఱచుఁగాక
గడుసైన పెనుమొద్దు గాలికి వెఱచునా, విరుగఁగాచిన మ్రాను వెఱచుఁగాక
ఱంకుముండ బజారురచ్చకు వెఱచునా, వీరపతివ్రత వెఱచుఁగాక

ఘనతగల్గిన దొరబిడ్డ గాక సుకవి
నోటితిట్లకు వెఱచునా మోటువాడు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

25. ఏదంబులకు మంగలెంకఁడే బగునేటు, ప్రశ్న సెప్పను మాల పాపిగాఁడు
కయితముల్ సెప్పబోగము చినెంకఁడె సరి, సంగీత యిద్దెకు సాకలెల్లి
చాత్రపురండాల సాతాననంతమ్మ, సిందులు ద్రొక్క దాసిరి పెదక్కి
యీశ గొట్టను కోమటీరేశమే సరి, మతిరతాలకు మాఱుమనుము లచ్చి

అనుచుమూర్ఖాళి యీరీతి ననుదినంబు
భూతలమున వచింపరే నీతిలేక
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

26. బంటి జందెము ద్వాదశోర్ధ్వ పుండ్రంబులు, నమరిన పసపు కృష్ణాజినంబు
దండంబు గోచి కమండలు వక్ష మా, లిక పుస్తకంబు పాదుకలు గొడుగు
దర్భ మౌంజీ పవిత్రము గోముఖముకొన, చెవిలోనఁదగు తులసీదళంబు
వేదమంత్రములు వినోదమౌ నపరంజి, పడగ కుండలముల పంచశిఖల

తో నరుగుదెంచి బలిని భూదాన మడిగి
తెచ్చి సురపతి కిచ్చితి విచ్చతోడ
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

27. కనుముక్కుతీరు చక్కనికాంతి పొందిన, శుభలక్షణంబులు సూక్ష్మబుద్ధి
ఘనత వివేక విక్రమము బాంధవ్య వి, మర్శ విలాసంబు మానుషంబు
సరస వాచాలత సాహసందొకవేళ, విద్యా విచక్షత విప్రపూజ
వితరణగుణము భూపతియందు భయభక్తి, నీతియు సర్వంబు నేర్చునోర్పు
స్నాన సంధ్యాద్యనుష్ఠాన సంపన్నత, గాంభీర్యము పరోపకారచింత

గలుగు మంత్రిని జేర్చుకోఁ గలుగు దొరకుఁ
గీర్తిసౌఖ్యము సకల దిగ్విజయము సిరి
గలుగుచుండును దోషము ల్దొలగుచుండు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

28. కన్నె నిచ్చినవానిఁ గబ్బమిచ్చిన వాని, సొంపుగా నింపుగాఁ జూడవలయు
అన్నమిచ్చిన వాని నాదరించిన వాని, దాతఁగాఁ దండ్రిఁగా దలపవలయు
విద్యనేర్పినవాని వెఱపుదీర్చినవాని, గురునిగా హరునిగా నెఱుఁగవలయు
కొల్వు గాచినవానిఁ గూర్మి చూపినవాని, సుతునిగా హితునిగాఁ జూడవలయు

ఇట్టి వారలపైఁ బ్రేమ పెట్టుకోక
కసరు పుట్టిన మనుజుండు గనఁడు కీర్తి
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

29. కలకొద్దిలోపలఁ గరుణతో మన్నించి, యిచ్చిన వారి దీవించవలయు
సిరిచేతమత్తుఁడై పరువెఱుంగని లోభి, దేబెను బెళ్ళునఁ దిట్టవలయుఁ
దిట్టిన యప్పుడేఁ దెలిసి ఖేదము నొంది, యింద్రుడైనను బిచ్చమెత్తవలయు
దీవించినను జాలదీర్ఘాయువొంది బీ, దేనియు నందలం బెక్క వలయు

నట్టియాతఁడు సుకవి కానట్టి యతనిఁ
గవియనఁగ నేల కవిమాలకాకి గాఁడె
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

30. కొండసిగల్ తలగుడ్డలు పాకోళ్ళు, చలువవస్త్రములు బొజ్జలకఠార్లు
కాసెకోకలు గంపెడేసి జందెములును, దలవార్లు జలతారు డాలువార్లు
సన్నపు తిరుచూర్ణ చారలు కట్నాలు, జొల్లువీడెమ్ములు వల్లెవాట్లు
దాడీలు వెదురాకు తరహా సొగసుకోర్లు, సంతకు దొరగార్లటంచుఁ బేర్లు

సమరమున జొచ్చి ఱొమ్ముగాయములకోర్చి
శాత్రవుల ద్రుంచనేరని క్షత్రీయులకు
నేలకాల్పన యీ వట్టి యెమ్మెలెల్ల
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

31. కోమటి అత్యంత క్షామము గోరును, ధారుణి క్షితిపతి ధనము గోరు
ధరఁగరణము గ్రామదండుగ గోరును, జంబుకం బేవేళ శవముగోరు
కుజనుడౌ వైద్యుండు ప్రజకు రోగము గోరు, సామాన్యవిప్రుండు చావుగోరు
అతిజారులగు వార లమవస గోరుదు, రాఁబోతుపేదల యశము గోరుఁ

గాఁపువానికి గ్రామాధికారమైన
దేవభూసురవృత్తుల దీయఁగోరు ...
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

32. కండ చక్కెర పానకముఁ బోసిపెంచిన, ముష్టిచెట్టుకుఁ దీపిపుట్టబోదు
పాలమున్నీటి లోపల ముంచికడగినఁ, గాకి ఱెక్కకుఁ దెల్పుగలుగఁబోదు
పన్నీరు గంధంబు పట్టించి విసిరినఁ, దేలుకొండి విషము తీయఁబోదు
వెదురుబద్దలు చుట్టు వేసి బిగించినఁ, గుక్కతోఁకకు వంక కుదురబోదు

మంచిమాటల నెంత బోధించి చెప్పగ
మడియరండకు విగుణంబు విడువబోదు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

33. ఖేద మోదంబుల భేదంబు తెలియక, గోలనై కడపితిఁ గొన్నినాళ్ళు
పరకామినుల కాసపడి పాప మెఱుఁగక, కొమరు ప్రాయంబునఁ గొన్నినాళ్ళు
ఉదరపోషణమున కుర్వీశులను వేడి, కొదవచేఁ గుందుచుఁ గొన్నినాళ్ళు
ఘోరమైనట్టి సంసార సాగర మీఁడు, కొనుచుఁ బామరముచేఁ గొన్నినాళ్ళు

జన్మమెత్తుట మొదలు నీ సరణిఁ గడచె
నెటులు గృపఁ జూచెదో గతంబెంచఁబోకు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

34. గజముపై చౌడోలు గాడిద కెత్తితే, మోయునా పడవేసి కూయుఁగాక
చిలుక పంజరములోపల గూబ నుంచితే, పలుకునా భయపెట్టి యులుకుఁ గాక
కుక్క నందలములోఁ గూర్చుండఁ బెట్టితే, కూర్చుండునా తోళ్ళూ కొఱుకుఁ గాక
ధర్మకార్యములలో దరిబేసి నుంచితే, యిచ్చునా తన్నుక చచ్చుఁ గాక

చెడి బ్రతికినట్టి శుంఠను జేర్చుకొనిన
వాఁడు చెడు నుంచుకొన్న భూపతియుఁ జెడును
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

35. గోవుల నఱవంగఁ గోసి వండుక తిను, వారలు నైశ్వర్యవంతు లైరి
మానాభిమానముల్ మాని వర్తించు గు, లాములు గౌరవధాములైరి
అక్షరం బెఱుగని యాకార పుష్టిచే, వర్ణ సంకరులు విద్వాంసులైరి
బాజారి ఱంకుకుఁ బంచాయతీ చెప్పు, ప్రాఁత లంజెలు వీరమాతలైరి

అహహ! కలియుగ ధర్మ మేమనఁగ వచ్చు
నన్నిటికి నోర్చి యూరక యుండవలయు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

36. చదువుచుండెడివేళ సభలోనఁ గూర్చుండి, దున్నపోతుల కొడుకెన్నుఁ దప్పు
విద్యాధికుల కిచ్చు వేళడ్డుపడి మాల, ధగిడీల కొడుకు వద్దనుచుఁ జెప్పు
ధన మెక్కుడుగఁ గూర్చి తినలేక యేడ్చెడి, పెనులుబ్ధుఁ డర్థుల గనిన ఱొప్పు
బిరుదు గల్గిన యింటఁ బెరిగినఁ గొణతంబు, విప్పినంతనె కుక్క వెదకుఁ జెప్పు

రాజసభలందుఁ బండిత రత్నములకుఁ
జనులు చెఱచును నొక్కొక్క పాపి నరుఁడు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

37. జన్నిరోగికి బఱ్ఱెజున్ను వేసినయట్లు, పిల్లినెత్తిని వెన్నఁ బెట్టినట్లు
కొక్కపోతుకు నెయ్యికూడు వేసినయట్లు, చెడ్డజాతికి విద్య చెప్పినట్లు
సాతాని నుదుట విభూది రాసినయట్లు, గూబ దృష్టికి దివ్వె గూడినట్లు
ధన పిశాచికి సుదర్శనము గన్పడినట్లు, చలిచీమలకు మ్రుగ్గు చల్లినట్లు

సురభి బదనిక పాముకుఁ జూపినట్లు
దుష్టునకు నీతి వెగటుగాఁ దోఁచునట్లు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

38. తండ్రి మధ్వాచారి తనయు డారాధ్యుండు, తల్లు రామాన్జ మతస్థురాలు
తనది కూచిమతంబు తమ్ముఁడు బౌధుండు, సర్వేశ్వర మతంబు సడ్డకునిది
ఆలు కోమటిజాతి దక్క జంగమురాలు, బావగారిది లింగబలిజకులము
ఆఁడుబిడ్డ సుకారి యల్లుఁడు పింజారి, మఱదలు కోడలు మారువాడి

గలియుగమ్మున వరణసంకరము ప్రబలి
యుత్తమకులంబు లొక మూల నొత్తిగిల్లె
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

39. తల్లి ఱంకునఁ దండ్రి ధనము పోయినయట్లు, మూలనిక్షేపంబు మునిఁగినట్లు
కూఁతురి ముడుపెల్లఁ గొల్లవోయినయట్లు, కాణాచివల్లెలు కాలినట్లు
తన యాలి గడనెల్ల దండుగ కైనట్లు, దండ్రి తద్దిన మేమొ తప్పినట్లు
చెల్లెపైఁ బడి దొంగ చెఱచిపోయిన యట్లు, కొడుకునప్పుడు తలగొట్టినట్లు

దిగులుపడి చూచి మూర్చిల్లి తెప్పరిల్లి
కవుల కియ్యంగ వద్దని కన్ను మీటు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

40. దూదేకుల హుస్సేను దొమ్మరి గోపాలు, పట్ర మంగఁడు గాండ్ల దాలిగాడు
బయశేనినాగఁడు పటసాలె నారాయుఁ, డగముడి లచ్చిగాఁ డా ముకుందు
చాకలిమల్లఁడు సాతాని తిరుమల, గొల్లకాతడు బెస్త గుర్విగాడు
కోమటీ శంభుడు కుమ్మరి చెంగడు, మంగ లెల్లడు బోయ సింగ డొకడు

కన్నవారెల్లఁ బండితుల్ కవులుఁ గాగ
వేదశాస్త్రంబు లేడను విప్రులేడ
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

41. దొరవద్ద నెంత చౌదరి యైన ధన మన్వి, తాఁజెప్పఁ గార్య సాధకము లేదు
రంభైన తన శరీరముఁ గరంబుల, దా బిగించిన సుఖ తరము లేదు
తగవులో నాపురందరుఁడైనఁ దన ప్రజ్ఞ, తాఁజెప్పుకొనినఁ బెత్తనము లేదు
తాఁజేయి పుణ్య మింతని యొరులతోఁ జెప్ప, బ్రహ్మ దేవునికైన ఫలము లేదు

గనుక నివి యెల్ల నొరులచేఁ గాని భువిని
తమదు శక్తిని మంత్ర తంత్రములు లేవు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

42. దొర సొమ్ముదిని కార్య సరణి వచ్చినవేళఁ, బాఱిపోఁ జూచిన బంతువాని
నగ్నిసాక్షిగను బెండ్లాడిన తన యింతి, నేలక పరకాంత నెనయు వానిఁ
గబ్బము ల్సేయ సత్కవిజనాళికిఁ గల్గి, నంతలో నేమియ్య నట్టివాని
నిచ్చిన దీవెన లియ్యక యత్యాశ, తోనేఁగు యాచకుండైన వాని

గట్టి ముచ్చెలతోఁ బట్టి కొట్టి విఱుగ
గట్టి పంపించవలయునుఁ గాలుపురికి
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

43. నంబి కవిత్వంబు తంబళ జోస్యంబు, వలనొప్పు కోమటి వైష్ణవంబు
వరుసనే యుప్పరివాని సన్న్యాసంబు, తరువాత శూద్ర సంతర్పణంబు
రజకుని గానంబు రండా ప్రభుత్వంబు, వెలయఁగా వెలమల వితరణంబు
సానిపండితశాస్త్ర వాదము వేశ్య, తనయుఁడబ్బకుఁబెట్టు తద్దినంబు

నుభయ భ్రష్టత్వములు గాన నుర్విలోన
రాజసభలందు నెన్నగా రాదుగదర
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

44. నత్తులేకుండిన ముత్తైదు ముక్కందు, మూల లందును ఋతుస్త్రీల యందు
మధ్యపక్వ స్థలమందుఁ గిన్నెరమీటు, నతనిచేఁ గుమ్మరి యావమందుఁ
కాటుక పొగయందుఁ గాళ్ళ చప్పుడు నందు, దొమ్మరివాయించు డోలునందు
దీపము లేనట్టి దివ్వెకంబము నందు, మార్జాల ముఖమందు మాంసమందు

ముదముతో సంతతము నీదు వదినెగారు
విడిది చేసుక వీరిని విడువకుండు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

45. పంచాంగములు మోసి ఒడవాతనముఁ జేసి, పల్లె రూటము చెప్పి పసులఁగాచి
హీనవృత్తిని బిచ్చమెత్తి గోడలు దాఁటి, ముష్టి కూళ్ళకుఁబోయి మెత్తులఁబడి
విస్తళ్ళుగుట్టి కోవెలనంబి వాకిటఁ, గసవూడ్చి లంజెల కాళ్ళు పిసికి
కన్న తొత్తులఁ దమ కళ్ళెత్తి చూడక, యాలు బిడ్డలఁ బరులంటఁ జేయు

నిట్టి దేబెకు సిరి గల్గెనేని వాఁడు
కవివరుల దూఱు బంధువర్గముల గేరు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

46. పతికి మోహములేని సతి జవ్వనం బేల, పరిమళింపని సుమ ప్రచయ మేల
పండిత కవివర్యు లుండని సభ యేల, శశి లేని నక్షత్ర సమితి యేల
పుత్ర సంపద లేని పురుషుని కలి మేల, కలహంసములు లేని కొలన దేల
శుకపికరవ మొకించుక లేని వనమేల, రాజు పాలింపని రాజ్య మేల

రవి వికాసనంబ లేనట్టి దివసమేల
ధైర్య మొదవని వస్తాదు తనమదేల
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

47. పరకాంతపై నాసపడెడి మానవులకు, నగుబాటు, మనమున తగని దిగులు
అగడువిరుద్ధంబు నాచారహీనత, చేసొమ్ముపోవుట, సిగ్గుచెడుట
యపకీర్తి బంధుజనాళి దూషించుట, నీతియుఁదొలగుట నిద్రచెడుట
పరలోకహాని లంపటనొంది మూల్గుట, పరువుదప్పుట దేహబలము చెడుట
తనయాలి చేతిపోటునఁ గృశించుట దాని, వరుడు గన్గొనిన జీవంబుతెగుట

ముజ్జగము లేలు నా విరాణ్మూర్తికయినఁ
గాని దుర్వృత్తి దగదెంత వానికైన
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

48. పరదళంబులఁగాంచి భయముచే నురికిన, రాజుగాఁడతడు గోరాజు గాని
ధర్మంబులకు విఘాతముసేయ మంత్రిశే, ఖరుఁడు గాఁడతఁడు సంకరుఁడు గాని
విద్యాప్రసంగము ల్విను రసజ్ఞులు లేక, ప్రాజ్ఞుల సభగాదు రచ్చ గాని
పతితోడ కలహించి పడుకొని యేడ్చెడి, దాలుగా దది యెఱ్ఱతేలు గాని

శాస్త్రముల మించినట్టి యాచారమైన
నిష్ఠగానేరఁదది పెనుజ్యేష్ఠగాని
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

49. పానంబు జూదంబు పరసతిపై బాలి, ధనకాంక్ష మోహంబు తగని యాస
యనుదినంబును వేఁట యధిక నిద్రనుగొంత, పేదఱికంబును బిఱికితనము
నతిలోభమును మందమతి హెచ్చుకోపము, నమిత వాచాలత యనృతములును
ఖండితం బాడుట గర్వంబు సంధ్యల, వేళలఁబయనంబు విప్రనింద

యాప్తజనముల దూఱుట నసురు తిండి
మానవేంద్రుల పదవికి హాను లివియ
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

50. పాలనలేని భూపతియైన నతని ద, గ్గెరనుండు మంత్రి ధగ్డీయునైన
చెవిటి రాయసమైన సేవకుఁ డౌడైన, వారసుగాఁడు దివాను నయిన
వరుస బక్షీ చిత్తవైకల్యుఁ డయినను, గడుదీర్ఘ వృత్తి వకాలతైన
కోశపాలకునకు గుందేతి తెవులైన, నుగ్రాణిగాని కత్యుగ్రమైన

దాతలకు మోస మచటి విద్వంసులకును
బ్రాణసంకట మా భూమిఁ బ్రజకుఁగీడు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

51. సీమగంధపు మోము పిల్లి మీసంబులు, కట్టెశరీరంబు కాకినలుపు
ఆర్చుకన్నులు వెన్నునంటిన యుదరంబు, నురుగు కారుచునుండు నోరుకంపు
చెయిచెయ్యి దిగరాచి చెక్కిళ్ళురుద్దుట, దవుడల సొట్ట పాదముల మిట్ట
ఒకరిని జూచి మేలోర్వ లే కేడ్చుట, దౌర్భాగ్యగుణములు తగని యాశ

ఇట్టి యవలక్షణపు మంత్రి నేర్పరింప
దొరల కపకీర్తి దెచ్చు నా దుర్జనుండు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

52. పూబొదలో దాఁగియున్న పులియున్నరీతిని, మొగిలిరేకుల ముండ్లు మొలచి నట్లు
నందనవనములో నాగుఁబామున్నట్లు, చందురునకు నల్పు చెంది నట్లు
సొగసుకత్తెకుఁజెడ్డ తెగులు కల్గిన యట్లు, మృగనాభిలోఁ బుప్పి తగిలినట్లు
జలదిలో బెద్దక్క సంభవం బైనట్లు, కమలాప్తునకు శని గల్గినట్లు
పద్మరాగమునకుఁ బటల మేర్పడినట్లు, బుగ్గవాకిటఁ జెట్టు పుట్టినట్లు

ధర్మవిధులైన రాజసంస్థానములను
జేరు నొక్కొక్క చీవాట్లమారి శుంఠ
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

53. పై మాటలొకలక్ష పలుకంగను సరా య, హంకారవర్తన మణఁగ వలయు
అనఁపజాలక కానలందుఁబోవగ సరా, యెఱుకదెల్పెడి మూర్తి దొరక వలయు
దొరికినాఁదని వేడ్క నరయంగనే సరా, గురుపదంబుల ఖక్తి కుదర వలయు
కుదిరె నం చని యూరకుండఁగానే సరా, పాయకాత్మను బాటి సేయవలయు

చేసినను కాదు పాచిని దోసి శుద్ధ
గంగనెత్తిన యటముక్తి గాంచవలయు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

54. భట్టరావార్యుల బట్టలు కాగానె, మడిగట్టుకొను పట్టుమడత లౌనె
అలరాచకూతురు నధరంబు కాగానె, తేనెఁ జిల్కునె యనుపాన మునకు
అల్ల యేలేశ్వరోపాధ్యాయు బుఱ్ఱయు, రాచూరిపెద్ద ఫిరంగి యౌనె
అల తాళ్ళపాక చిన్నన్న రోమములైన, దంబుఱ దండెకు దంతులౌనె

హుంకరించిన నెటువంటి మంకునైనఁ
దిట్టవలయును గవులకు దిట్టమిదియె
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

55. బడవాకుఁ బ్రతియెన్న బహుమతు లేనూరు, దళవాయి కొక్క యూరధర్మచేసి
పడుపు తొత్తుకు మేలు పౌజుకమ్మల, తాటాకు దుద్దుల తల్లిచెవుల
దండె దాసర్లకుఁ దాజీతవాజము, కవివరులకుఁగన్నగాని మన్ను
బై నీని సుద్ధికి బారిశలువ జోడు, విద్వాంసులకు బేడ వెలితిగుడ్డ

ఘనము నీచం బెఱుంగక కలియుగమున
నవని నడుతురు మూఢులైనట్టి దొరలు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

56. మంగల కత్తిపై నంగవేసిన యట్లు, క్రోడెత్రాచును ముద్దు లాడి నట్లు
కొఱవితో నడునెత్తి గోఁకి న ట్టీనిన, పులితోడ సాముకుఁబూనినట్లు
వెదసింగమును ఱాల నదలించికొని నట్లు, మినుకు వజ్రపు రవమ్రింగినట్లు
కొర్తిమీదను గొంతు కూర్చుండు కొని నట్లు, నూతిపైఁ బసిబిడ్డ నునిచి నట్లు

క్ష్మాతలేంద్రులసేవ కష్టంబు వార
లిచ్చి రని గర్వమున నిక్కి యెగురరాదు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

57. మకరందపానంబు మధుకరాళికిఁగాక, జోఱీగఁ చవి గని జుఱ్ఱగలదె
హరిపదాబ్జధ్యాన మమనస్కులకుఁగాక, చెనఁటిసద్భక్తితోఁ జేయగలడె
కవితా రసజ్ఞత సువివేకులకుఁగాక, యవివేకి చెలి యొగ్గియాఁనగలడె
పద్మినీ సతిపొందు పాంచాలునకుఁగాక, దేబైన షండుడు తెలియఁగలఁడె

రాజసభలఁబరోపకారములు తెలుప
శ్రేష్ఠులేకాక దుష్టులు చెప్పఁగలరె
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

58. మద్యపాయులతోడ మచ్చిక కారాదు, బడవాల గొప్పగాఁ బట్టరాదు
శాత్రవునింత భోజనము చేయఁగరాదు, సన్యాసులను గేలి సలుపరాదు
దేవభూసురవృత్తి తెరువు పోవఁగరాదు, పరు నాలి గని యాస పడగఁరాదు
కంకోష్ఠునకు నధికార మియ్యగరాదు, చెలగి లోభినిఁ జేర బిలువ రాదు

లంచగాండ్రను దగవుల నుంచ రాదు
మాతృపితరుల యెడ భక్తి మఱువరాదు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

59. మన్ననలేని భూమండలేంద్రుని కొల్వు, లాలింపనేరని లంజ పొందు
వస్తుపోతుందని వాని చుట్టఱికంబు, బుద్ధి తక్కువవాని యొద్ది ఋణము
సరగానివానితో సరసోక్తి తనకన్న, బలవంతు నింతను బడుచుఁగొనుట
సామాన్య జాతితో జగడంబు పూనుట, మూర్ఖుని మైత్రికి మోహపడుట

అధమ మిది భువి నరులకు నజునకైన
మఱచి యప్పని చేసిన మానహాని
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

60. మన్నించు నరపతి మమత తప్పిన వెన్క, నుత్తముం డాభూమి నుండరాదు
పైవిటుం డొక్కఁ డేర్పడినట్టి వేశ్యపై, నెంతవాఁడైన నాసింప రాదు
అన్నదమ్ములను గొట్లాడి మానసము ని, ర్జింపక మును తామసింప రాదు
పగతుఁడు నెనరుగా భాషించెనని వాని, నెయ్యంబుగనక చన్వియ్య రాదు

చెలులతో రాజకార్యముల్ చెప్పరాదు
పలువ మంత్రైన దొరలకుఁబరువులేదు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

61. రణభేరి తెగువైన రాజు స్వేతచ్చత్ర, మేనుఁగు నివి నాలుగు నేకరాశి
మారుండు కీరంబు మంద సమీరుండు, రాకాసుధాకరుం డేకరాశి
వేదము ల్గోవులు విప్రోత్తములు దర్భ, లేర్పరింపఁగ నాలు గేకరాశి
ముఢాత్ముఁ డత్యంత మూర్ఖుఁడు గాడిద, కాకి వీరలు నాలు గేకరాశి

ద్విపద కావ్యంబు ముదిలంజ దిడ్డిగంత
యియ్యనేరని రండ నాల్గేక రాశి
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

62. రమణచెంతను సిగ్గు రణమున భీతి భో, జన కాలమందు సంశయము
ఇచ్చెడిచోఁజింత మెచ్చిన యెడలేని, యచ్చినవానిపై హూంకరింపు
తగవున మోమోట దాన మిచ్చకులకుఁ, దపమొనర్చెడివేళఁ దామసంబు
గూర్మిచేసినచోటఁ గూహకం బద్భుత, ద్రోహవర్తనులపై మోహదృష్టి

అవని సత్కీర్తి కోసమై యాశనొందు
రాజవర్యుల కివియుఁగారాని పనులు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

63. రాజులమంచు బొఱ్ఱలు తివురంగఁగా, దని మొనలో నఱుకాడ వలయు
మంత్రులమని బొంకుమాటలాడంగఁగా, దిప్పింపనేర్చి తామియ్య వలయు
కవుల మంచును వింతగా నల్లినను గాదు, చిత్రప్రబంధముల్ చేయవలయు
తపసుల మని నిక్కి తలలు పెంచినఁగాదు, నిర్వికల్పసమాధి నెగడవలయు

ఇచ్చినను నేమి వినయోక్తు లెఱుఁగవలయు
గడుసుకూఁతల సత్కీర్తి కలుగబోదు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

64. రామాండ కతలెల్ల మేమెఱుంగని యవే, కాటమరాజుకుఁ గర్ణు డోడె
బాగోత కతలంట పలుమాఱు వినలెదె, యిగనేశుఁ డర్జను నిరఁగ మొడిసె
బారత కతలోన బాలరా జొక్కఁడు, కుంబకర్ణుని బట్టి గుద్ది సంపె
కంద పురాండలకత పిల్లకాటేరి, యీరబద్రుని మెడ యిరఁగగొట్టె

అనుచు మూర్ఖులు పలుకుదు రవనియందుఁ
గవివరులు పేఁడఁబోయిన కాలమందు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

65. లత్తుక రంగు చల్లడము మిటారంపు, చౌకట్లు తగటుఁ మిర్జాకుళాయి
మగవాల పంచిక మొగముపై జవ్వాది, తిలకము జాతికెంపుల బులాకి
పులిగోరుతాళి పచ్చల బాజుబందు ని, ద్దా మేల్కడానిజ ల్తారుపాగ
కుడి పదంబునకు జాగుల్కి ఘంతలును ఘ, ణిల్లని మ్రోము మానికపు టందె

నీతుగాఁ బిన్నపై పల్లెకూతమునకు
నరుగుచును మధ్యధేనుకాసురుని బట్టి
కొట్టి ధరఁగూల ద్రోయవా గుండె లవియ
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

66. వంకరపాగాలు వంపుముచ్చెల జోళ్ళు, చెవి సందుకలములు చేరుమాళ్ళు
మీఁగాళ్ళపైఁ బింజె బాగైన దోవతుల్, జిగితరంబైన పార్షీమొహర్లు
చేఁపవలెను బుస్తీ మీసము ల్కలం, దాన్పెట్టెలును జేత దస్త్రములును
సొగసుగా దొరయొద్దఁ దగినట్లు కూర్చుండి, రంకులాండ్లకు శిపారసులు చేసి

కవిభతుల కార్యములకు విఘ్నములు చేయు
రాయసా ల్పిందములు తిను వాయసాలు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

67. వలపు రూపెరుగదు వసుధ మార్త్యులకు సూ, కరమైన మనిసిగాఁ గానుపించు
ఆకలిలో నాల్క యరుచి యెఱుగద, యంబలైనను సుధయనుచుఁ గ్రోలు
గోపం బెదుటి గొప్ప కొద్దులెఱుంగదు, ప్రాణబంధువునైనఁ బగతుఁజేయు
నిదుర సుఖం బెఱుంగదు వచ్చినప్పుడు, కసవైన విరిశయ్యగా గనబడు
గామంబు నిర్ణయకాలం బెఱుంగద, యిచ్చచెందిన వేళ నెనయగోఁరు

హరునకైనను నివి గెల్వ నలవికాదు
ఇతరులైనట్టి మానవులెంత వారు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

68. వసుదాధిపతికి విశ్వాసగుణంబు జా, రునకు సత్యంబు చోరునకు భయము
లంజెకు మోమోట పంజకు ధైర్యమెం, గిలికెగ్గు మద్యపాయులకు సిగ్గు
ద్రవ్యాధికులకును దాన ధర్మములపై, దృష్టియు జారిణి స్త్రీకి వావి
పలుగాకులకు మేలు పందగొడ్డుకుఁ బాలు, మానికిఁగఱవు కోమటికి బరువు

మేక మెడ చన్నులకుఁ బాలు మేడిపూలు
లేవు త్రిభువనములను గాలించి చూడ
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

69. వాగ్భూషణంబునిన్ వర్ణనసేయుట, కర్ణభూషణము నీ కథలు వినుట
హస్తభూషణము నీ కర్చన సేయుట, నేత్రభూషణము నీనీటు గనుట
హృదయభూషణము నిన్మదిఁ బాయకుండుట, మూర్ధభూషణము నిన్మ్రొక్కు టరయ
అంఘ్రీభూషణము నీయానంద నిలయప్ర, దక్షిణం బేగుట ధర్మచరిత!

సతముగల భూషణములెన్ని జన్మములకు
నివియెఁకా గనుటింత కెచ్చేమిగలదు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

70. వార్ధక్యమునఁ చిన్నవయసు పెండ్లామైన, దారిద్ర్యమునఁ బెక్కుతనయులైన
ఆత్రుఁడౌ విటకాని కతిభాషి లంజైనఁ, బొరుగున నత్తిల్లు పొసగఁనైన
సంగీతపరునకు జటపాఠితోడైన, నెనుముతో నట్టేట నీఁదుటైన
బెను వానాకాల మందును బ్రయాణంబైన, జలికాలమున దీక్ష సలుపుటైన

మరణ మిక లేదు వేఱె భూమండలమున
గణనసేయంగ నగునె యీ కష్టమహిమ
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

71. వితరణశౌర్య ప్రవిష్టునకే కాక, మీసము పిసినారి కోసకేల
సిరిగల ఘనసువాసిని కొప్పునకుఁ గాక, బొండుమల్లెలు బోడిముండ కేల
ప్రజలు సుఖింపగజేయు పంటచెర్వుకుగాక, గండిగుంటకు ఱాతికట్ట యేల
జాతైన బారహాజారి తేజికిఁగాక, కఱకుల కళ్ళెంబు గాడ్దెకేల

అతులితంబైన యల పతివ్రతకుఁ గాక
శుద్ధవేశ్యకు మంగళసూత్ర మేల
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

72. విద్యాధికుల రాజు వివరించి నిలిపెనా, యిందఱేమిటి కంచుఁ గుందుచుండు
మోయీను కుగ్రాణమును జెప్ప వడ్ల గిం, జలకు బరాతము ల్సరవి వ్రాయు
తిండికిఁ జేటుగాఁ బండితు లేల తె, ప్పున సెలవిమ్మని పోరుచుండు
బారిశాల్వలు దెచ్చి బహుమాన మిమ్మన్నఁ, జాక ఖరీదు వస్త్రముల నిచ్చు

ఇట్టి యపకీర్తి మంత్రిని బెట్టఁదగదు
మంచిమాటల జరగఁ ద్రోయించవలయు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

73. హేమాచలము శృంగ మెక్కి లెక్కార్చుచుఁ, గాకి కూయఁగనే పికంబు గాదు
గంగాది నదులలోఁ గలయ ముంచంగానే, తల వెండ్రు కెన్నడు దర్భ గాదు
తెగఁ దిని తలపిక్క లెగయఁగా బలసిన, దున్నపో తేనుగు గున్నగాదు
పొదుగు లావై యెంత పొడుగుగాఁ బెరిగినఁ, గుక్కపో తెన్నఁడు గోవు గాదు

ఉన్నత స్థానమందు గూఎచుండగానె
భ్రష్టు భ్రష్టే యగుం గాని శిష్టుగాడు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

74. అప్రయోజకునకు నారభాటము గొప్ప, యాఱిపోయెడి దివ్వె కధికదీప్తి
కట్టనిల్వని చెర్వు గడియలోపల నిండు, బ్రతుకఁజాలని బిడ్డఁ బారెడుండు
వృద్ధి నొందని చెట్టు వెఱ్ఱి తేగడి జాడ్య, మెచ్చు ముందటికన్న నిచ్చుఁ తళుకు
తన్నించుటకె దొరల్ తగని చన్విచ్చుట, పొయిపాలికే పాలు పొంగుటెల్ల

బెరుగుటయు విఱుగుటకని యెఱుఁగలేక
యదిరిపడుచుండు నొక్కొక్క యల్పజనుడు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

75. పాలన లేని భూపతిని గొల్చుట రోత, యౌదార్యహీనుని నడుగ రోత
కులహీనజనులతోఁ గలహించుటయు రోత, గుణహీనకామినిఁ గూడ రోత
పాషాండ జనులపై భ్రాంతి నొందుట రోత, మధ్యపాయులతోడ మైత్రి రోత
తుచ్చంపు బనులకు నిచ్చనొందుట రోత, చెలఁగి సద్గురు నింద సేయ రోత

వేదబాహ్యుల విద్యలు వినుట రోత
క్రూరుఁడైనట్టి హరిభక్తుఁ గూడ రోత
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

76. పసచెడి యత్తింటఁబడి యుండు టది రోత, పరువు దప్పినయెడ బ్రతుకు రోత
ఋణపడి సుఖమున మునిగియుండుట రోత, పరులకల్మికి దుఃఖపడుట రోత
తన కులాచారంబుఁ దప్పి నడువ రోత, ధరణీశునకు బిర్కితనము రోత
పిలువని పెత్తనంబునకుఁ బోవుట రోత, యల్పుతో సరసంబు లాడ రోత

ఒకరి యాలిని గని వగనొంద రోత
సతికి జార పురుషుని బ్రతుకు రోత
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

77. వ్యాసాదులగు మౌనివర్యులు తపసెల్లఁ, బోగొట్టుకొనుట సంభోగమునకె
జలజాత భవశివాదులు గూడఁ భ్రమగొని, మురియుట యీ పాడు భోగమునకె
నేర్తు మంచని నెఱ్ఱనీల్గుచు విద్యలు, కోటినేర్చుట పొట్టకూటి కొరకె
ఏక చక్రమ్ముగ నేలిన రాజైన, గడ కేడు జేనల కాటి కొరకె

కీర్తి యపకీర్తి దక్కఁ దక్కినవి నిల్వఁ
బోవు శాశ్వత మౌనట్లు పుడమి మీద
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

78. సుంకరులకు వర్ణ సంకరులకుఁ దన, పొత్తొసంగెడి తొత్తుముందలకును
సారాయి నీళ్ళకు జాతరగాండ్లకు, బంగు భాయీలకు బందెనకును
బడవాలకును లేని భడవాలకును ఱంకు, రాట్నాలకును శుంఠ రండలకును
కలిమి దండుగులకు గారడీ విద్యకుఁ, దోడఁబోతుల కాట దొమ్మరులకు

లోభితనమున నేడ్చ నిద్రాభవాని
గడనవీండ్లకె కాక సత్కవుల కౌనె
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

79. వెల్లుల్లి వనములో వెలయంగ జోఱీఁగ, పికము, పాడూరను బేస్త రాజు
సాలె జేండ్రులలోన సాతాని పండితుం, డంధులలోన నేకాక్షి శ్రేష్టుఁ
డతిలోభి రాజున కర్ధంబు నడుగని, వాఁడె పో పండితవర్యుఁదరయ
గాఁపు మంత్రులలోనఁ గాటేరి దైవంబు, కొక్కెరాయలలోనఁ గొంగ ఘనము

గుడిసె వేటుల నిల్లాలు గిత్తలంజె
గనుక నీరీతిఁ బెక్కులు గలవు తలప
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

80. నంది గణం బెక్కి నడువీథినే వచ్చు, దైవమో గంగమో దమ్మరాజో
ఇనకాప్పశీనఁడో యీరుఁడో యీసృఁడో, యీసృడైతే లేదె యెనకఁ దోఁక
ఆళ్ళురో గనపతో అమ్మ చీతమ్మరో, చీతామ్మ రైయుంటె సింగమేది
మంచిది చూతాము మారమ్మ కాబోలు, మారెమ్మరై తేను మాలమేది

ప్రాకృత జనంబు లీరీతిఁ బలుకుచుంద్రు
తెలివి యించుక లేకను దెలిసి కొనక
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

81. పొరుగూరి కేగినఁ బోవునే దుర్దశ, కాదె పెండిలి సన్నికల్లు దాచ
డొంకల డాఁగ బిడుగుపాటు దప్పునే, కాలడ్డ నిలుచునే గాంగ ఝురము
కుమతిచేఁజెడునె యెక్కుడు మంత్రి యత్నంబు, లింకిపోవునె యనావృష్టి జలధి
ధవుడు పిన్నైన వైధవ్యంబు దప్పునే, మనడె దీర్ఘాయువై మందు లేక

అర్కుఁడుదయింపఁ జెడునె గుహా తిమిరము
తాళ మెత్తుక పోవ మందసములోని
విత్త మలపడకుండెనే వెచ్చమునకు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

82. ఆరగించంగ యోగ్యము గాక యుండునే, పై తొక్క బిరుసైన బనస ఫలము
మాధుర్య మెడలునే మామిడి పండుకుఁ, దొడిమ పట్టున జీడి తొరలియున్న
గేదంగి విరి మౌళిఁ గీలింప కుందురే, యగ్ర భాగమున ముళ్ళలమి కొన్న
అఖిలాంగ సీమ యొయ్యారంబు గల్గిన, విడుతురే యొక వంక పడతికున్న

గుణము బహుళంబు దోషంబు గొంచ మైనఁ
గొదవఁ జెందక యుండు నెక్కుడు గుణంబు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

83. గోవధ గావించి గోరోజనమ్ము రో, గార్తుల కొసఁగఁ బుణ్యాత్ముఁడగునె
ఫలశాఖిఁ బడమొత్తి ఫలములేఱించి భూ, సురుల కర్పించిన సుకృతి యగునె
నిండు తటాకంబు ఖండించి చేఁపల, మత్స్యభుక్కులఁ దన్ప మాన్యుడగునె
గుడికొట్టి యిటికలు గూరిచి తులసి తి, న్నెలు రచించిన దర్మనిరతుఁ డగునె

ప్రబలపాతక పూర్ణుఁడల్పంపు సుకృత
మునను శుద్ధుండు గాకుండు ననుట నిజము
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

84. మందుమాకిడి గండమాల మాన్పఁగ లేఁడు, చక్కఁజేయ గలండె నక్క మోము
వ్రేలివంకర మీఁద వీగనొత్తఁగ లేఁడు, కుదురు సెయగలండె గూనివీఁపు
త్రోయఁ జాలఁడు కుక్కతోక వంకరైన, నేటివంకలు దీర్ప నెట్టు లోపు
తనవారి యొచ్చంబ తాను దీర్పఁగఁ జాలఁ డొరుల యొచ్చము దీర్ప నోపునెట్లు

దైవక్ర్తమైన వంకర దలఁగ ద్రోయ
వశముగాకుండు గద యెంత వానికైన
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

85. ఋణశేష మున్నను రిపుశేష మున్నను, వహ్ని శేషంబున్న వచ్చుఁగీడు
భుక్తి వధూజనరక్తి నిద్రాసక్తి, యగ్గలంబైనఁ గీడావహిల్లు
గుత్సి తాత్ముని తోడఁ గోపనజనముతో, గొండిక వానితో గోష్ఠి తగదు
అర్భక పశుమందిరాంగరక్షల యందు, నేమాఱ పాటొంద నెగ్గుఁజెందు

ఇట్టి నయమార్గ మెఱుఁగక యిచ్చవచ్చి
నట్లు చరియించువారికి హానివచ్చు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

86. పెట్టి పోసిననాఁడె చుట్టాలరాకడ, కలిమివేళనె వారకాంత వలపు
సేవ చేసిననాఁడె క్షితినాధు మన్నన, దయను గల్గిననాడె వనితరక్తి
విభవంబు గలనాడె వెనువెంట దిరుగుట, పని యున్ననాడె మా వార లనుట
పొడిమి గలనాడె పొరుగింటి పోరచి, మగుడింపఁ గలనాఁడె తగవు సూటి

ఆత్మశక్తి తొలగిన యవసరమునఁ
దనకు నెవ్వరు గానిది తథ్యమరయ
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

87. చేరువ పగయును దూరపు మైత్రియు, గావించె నేనియుఁ గార్యహాని
ఆల్పుతో వైర మన్య నృపాలునితో మైత్రి, యొనరించెనేనియుఁ నొదవుఁగీడు
త్యాగంబునకు నాత్మ భోగంబునకు గాని, విత్తార్జనంఁ గావింపరాదు
బాసకులోనైనఁ బ్రతిబాషలాడినఁ, బొలఁతితో భాషింపఁ బోవఁదగదు

ఇట్టి నయమార్గమెరుగక యిచ్చవచ్చి
నట్లు చరియించువారికి హానివచ్చు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

88. సూర్యుఁడు దశశతాంశువులఁ బోగవేదఱిమినఁ, గలుగుహలు చీకటులుఁడాగ
ఝుంఝూనిలము దాడిసలుప దీపమునకుఁ, గలదే వసియింపఁ గలశమొకటి
ఫని సాళుపంబు గువ్వను దాఱఁదఱిమినఁ, దరుకోటరము లేదె దానిఁబ్రోవ
గరుడుండు వెనుదాక గాకోదరముడాఁగ, గలుగదే వాల్మీక బిలమొకండు

బలము గలవాడు దుర్బలు బాఱదఱుమ
దైవమొక ప్రాపు గల్పింపఁదలఁపకున్నె
పొరలు నే ప్రొ ద్దహంకారమున నరుండు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

89. మౌనంబు దాల్చుట మన విచ్చగింపని, గదిమివేయుట లోభకారణంబు
దర్శనంబియ్యమి తప్పుసైపక యున్కి, పెడమోముపెట్టుట ప్రియములేమి
గర్వంబు దెన్పుట కార్యాంతరాసక్తి, సమయంబుగాదంట జరుపునేరు
అరయద మన్న రంధ్రాన్వేషణాసక్తి, యతివినయంబు ధౌర్త్యంబు తెరువు

లిట్టి ప్రభుదుర్ణయపుఁ జేష్ట లెఱుగలేక
వెంబడించెడి వాడెపో వెఱ్ఱివాడు
దానికొడ బడ డింగిత జ్ఞానశాలి
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

90. తనతల్లి చోటనే తప్ప నటించిన, దురితాత్ముననుఁ గురుద్రోహ మెంత
కొతుకొకింతయు లేక గురున కెగ్గొనరించు, కఠినాత్మునకుఁ గృతఘ్నత్వ మెంత
కృతమెఱుంగని మహాకిల్బిషాయుత్త చి, త్తునకు మిత్రద్రోహ మనఁగ నెంత
పరమమిత్రుల బాధపఱుచు దుర్నయమునకుఁ, బ్రజలనందఱ గష్టపరచుటెంత

అనుచుఁదనదు చరిత్రంబు లవని జనులు
నిందసేయంగ బ్రతుకు దుర్నీతిపరుడు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

91. అచ్చిన వాని యిల్లాలిఁ గట్టఁగ జూచు, దా నియ్యవలసిన దండ మిడును
అలుసైన వాని యిల్లాక్రమింపఁగ జూచు, దనకుఁగీడైనఁ బాదములు పట్టు
అణువుగాఁ జూచుఁగొండంతైనఁ దనతప్పు, గోరంత యొరు తప్పు కొండ సేయు
బంధులకిడఁ డంచుఁ బరుల దూషించును, దనయిల్లు చొచ్చినఁ దడకవెట్టు

దుర్ణయుల దుర్గుణంబులఁ ద్రోయరాదు
దానికి ఫలంబు యమ సన్నిధాన మందె
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

92. కందిరీగల పట్టు కడఁగి రేపఁగవచ్చు, మానిపింపఁగరాదు దానిపోటు
చెట్లలో బెబ్బులిఁ జెనకి రావచ్చును, దప్పించుకొనరాదు దానికాటు
పఱచునశ్వము తోఁకబట్టి యీడ్వఁగవచ్చు, దప్పించుకోరాదు దాని తాఁపు
కాఁకచే బొరుగిల్లు గాల్చి రావచ్చును, దనయిల్లు కాపాడఁదరముగాదు

గార్యతతులెల్లఁజేసి తత్కార్యఫలము
లనుభవింపుదు రాయాయి యవసరముల
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

93. కన్నంబు ద్రవ్వి తస్కరు డింటివానికి, వాడు లేడని ముంతవైచి చనునె
తెరవాటుకాడు చింతించునే కట్టిన, బట్ట డుల్చిన మానభంగ మనుచు
వలబడ్డమెకము చూల్వహియించె నంచును, విడువంగఁజూచునే వేఁటకాఁడు
జారుండు పరకాంతశయ్యపై దారిచి, వావి గాదనిపల్కి వదలి చనునె

ఆత్మజను గుత్త రూకల కమ్ము నాతఁ
దరణమున నొసంగఁజూచునే యల్లునకును
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

94. గోముఖవ్యాఘ్రంబు కూరలో నిడునాభి, కప్పకూఁతలు గూయు కాలభుజగ
మెరచిలోపల గాల మేటి లోపలి యూబి, పైఁబూరి గ్రమ్మిన పాడునుయ్యి
పైఁబండ్లుగలగి లోపల బుచ్చు తరుశాఖ, గొంగళిలోన దా గొలుపురాయి
చొర నేమరించి ముంచుకొను ప్రవాహంబు, కునుకువట్టినఁ జుట్టుకొను దావాగ్ని

దుర్జనుఁడు వాని నమ్మిన దొడర కున్నె
హాని యెంతటివానికినైన జగతి
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

95. శక్తి చాలనివాఁడు సాధుత్వము వహించు, విత్తహీనుఁడు ధర్మవృత్తిఁదలచు
వ్యాధి పీడితుఁడు దైవతాభక్తిఁ చొరలాడు, ముదిమి పాతివ్రత్యమునకు జొచ్చు
ఆపద ప్రాప్తింప సన్యార్తికి గృశించు, భారంబు పైబడ్డ బరువెఱుంగు
రమణి లేకున్న విరక్తి మంచిది యంచు, మనిపోవ మౌనివర్తనము దాల్చు

ఈ యభావవిరక్తులకేమి ఫలము
తినక చలి చొరకయె లోఁతు తెలియబడునె
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

96. తన తల్లి శిశువుల తల ద్రుంచివైచినఁ, జెడుముండ యనుచు వచింపరాదె
తన తండ్రి యొరుల విత్తము దొంగిలించిన, నన్యాయవర్తనుం డనఁగరాదె
తన దేశికుఁడు పర దార సంగమొనర్పఁ, బాపకర్ముండని పలుకరాదె
తన రాజు ప్రజలపట్లను తప్పు జూచిన, గ్రూరాత్ముఁ డనుచు వాక్రువ్వరాదె

ఇట్టి పలుకులు తప్పుగా నెన్నునట్టి
కుటిలచిత్తుల గర్వంబు కొంచెపరుప
మీకెకా కన్యులకు శక్యమే తలంప
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

97. ఆశకు ముదిమియు నర్థికి సౌఖ్యంబు, ధనపరాయణునకు ధర్మచింత
కఠిన మానసునకుఁ గరుణాపరత్వము, వెఱ్ఱిమనిసికి వివేక గరిమ
అల్పవిద్యునకు నహంకార దూరత, జారకామినికి లజ్జాభరంబు
బహుజనద్వేషికిఁ బరమాయు రభివృద్ధి, గ్రామపాచకునకుఁ గౌరవంబు

పాపభీరుత సంతాన బాహ్యునకును
గల దనెడు వార్తగలదె లోకములయందు
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

98. అర్థాతురునకు గృత్యకృత్యములు లేవు, కవిజనంబుల కెఱుంగనివి లేవు
కుక్షింభరుఁడు కాని కూటికి రోయఁడు, కామాతురుం డర్థకాంక్ష వీడఁడు
వెలి చవుల్గొను కాంత వెఱవదు నిందౌ, నీతకు మిక్కిలి లోతులేదు
పాపశీలికి దయాపరత యెందును లేదు, వెఱ్ఱివానికి సాధువృత్తి లేదు

మద్యపాయుల కనరాని మాటలేదు
గ్రామ్యమునకు గలుగ దెందు నాగరిక ముద్ర
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

99. ఎరవు సతం బౌనె యిల్లౌనె పందిరి, యల యెండమావులు జలంబు లౌనె
వరవు డిల్లాలౌనె వాఁపు బలం బౌనె, గులటాతనూజుండు గొమరుఁడౌనె
మెఱపు దీపంబౌనె మేఘంబు గొడు గౌనె, స్వాంగవాద్యంబులు తూర్యంబు లౌనె
కంతి తలగ డౌనె కల యథార్థం బౌనె, పెనుఁబొఱ్ఱయును దస్కుపెట్టె యౌనె

కని వస్తువుఁ బట్టుకోఁ గాంక్షచేత
బెనఁగుమాత్రంబె కాని లభింపదేమి
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

100. వేదశాస్త్రములు వినసొంపు లేదాయె, సంగీత విద్య బల్ చౌకనాయె
కవితా రసజ్ఞత కలలోను లేదాయె, బారమార్థిక దృష్టి భస్మ మాయె
భూసురులకును దుర్బుద్దులే మెండాయె, నల్పుల వైభవ మధిక మాయె
వర్ణాశ్రమాచార వర్ణన లేదాయె, హీనకులంబులు హెచ్చులాయె

అవనిపై నింక నాఁడు పుట్టువు బ్రశస్త
మందు లంజగఁ బుట్టిన నధిక ఫలము
మదరిపువిఫాల మునిజన హృదయలోల
వేణుగోపాల భక్త సంత్రాణశీల

Saturday, March 22, 2014

మాస్వామి (విశ్వేశ్వర శతకము) - విశ్వనాధ సత్యనారాయణ

మాస్వామి (విశ్వేశ్వర శతకము)
                                                       విశ్వనాధ సత్యనారాయణ

1. శ్రీమంజూషిక, భక్తరక్షణకళాశ్రీచుంచు, వానంద వ
ల్లీమంజు ప్రసవంబు, చిద్గగన ప్రాలేయాంశువున్, మోక్ష ల
క్ష్మీ మానిక్య వినూత్న మేఖల కటాక్షీభూత నీహారరుక్
శ్రీమంతంబయి పోల్చు వెల్గు నొకఁడే సేవింతు విశ్వేశ్వరా!

2. కైలాసాచల సానువాసము, వృషస్కందాగ్ర సంస్థాయి, త
త్ప్రాలేయాచల కన్యకా కుచతటీ పర్యంక నిద్రాగతం,
బాలోలాగ్ర జటావనీఘటిత నాకౌకస్సరిత్కతంబు, దే
హాలంకారిత లేలిహానము, వెలుం గర్చింతు విశ్వేశ్వరా!

3. నీవే రాజువు నేను సత్కవిని దండ్రీ! నిన్ను వర్ణించెదన్
నీవే దైవమ నేను భక్తుఁడను దండ్రీ! నిన్ను ధ్యానించెదన్
నీవే భూమివి నేను గర్షకుఁడఁ దండ్రీ! నిన్నుఁ బండించెదన్
నా వైదగ్ధ్యము నీవ చూతు, కృప సంధానించు విశ్వేశ్వరా!

4. వాగ్నేతృత్వము వృత్తిరీతి రసభా వౌచిత్య శయ్యార్థ సం
లగ్నోక్త్యంచితలక్షణధ్వని గుణాలంకారముల్ లేని నా
నగ్నోద్విగ్న కవిత్వ మెంచఁగఁద్రయీనాదంబొ? ఓంకారమో
భగ్నారిధ్వజ! వేదపుం గొసలొ నిన్ భాషింప? విశ్వేశ్వరా!

5. శ్రీవాణీగిరిజాధినాథుల జగత్స్థి త్యుద్భవాంతక్రియా
ప్రావీణ్యాత్ములఁ దత్తదాచరణభారం బూనఁగాఁజేసి నా
నావిశ్వంబు లనంతగోళము లనంతాకాశ సంభ్రాంతముల్
గా విశ్వాత్మ! త్వదాత్మనీనములుగాఁ గావింతు విశ్వేశ్వరా!

6. శ్రీనిహారనగాధిరాజతనయా స్నిగ్ధాననాంభోజ ని
త్యానందైకపరుండు, గంగాఝరనిత్యస్నాత, రాకానిశా
సూనాంగీశశిరోవిభూషణుఁ డటంచున్ నిన్ను ధ్యానించు భ
క్తానీకంబుల పైపయిన్ గరుణరాదా నీకు విశ్వేశ్వరా!

7. తలపై జాబిలి నెమ్మిపించియము వేదశ్వానముల్ ముందు న
మ్ములునున్ ముమ్మొనవింటిబద్దయుఁ గరాంభోజాతయుగ్మంబునన్
మలరాకూఁతురు బోయసాని వెనువెంటన్ రాఁగ మాయామృగ
మ్ముల వేఁటాడుఁ బుళిందరాజు నిను సంపూజింతు విశ్వేశ్వరా!

8. చలి మిన్నేటి కెలంకులందు సొగసుం జాబిల్లి పూరేక వం
కలు సింగారముగా నమర్చి చెవులన్ గంపింపఁగాఁ బాఁప పో
గులు మేనన్ బులితోలువైచికొని కొంగుల్ జారఁబ్రేమంపుజూ
పుల సంధ్యాసతిఁజూచు నీసొగసు మమ్మున్ బ్రోచు విశ్వేశ్వరా!

9. కరితోల్పట్టముకొంగుతోఁ బునుకభిక్షాపాత్ర చేఁబూని సం
స్కర్ణం బించుకలేమి మైజడలు మూఁగన్ బొట్ట పెల్లాఁకటన్
నురుగన్ ముమ్మొనకఱ్ఱతోఁ దడుముకొంచున్ లచ్చిగేహంబుముం
దర నిల్చున్ భవదీయభిక్షుకత కంతం బెప్డు విశ్వేశ్వరా!

10. ఓ సామీ! అలకొండకోయెతకు నీయొయ్యారమే బూదిపూఁ
తే సర్వంబయి నీకు నా యమ సొబంగే నచ్చి కన్నారు ర
య్యా! సంతానము, నేన్గుమోముకఁడు వింతౌనార్మొగాలొక్కడో
హో! సౌరపద కాకరుం డొకఁడదేమో కాని విశ్వేశ్వరా!

11. నీవో యౌవనమూర్తి వౌదు వసురానికంబు మ్రదించు శి
క్షావైశద్యము పొల్చు నీతనువు నీశా! అన్నపూర్ణాంబికా
దేవిం జూచిన వేద్ధవోలె మదికిన్ దీపించు దాంపత్య మీ
భావం బెవ్వఁ డెఱుంగు శైలతనయా ప్రాణేశ! విశ్వేశ్వరా!

12. ఓసామీ! అదియేమిపాపమొకదా యూహించి యూహించి నీ
తో సయ్యాతము లాడెదన్ గృపణబంధూ! యెట్లొ సైరింతు వీ
దోసం బా నిగమాధ్వమం దుపనిషల్లోలాయతాక్షీపరీ
హాసశ్రీఁగను నీకు మత్కృతపరీహాసంబు విశ్వేశ్వరా!

13. అంతా వ్యర్థము వట్టి యాశ, పెనుమాయావల్లి, దివ్యంబు సీ
మంతిన్యర్ధము నీదుమూర్తి యొక్కఁడే మాతండ్రి! నిక్కంబు నా
కింతా తోఁచియు నీమహార్థమెపుడేనీ రూఢి కాలేదు శా
మంతీ కుట్మలవ త్సుధాకర శిరోమాణిక్య! విశ్వేశ్వరా!

14. దివ్యజ్యొతివి నీకుఁ బెల్లుబుకు భక్తిన్ జాటజూటాగ్ర చా
రువ్యాబద్ధ పవిత్ర దైవతాధునీ! రుద్రాభిషేకం బొగిన్
నవ్యశ్రీగతిఁ జేయగా నమకమైనన్ రాదుగా హూణ వా
క్కావ్యామోదముముక్తిత్రోవెదురుచుక్కైపోయె విశ్వేశ్వరా!

15. నృత్తాంతంబునయందుఁ ద్వద్ధ్వనితభేరిన్ బుట్టె శబ్దాగమం
బత్తర్కాగమ ముద్భవించె భవదీయాంబూకృతిన్ వేదముల్
త్వత్తస్సంభవముల్ శివా! ఉపనిషత్త్వం బందె నీమేను వి
ద్యాత్తాకారునిఁ బొంద నాకవిత కౌనా నిన్ను విశ్వేశ్వరా!

16. సంప్రార్థించెద నిన్ను మోక్షయువతీ సంపుల్ల పీనస్తనా
గ్రౌంప్రాణాక్షర లేఖనాచతుర హస్తాంభోజ! ఓస్వామి! సా
యంప్రాతస్సుల సంగవంబునను బూర్వాహ్ణాపరాహ్ణంబులన్
సంప్రీతాత్ముఁడ వెప్పు డౌదువు భవా! సర్వజ్ఞ! విశ్వేశ్వరా!

17. పాటింతున్ నిను సర్వదైవతా శిరోభాగస్థ రత్నంబుగాఁ
బాటింతున్ సకలాఘముల్ సురధునీ పాథస్తరంగాగ్ర భా
గాటచ్ఛీతలమందమారుతతరంగాధూతముల్ గాఁగ నై
శాటప్రాణ మరుమ్నహాభుజగవంశస్వామి! విశ్వేశ్వరా!

18. దిగ్వ్యోమాఖిల పూర్ణ! నీయెడల భక్తిన్ బొల్చి నీమూర్తి స
మ్యగ్వ్యాఖ్యానము చేసెఁబో, అఘములేలా నిల్చునయ్యా! సుధా
రుగ్వ్యాబద్ధ కిరీట! దైవతజగద్ద్రు శ్రీప్రసూన ప్రభా
స్రగ్వ్యుత్పత్తులు నీ జటలతలు రక్షాదక్ష! విశ్వేశ్వరా!

19. అంహోవారణ కుంభ పాటన కళోద్యచ్ఛ్వేత భూభృద్దరీ
సింహస్వామి! భవత్ప్రగర్జనల దిక్సీమల్ ప్రతిధ్వానతా
రంహఃఖేదము పొంది భీతిమెయిఁ దత్రత్యుల్ నిశాటుల్ "నచా
హం హంతవ్య" యటంచు వ్రాలెదరు భార్యల్ కాళ్ళ విశ్వేశ్వరా!

20. నీ వాదిత్యుల వెంటఁబెట్టుకొని తండ్రీ! దుష్టసంహార వే
ళావేశంబున శత్రుమూర్ధములయం దాఘాతముల్ సేయఁ గ్రో
ధావిష్టుల్ తమ రక్తమే యితర రక్తంబంచు దైత్యాధముల్
త్రావన్ జూతురు రాక్షసప్రకృతి యౌరా! వింత! విశ్వేశ్వరా!

21. ఆధ్మత ప్రమధాళి శంఖములఁ బెల్లై, సోమపీథి ప్రణీ
తేధ్మప్రోజ్జ్వల వహ్ని కారవము లెంతే దట్టమై, జాతవీ
థీ ధ్మాతామరవాస్తరంగ మయి, యింతే మొఱ్ఱ విన్పించదో!
క్రుధ్మాంతుండవొ? దోసముండిన యెడన్ రూపించు విశ్వేశ్వరా!

22. నద్వైహాయస మార్గ చిత్పరిణ తాచ్ఛ జ్యౌత్స్నికాకారి ని
త్యాద్వైతాక్షిలలోకగర్భపరిపూర్ణానంద చంద్రుండవై
మద్వాగ్లేశముచేతఁ గట్టువడి యీ మర్యాద పాటింతు నా
హృద్వేగోద్గత భాష్పముల్ గొనుము తండ్రీ! కాన్క, విశ్వేశ్వరా!

23. నీ విన్నాణము చిత్రమే మకుటరత్నీభూత జైవాతృకా!
ద్రైవేయీకృత కాద్ర వేయ! గళరుద్రాక్షీభవద్బాడబా!
సేవాస్వీకృత భూతరాక్షస పిశాచీప్రేత! నేత్రప్రభా
శ్రీవిన్యస్త కృశాను! పార్వతమృగాక్షీదార! విశ్వేశ్వరా!

24. ముక్త్యాధ్వనంబుల నీపదాంకముల వంపుల్ పూలఁబూజింతు సం
సక్త్యాశాభయ లోభ మోహమద తృష్ణావల్లికల్ ద్రెంతు, ధీ
శక్త్యుత్సాహములన్ దమఃప్రకృతిలో సారింతు జ్యోతిర్లతల్
భక్త్యావేశ మొసంగితేని యొకఁ డప్పా! నాకు విశ్వేశ్వరా!

25. గండూషించిన నీట స్నాన మొసఁగంగా, సల్లకీ శాఖలన్
దుండానన్ గొనిదెచ్చి పూజలిడఁగా, ద్యుత్యున్నతంబుల్ ఫణా
దందంబందునఁ దెచ్చి రత్నములు పాదద్వందమున్ జేర్పఁగా,
నిండారన్ బెను భక్తి కబ్ధిగతిఁ బొంగే రాదు విశ్వేశ్వరా!

26. స్వఃపూర్గోపుర శాతకుంభ శిఖర స్వచ్ఛప్రభల్, పాటితై
నః పాండిత్య ధురంధరాఖిల సురానంతాధ్వ ఘాసచ్ఛటల్,
నిఃపర్యాప్తసుఖాలు కోరుటకుఁ బోనే పోదు నీ దివ్య స
ద్యః పారంగత చిన్మయాకృతి సదైక్యం బిమ్ము, విశ్వేశ్వరా!

27. అక్లీ బద్వయమూర్తి! నీదు జట లయ్యా బాలపత్రావళుల్
శుక్ల ద్వాదశి చంద్రఖండము జటాజూటిన్ బ్రసూనంబు, ని
త్యాక్లాంతంబును భస్మపుప్పొడి, మధుస్యందంబు ద్యోగంగ, నా
యీక్లేశంబు హరింప సౌరుతరమూర్తీ! చూడు, విశ్వేశ్వరా!

28. కంటే నీ పదముల్ త్రయీపరిణతాగ్ర్య శ్రీమహార్థస్ఫుర
ద్ఘంటామార్గము లల్పశాత్రవసతీ కంఠాగ్రసూత్రావళీ
లుంటాకంబులు మోక్షపట్టణ చరలోలాక్షి కాంచీరవ
ద్ఘంటానాదము లాశ్రితావనకళాత్తశ్రీలు విశ్వేశ్వరా!

29. నూత్నాంభోధరలక్ష్మి పొల్చి స్తనయుత్ను ప్రౌఢజీమూతముల్
రత్నంబుల్ మెఱపించుకొన్నవి దిశల్ రంజిల్ల సౌదామనీ
పత్నీదేహములందు నీ కరుణ యున్ భ్రాంతిన్ విలోకింతు నా
యత్నంబుల్ నినుఁబొందు నెప్పగిది నూహాతీత! విశ్వేశ్వరా!

30. సావిత్రాధ్వమునందుఁ గాంతిమయనక్షత్రంబుగా జ్ఞాన వి
ద్యావీథిన్ మిను కట్లుగాఁ బరిణతత్రయ్యంత మార్గంబులన్
నీవెగా పొనరించు మ ట్లొడఁబడన్ నీకంత కష్టంబుగా
భావంబందునఁ దోఁచెనేని యది నా ప్రారబ్ధి, విశ్వేశ్వరా!

31. ద్యోస్రోతోంబులు దిజ్మదేభకరసింధుశ్రీలు కల్పప్రసూ
నస్రగ్మాలలు శ్వేతహస్తికటదానంబుల్ త్వదభ్యర్చనా
ఘస్రారంభములందు స్నానకుసుమౌఘశ్రీసుగందార్థ మై
త్రిస్రోతఃపతి! నేను నాకపతినా తెప్పింప! విశ్వేశ్వరా!

32. ఏల యొక్కఁడు కొన్నిశబ్దముల కెట్లే నర్థముల్ నేర్చి శ
య్యాలంకార రసధ్వనుల్ తెలిసి కావ్యమ్ముల్ క్వచిత్కంబుఁగా
నాలోకించి తనంతపండితుఁడు లేఁడంచున్ విడంబించుఁ దం
డ్రీ! లీలామయమూర్తి! నిన్నెఱుఁగ లేనేలేఁడు విశ్వేశ్వరా!

33. పది పద్యంబులు వ్రాసి దీనిఁగయికో పైకంబు తే యంచుఁ దా
నిది సాగించె నెవండునేని యని యూహింపంగ నేల యశ
స్సది వాంఛించెడు లోభిదాతవలెఁ గాడా? కాఁడు, ఔనా? యగున్
మది నీకెక్కినయేని నా తపము సంబాళించు విశ్వేశ్వరా!

34. అయ్యా! భక్తులపైని నీ కరుణ దివ్యాభస్తరంగాలతో
ముయ్యేఱై ప్రవహించుఁ గానియెడ శంభూ! దివ్యవారాణసీ
శయ్యానిద్రితు నిన్ను మేల్కొలిపిదీక్షన్ దెచ్చెమాతండ్రి తా
నియ్యామ్యావని నందమూరునకు నింకే రీతి? విశ్వేశ్వరా!

35. నిన్నున్ మజ్జనకుండు చూపిచనెఁ గానీ నిన్నుఁ బీడింపఁగా
నెన్న గాస్తకుకూస్త కిప్పటికి నీవే దక్క దిక్కొండు లే
దన్నా! మొన్నటిదాఁక మౌన మది గర్వాధీనతన్ గాదు నీ
కన్నన్ వేఱొకయుండయున్నదనియున్ గాదయ్య విశ్వేశ్వరా!

36. మాతాతల్ గడియించునాస్తి యొకయేమాత్రంబుమాతండ్రి పెన్
దాతృత్వంబున కాఁగలేదు కవితా ధమ్మిల్ల కళర సు
శ్రీ తావుల్, తిరిపెంబురాయఁడవు నీసేవల్, ద్విధామార్గముల్
యాతాయాత నిరంతయాతనయు నాయాసంబు, విశ్వేశ్వరా!

37. తన హస్తంబునఁ బెల్లురేఁగిన మహాదాతృత్వ శౌర్యాగ్ని కిం
ధనమైపోయిన మమ్ముఁబుత్త్రుకుల మాదారిద్ర్యమున్ జూచి యీ
తని సేవింపుఁడటంచుఁ జెప్పి చనియెన్ మాతండ్రి, బంగారుకొం
డను జేఁదాల్చిన నిన్నుఁజూపి, కనవా నా మాట విశ్వేశ్వరా!

38. పునుకల్ చూచిన కాజగడ్డలు ఫణుల్ పొల్పారు కాజాకు లే
మననౌ జాబిలి కాజపూ వెరువుపెల్లై సారమౌ దుబ్బుల
ల్లిన యుండల్ మొయి బూదిపూఁత తెలిఢిల్లీభోగముల్ చేను నీ
వనెదన్ మా పితృపాదు లమ్మని పొలంబౌ దీవు విశ్వేశ్వరా!

39. మీ దాతృత్వమొ తండ్రిదాతృతయో మీమీమధ్యనున్నట్టి లా
వాదేవీలకు నాదు బాధ్యతకు సంబంధంబులే దిట్లు రా!
ఏదో లెక్కలు తేల్చుకో! మొఱటుతో నేలా? యొడల్ మండెనా
ఎదో వచ్చినకాడి కమ్మెదను సుమ్మీ నిన్ను, విశ్వేశ్వరా!

40. ఉదితైణాంక మనోజ్ఞ మౌళితల శాణోల్లేఖ రత్నద్యుతీ!
అదియున్ బ్రహ్మకపాల నిర్గత సహస్రార ప్రభాపుంజమో!
అదియున్ రూపముపొంది నిశ్చలమునౌ నాహార్యకన్యాసుధా
స్పదరేఖాస్మిత మంజుభావమో కృపాసర్వస్వ! విశ్వేశ్వరా!

41. సర్వంబున్ బ్రతికూలమే యయిన యోజన్ దోఁచులోకంబు ని
త్యార్వాచీన భవచ్ఛ్రితావనకళా వ్యాసంగ పారీణతా
ఖర్వ శ్రీమధుమూర్తి దీనజనరక్షాకంకణ ధ్వానముల్
పర్వన్ దిక్కుల నేఁగుదేరఁగదె నన్ బాలింప విశ్వేశ్వరా!

42. కడు నాభాగ్యము సందెచీఁకటులుగాఁ గంపించుఁ గంపించవే
నడకల్ వోయినఁ గంతకాధ్వములకే న న్నీడ్చు విధ్యానిధిన్
జడుఁడట్టుల్ సుజనున్ దురాత్ముఁడటు ప్రజ్ఞావంతు సామర్థ్యహీ
నుఁడువోలెన్ గనిపింపఁ జేతు విది యెంతో వింత విశ్వేశ్వరా!

43.  నా సామీప్యమునందె రత్ననిధు లున్నట్లౌను, జేసాచ నం
తా శూన్యం, బగు క్షీరవార్ధి వటపత్రంబందు నిద్రించు న
ట్లే సుప్తిన్ గలగందు, మేలుకొని నట్టేటన్ గనుల్ తేల్తు, నీ
యాశాహేమ కురంగ కృష్ణుఁడను ముక్తాసుండ విశ్వేశ్వరా!

44. మాయాపద్ధతి చేతఁగాదు, పరసంపత్కైతవప్రక్రియో
పాయవ్యాప్తికి బుద్ధిపోదు, కృపణత్వం బొప్ప దుర్మాగులం
దే యాచ్జామతి స్తోత్రపాఠము లొకింతేఁ జేయఁగాఁజాల దం
డ్రీ! యీజీవితనౌక పట్టఁగల దొడ్డేరీతి విశ్వేశ్వరా!

45. అప్పా! లోకరహస్య మీ వెఱుఁగ వేనై నిన్నుఁ బీడించెదన్
దెప్పన్ జూచెద, రద్ది పెట్టెదను, నా త్రిప్పల్ పడన్ లేక నీ
వొప్పన్ బిల్తువు మధ్యవర్తులను, వారోస్వామి! హా! నీదియున్
దప్పే నందురు, కాన సంధి కెటులైనన్ రమ్ము విశ్వేశ్వరా!

46. అన్యాయం బనినంత భగ్గుమని దేహం బంతయున్ మండి కా
ఠిన్యంబున్ గొను నాదు వాక్కు శివ! తట్టీకల్ మహాకైతవో
పన్యాసంబులఁ జేయుచుందురు ఖలుల్ ప్రభ్రష్ట సన్మార్గు లే
మన్యుప్రక్రియ లోకవృత్తి నడచున్ మాయందు విశ్వేశ్వరా!

47. ఇల లజ్జాపరిహీణు లీ జనులు తండ్రీ! నీవు మర్యాద త్రో
వలు పాటించెడు నేత వీ జనులు చెప్పన్ మాంసభుక్తంబు విం
తల కోరల్ మిడిగ్రుడ్లు లేని దితిసంతానంబు నీ వాసురా
ఖిల ప్రాణానిల దందశూకమవు, ద్యోకేశాంత! విశ్వేశ్వరా!

48. ఈతూష్ణీంకృతి యేల నీవు మఱి మాకేదైవమం చెంచుచున్
నీతోడన్ మడివెట్టుకొంటివి, భవానీభర్గులే నాకుఁ ద
ల్లీ తండ్రంచుబు నమ్మితిన్ గరుణ పాలింపంగదే నాకు నే
లా తీవ్రాపద? యప్రతిష్ఠ పడనేలా మీకు? విశ్వేశ్వరా!

49. పో వింటన్ బదియారు వన్నె కనకంబో, నిల్చు నక్కొండఁజా
దీవెండో, తనుభూషలన్ దలలపై దీపించు రత్నంబులో,
నీ వేదో యొకయింత యిచ్చినను గాని చాలు దారిద్ర్యమే
ఘావష్టంభము తీవ్రమారుతహుతంబైపోవు విశ్వేశ్వరా!

50. ధృతశీతాంశుకిరీట! నా బ్రతు కెడారింబోలెఁ గావింతువో?
అతినైరాశ్యము నిన్నువంటి సురసంఘాధ్యక్షు పాదాంబుజ
ద్వితయారాధన శీలవంతులకు, నింతే తప్పదాయేని, యే
గతి కల్పింతు సతీకృతామరధునీకా! మాకు సర్వేశ్వరా!

51. స్వామీ! నాబ్రతు కెండి నీ కరుణ్ వర్షాగాఢ జీమూత మా
లా మాధుర్యము లేది దుఃఖమయవేళా గ్రీష్మసూర్యాతపౌ
ష్న్యామందత్వముచేత బీడువడి యంతా నెఱ్ఱెలైయున్న దిం
కేమో సాగుకుఁ గుంభవృష్టిపడి కానీ రాదు, విశ్వేశ్వరా!

52. స్వామీ! ఏలనయాబహూక్తులునినున్ బ్రార్థించుచున్నాను రెం
డేమాటల్ సిరులిచ్చి వ్యర్థజనులందే సేవ చేయించ కె
ట్లో మాన్పింపుము, కాదయేని మృదుపాండు శ్రీనవచ్ఛాయలో
నీ మై దీధితిలోనఁ జేర్చుకొను తండ్రీ! నన్ను, విశ్వేశ్వరా!

53. నా స్వామీ యిది యేమి న్యాయ మనెదన్ దారిద్ర్యమన్పేరిటన్
నా స్వాతంత్ర్యము నా మతిప్రతిభ నానామత్ప్రభావంబులన్
భాస్వన్మత్పతృరక్త గౌరవము కిం భాగ్యంబుగాఁ జేతు నా
యీ స్వాంతాలయ నిత్యపూజలకు నీకే లోటు విశ్వేశ్వరా!

54. ఈ నా భార్యయుఁ బిల్లలున్ బ్రదుకుత్రోవేదేనిఁజూపించు మం
తే నేఁడే చని యేగిరీంద్రములనో నిద్రింతు, నే వాగులం
దో నీరానెద, నే ఫలావళులో తిందున్, బర్ణముల్ మేసెదన్
నీ నిష్ఠాగతి నీవుగాక మరి లేనే లేను విశ్వేశ్వరా!

55. నే నీ రోజున నేఁగి యే యడవులందే నాకులన్ దించు నె
ట్లో నిల్పన్ బ్రయతింతు దేహమటు కాదో చచ్చెదన్ లెమ్ము పో
కానీ యీ ఋణ మెట్లు తీర్చెదనొ యీ కాసంతకై వచ్చి జ
న్మానేకంబులు దుఃఖినై తిరిగి పొందన్ జాల విశ్వేశ్వరా!

56. ఈ సంసారపయోధి లోఁతెరుఁగ కిట్లే యీది నట్లే మన
స్త్రాసంబౌ మృతి యున్నదం చెఱిఁగియున్ దన్మార్గమే పట్టి న
ట్లే సామీ! యిది జీవిలక్షణము, నిన్నే సన్నుతింపంగలే
నే సంస్తోత్రము సేయఁబోదు జనుఁ డింతే సామి! విశ్వేశ్వరా!

57. తెలిపూఁబానుపులందు నొత్తిగిలి నిద్రింపన్, జగాలేత వె
న్నెలలోఁ జల్లని పిల్లగాలి పొరలో నెమ్మేను చేర్పన్ నెలం
తల లేనవ్వుల సోగబుగ్గ గిలిగింతల్ వెట్ట, నెంతెంత కో
ర్కులు నాకున్నవొ, అంతనిన్నుఁగన కోర్కుల్ లేవు, విశ్వేశ్వరా!

58. మఱి రక్షించుట నన్ను నీకు బహుసామాన్యంబుగాఁదోఁచునో
పురముల్ గాల్చుటకాదు, బ్రహ్మలిఖితంబున్ మార్చుటాకాదు, సం
సరణాంభోది మహాపదద్రిధుత తృష్ణా వీచికల్లోలగ
హ్వరమౌ నాహృదయాన శాంతి నెలకొల్పన్ జూడు విశ్వేశ్వరా!

59. సాఁబాముల్ మనకాటలో విడుచుఁగూసాలాజడల్ ముళ్ళలో
జీబుల్ గట్టిన మింటి క్రొత్తరఁగలో చిన్నారి జాబిల్లిగా
రాబంపున్ దనికించు వెన్నెలల దారా లల్లులో కీలుబొ
మ్మై బందిన్ గొనె నా తలంపు తెమిలింపన్ రాదె విశ్వేశ్వరా!

60. కులదైవం బనుచున్ దలార నినుమ్రొక్కుల్ మ్రొక్కుకొన్నాను లో
కుల దైవంబువలెన్ ముభావమున నీకున్ జేఁత మేలయ్య? నీ
తలపై వెలుపుబువ్వక్రొత్తరఁగ మొత్తాలూరి ముయ్యేటి చెం
గలువల్ జార్చిన తేనె నా పయినిఁ జిల్కన్రాదె విశ్వేశ్వరా!

61. నాకేమో మఱి నీవొసంగుదని రత్నాలున్ మహైశ్వర్యముల్
నీకేమో మఱి నేను బూదితనువున్ నిండారఁగాఁబూసి భి
క్షాకుక్షింభరవృత్తిఁ బుత్తు ననుచున్ గాలంబు భిన్నాధ్వముల్
గా కేదోయొక మధ్యత్రోవఁజన నేల రావు విశ్వేశ్వరా!

62. నాకున్ జిన్నతనంబునుండి మదిలోనన్ దోచు వైరాగ్యమే
కా కీ సంస్కృతియొండు వెంతఁబడి యీ కాంతాసుతుల్ పేరిటన్
నా కాళ్లన్ బెనవైచుకొన్నయది కంఠానన్ దగుల్కొన్న దీ
శోకం బేగతి మాన్పెదో గిరిసుతాశుద్ధాంత! విశ్వేశ్వరా!

63. ఈసంసారముచేత నిల్లొడల్ గుల్లేకాని లేదేమి మి
థ్యాసౌఖ్యం బనిపించు దుఃఖమయ జన్మానేక మూహింపఁగా
సీసీ పో యనుఁగాని వానిపయినే చిత్తంబు లగ్నంబగున్
భాసాభాసము నీదు చిన్మయప్రభావజ్యోతి విశ్వేశ్వరా!

64. నా కే పూర్వజనుర్మహత్త్వముననో నాతండ్రి! నీ యీ పద
శ్రీకంజాతములన్ దగుల్కొనియెఁబో చిత్తంబు దానన్ ననున్
జేకో భాద్యత నీకయున్నయది తూష్ణింభావ మేలా ప్రభూ!
నా కుయ్యింతయు నీచెవిన్ జొఱద సంధ్యాదార! విశ్వేశ్వరా!

65. నేనున్ జేసిన పాపకర్మములు తండ్రీ! చెప్పఁగా రానివిన్
లోనన్ దల్పఁగనైన రానివి దయాలోకాంబుధారాప్రవా
హానన్ క్షాళన చేసివైచెదవొ, లేదా రౌరవాగ్నిస్ఫులిం
గానీకంబుల నూరెదో రురువిషాణశ్రేణి! విశ్వేశ్వరా!

66. ఏనాఁడో శివ! దుఃఖసంస్కృతి మహాహీనాంబుధిన్ దాటి యెం
దో నేనొక్కఁడనే మహాగహనమందున్ నిల్చి నీతేజమున్
బ్రాణాయామమునందుఁజూచి "శివ!నిర్వాణైకమూర్తీ! నిరం
తానందైక మయస్వరూప" యనుచున్ ధ్యానింతు విశ్వేశ్వరా!

67. నే నీ లోకపు దౌష్ట్యమున్ దెలిసి తండ్రీ! పెన్ విరాగంబుతో
దీనిన్ వీఁడఁగనెంచు నా నిముసమందే భార్యగా సంతతిం
గా నా కాళ్ళను బంధముంచితివి పోఁగానెంతుఁ బోనైనచోఁ
బ్రాణాల్ పోవునువీరి కీ మమతఁ గోయన్ జాల విశ్వేశ్వరా!

68. వ్యాఘ్రంబుల్ గలవంచు నాకుభయమేలా! అచటన్ గోముఖ
వ్యాఘ్రంబుల్ బలె మోసపుచ్చవుగదా పైకెంతొలోనంతయే
శీఘ్రం బచ్చొటికేఁగి తాపసుఁడనై చింతింప వాంఛింతు వ్యా
జిఘ్రున్మోక్షపథాశ మిక్కుటమయా చిత్తేశ! విశ్వేశ్వరా!

69. నినువీక్షించెద నంచుఁ బూజలిడుదున్ నీకంచులోనెంచుచున్
గనులన్ జోరునభాష్పముల్గురియుచున్ గాద్గద్యముల్ పొందుదున్
దనివోకే యెదలోని భావములి పద్యాలల్లి నాగుండెతోఁ
జని లోకంబును జూచిపుచ్చెదను నిశ్వాసాలు విశ్వేశ్వరా!

70. ఈ సాయంతన మేఁగుదెంతువని నే నే రోజు కా రోజు తం
డ్రీ! సర్వాశలు యత్నముల్ ఫలముల్ నీ మీఁదనే పెట్టి యా
యాసం బొక్కఁడె నే మిగిల్చుకొని సర్వానేహమున్ బుత్తు నీ
వేసం బూర్జితచంద్రచూడ మెటులన్ వీక్షింతు విశ్వేశ్వరా!

71. స్వాంతంబన్ మృదుశయ్యపైఁ బఱచితిన్ భక్తిప్రథావస్త్ర మ
త్యంతంబున్ బయిఁ జల్లితిన్ మృదుల భావాఖ్యప్రసూనాళి నా
యంతర్గేహము బాగుచేసితిని నీకై కంతిదారిన్ బ్రతీ
క్షింతున్ వాసకసజ్జికన్ బలె నుమాచిత్తేశ! విశ్వేశ్వరా!

72. నీ వేమో యరుదెంతువంచు మఱి నన్నే వచ్చి నాతండ్రి! "యీ
నీవా నన్నెద నమ్మి కష్టముల నెన్నేఁబొందె"దం చోర్పుగా
నేవో చెప్పెదవంచు నా మనసులో నేమేమొ యూహించి నీ
పై విశ్వాసము నుంచితిన్ వదలకప్పా! నన్ను విశ్వేశ్వరా!

73. ఆకర్ణించెద నేమియో ప్రమథ శంఖారావమో! జాత వీ
థీకల్లోల తరంగ దేవతటిని దీప్తారవంబో! కుభృ
ఛ్ర్ఛీకన్యామణి పాదనూపురమణిక్రేంకారమో! నన్నిదే
కైకో నీ వరుదెంతు వీ ధ్వని యదే కాఁబోలు! విశ్వేశ్వరా!

74. స్విద్యాత్ఫాలము, స్పందితాధరనవశ్రీ సద్య ఉద్వేగ భా
స్వద్యోషార్ధము, చంచలద్భుజగరాజన్మంజుహారంబు, శౌ
క్లద్యుత్యూర్జిత దీపితావయవ సంలానంబు, నీమూర్తి, భ
క్తాద్యుజ్జీవనరంహ మేమనుదు మద్భాగ్యంబు? విశ్వేశ్వరా!

75. నను రక్షింపఁగ నీవు వచ్చి తవులే నాతండ్రి! యీచంద్రికల్
తనుకన్, శ్రీనవగాంగవారి చినుకన్, తారుణ్య రేఖా వినూ
తన సౌందర్యము పిల్ల తెమ్మెరలు చిందన్, నన్ను నానంద వా
సన పొందన్, మది నీదురాక గురుతించన్ లేనె? విశ్వేశ్వరా!

76. దీర్ఘాధ్వమ్ము గమించి వచ్చి తడుగుల్ తే యెత్తెదన్, శీతలా
నర్ఘాంబుల్ చిలికింతు నంజలిపుటం బందిమ్ము, హేమంతప్రా
తర్ఘాసంబులు బిల్వపత్రములు మందారాది పుష్పాలు నీ
కర్ఘంబిచ్చెద, రమ్ము తీర్చెదఁబథాయాసంబు, విశ్వేశ్వరా!

77. నీకున్ సూడిద లిత్తు నా హృదయ తంత్రీయుక్తనూవల్లకీ
శ్రీకల్యాణ మనోజ్ఞగీతములు తండ్రీ! వాని నేఁ బాడుచో
నాకన్నుల్ బడివచ్చు భాస్ఫములు కంఠగ్రావ్యగ్రగాద్గద్యముల్
మై కేడించిన లేఁత చెమ్మటలు, రోమాంచాలు, విశ్వేశ్వరా!

78. నీకారుణ్యము కోసమై విధుర తంత్రీవీన వాయించు బా
లాకృత్యంబుగ నంగలార్చిన దినాలన్ నాదు జిహ్వాగ్ర వా
ణీకింక్ణింకిణి నూపురస్వనము లెంతే దట్టమై పోయె నేఁ
డీ కారుణ్యము చేచి నాకసలు నోరే రాదు, విశ్వేశ్వరా!

79. నీ కారుణ్యము సాటి చెప్పెదను గానీ నిక్కమూహింపఁగా
నీ కారుణ్యము సాటి దాని కదియే, నీ యీ కృపాలేశ మీ
నాకున్ దోచెను గించిదేతదుదితానందంబు దైనందిన
ప్రాకట్యంబును బొందఁజేసి నను సంరక్షించు, విశ్వేశ్వరా!

80. నీ కారుణ్యము సాటిసేయదు హిమానీ వాఃకణాలోలమా
లాకేళీనలినాకరాచ్ఛజల వేలా కేలికాసక్త బా
లా కర్పూరకపోలఫాలరుచిజాల స్రస్తచేల స్ఫుర
త్ప్రాకారాకృతిమత్కుచద్వితయసంభరాలు విశ్వేశ్వరా!

81. నీకారుణ్యము సాటితెత్తును భవానీ మోహనాకేకర
శ్రీకార శ్రవణాంబుజాత రుచిమత్స్మేరాననానందకు
ల్యాకల్యాణ తరంగవత్త్రివళి సంలగ్నాత్మసంధాన! వ
ర్షాకాలాంబుద సంస్రవజ్జలలవాచ్ఛశ్రీకి, విశ్వేశ్వరా!

82. నీ కారుణ్యము సాటిచెప్పెదఁ బికీ నిర్హ్రాదవేళాద్విరే
ఫైకోన్మాదిత సర్వతః పరివృత ప్రారంభగీతీ లస
న్మాకందాగ్రలతాంతపత్ర విగళన్మరంద కల్లోలినీ
వ్యాకీర్ణాంబు ప్రనేక శిశిరత్వం బందు విశ్వేశ్వరా!

83. నీ కారుణ్యము సాటి చూచెద వియన్నీలాతినీలప్రభా
శ్రీకృన్మోహన వర్ణ భాద్రపదసంశ్లేష ప్రగర్జద్విలా
సైకాంభోద తనూ ప్రకాశిత వధూ సౌదామనీ దేహవ
ల్లీ కల్యాణమనోజ్ఞదీధితి కరాళీ కేళి, విశ్వేశ్వరా!

84. నీవేమో కనిపించకుండినను గానీయైనఁ గన్పించిన
ట్లే వేలూహలుగాఁగఁ దెచ్చుకొని నీవే కాక లేఁడే కదా
దైవంబంచును నా కవిత్వము భవత్పాదద్వయిన్ జేర్చితిన్
రావే దీనికి నే ఫలం బొసఁగెదో రానిమ్ము, విశ్వేశ్వరా!

85. కుమతుండైన దురాత్ము పాపములు భక్తుండైన యవ్వానిక
ష్టములున్ బండినఁగాని నీకు నది నచ్చన్ బోదఁటట్లుండెఁబో
క్రమమేలా గయికోవు చావొకటియేగా తక్కు వావెంక స
ర్వము నెగ్గించితి వద్దిగూడఁ బ్రియమా? రానిమ్ము, విశ్వేశ్వరా!

86. భూమీదేవుల మానసంబు మృదువై పోల్పన్ వచస్సుల్ శిలా
సామాన్యంబులునై కనంబడెడిపో! జాల్ముల్ మనోభావమం
దేమో వహ్నులు పైకి వెన్నలు, జగం బీ రీతిగా సాగెడిన్,
భూమీదేవుల దుష్టు లందురు జన్మముల్ చూడు విశ్వేశ్వరా!

87. పైకిన్ లోపల నెంతొ యంత బహుధావ్యక్తంబుగా వీతమా
యాకారుల్ కుజనుల్, బహిస్సుధలు, లోనగ్నుల్ మఱీలోస్వయం
పాక శ్రీపరిపాలకులే సుజను లప్ప! యింత దుర్మార్గ మీ
లోకం బింతకు నేను జాలను దయాళూ! పాహి! విశ్వేశ్వరా!

88. కవి శైవాంశమటందు రక్కతననే గాఁబోలు నిన్ బోలె నన్
గవిసెన్ నిక్కముగా నమాయకత, నాకంఠంబుఁ గోయంగ నెం
చు విరోధిన్ సయితమ్ము నేనదుమగాఁజూడన్ మహాకోప మే
చు వడిన్ దగ్గును నిష్ఠ చాల దరులన్ జూర్ణింప, విశ్వేశ్వరా!

89. తేనెల్ వాఱును మేఘగర్జనలు వీతెంచున్ బికీకన్యకా
నూనవ్యాహృతి మాధుపంచమము చిందున్ ద్యోనదాంభఃకణ
శ్రీనృత్యంబులు సూపు నాకవిత తండ్రీ! నాహృదంభోజ మం
దానందచ్యుతి పొంది నీశతక మిట్లైపోయె, విశ్వేశ్వరా!

90. నా భాగ్యంబిది యెట్టిదో శతకమైనన్ బూర్తికాదే బ్యధా
క్షోభాకంపిత దేహయష్టి పులకాశ్రుస్వేద రూపంబుగాఁ
భ్రాభాతాంబుజ మట్లు నూత్నమధుహర్ష శ్రీధునీ వీచికా
క్షోభంబందెడుఁ దండ్రి! యింత కృపయాచూపింతు విశ్వేశ్వరా!

91. ఈ కించిత్కృతి యిట్టులైన మఱియేమి లేదు లేవయ్య వే
ధా! కాపర్ధశిఖాధునీ స్వనితగాథా! విశ్వనాథా! భవ
చ్ఛ్రీకంఠాభరణంబు చెప్పెదను రాజీవంబులోఁ దేనియల్
కైకోనే కయికోని క్రొత్తసిరి వాఁకల్ గట్ట విశ్వేశ్వరా!

92. తలపై జాబిలిరేకక్రొవ్వెలుఁగులోఁ దాత్పర్య మక్కొండ కూ
తలకున్ నాకు నిరాదృతి స్ఫుట తపోధుఃక్లప్తి సామాన్యమై
వెలసెన్ నాకును నమ్మవారికిని నీ ప్రేమం బొకేరీతి ని
మ్ములుగా భాగము పంచిపెట్టెదవు పోపో! స్వామి! విశ్వేశ్వరా!

93. మనసేమందును? దీనివక్రత లహో మాన్పంగ నీవంతి చి
క్కనిదైవంబు తలంపగా వలయునే కానీ మఱింకెట్లు మా
నును? స్వీయావిలపాపకార్యచరణాంధు ప్లుష్ట వాఃప్లావనం
బును బశ్చాత్తపనంబు నిత్యమయి యేమోప్రాప్తి? విశ్వేశ్వరా!

94. గాటంబౌ తెలిచిక్క వెన్నెల శిరః కళరపున్ దావి గా
నై టాటోటుగ సోడుముట్టెను వికృష్ణాఘ్రూణ పర్యంత మా
ర్గాటోపంబుల లోచనేంద్రియ పథవ్యాపార లుంటాకమై
పాటో పోటొ భవత్కృపాధునికిఁ జెప్పన్ జాల, విశ్వేశ్వరా!

95. చెలువొప్పన్ సరసీజ బంధవుఁడు వేంచేసెన్ వియధ్వీథి చుం
గులపై నప్పుడు నిద్రలేచితినయా, కుక్షింభరిన్ దేవులా
టలతో వెళ్ళెను నాల్గుజాలు, నిశితోడన్ స్వేంద్రి యజ్ఞానమున్
వెలితయ్యెన్ మఱియిద్ది యేమిబ్రతుకో వెళ్ళింతు? విశ్వేశ్వరా!

96. ఆక్రోశించెద బాహులెత్తి ప్రభువా! ఆలింపవే! యేమి కా
మ క్రోధంబు లహో! ప్రమాణతను సంపాదించె నాయందు, నీ
యక్రూరత్వము నీ వశిత్వమును నాయం దింత పొందింపవే!
అక్రీతుం డగు దాసుఁడన్ శివశివా యన్నాను, విశ్వేశ్వరా!

97. తెమలన్ జాలనివాటుగా నుసికొలందిన్ దూయఁజన్నట్టి బొం
గ్రమునా గాఢచలత్పరిభ్రమణరేఖన్ స్థైర్య మాభాసమై
యమరన్ జూచుచుఁజూచుచుండఁదల బర్వై తూలిపోనైన దే
హముగా నెన్నిగిరాట్లు నన్నిడెదొ క్రీడాసక్త! విశ్వేశ్వరా!

98. మునులేనట్టిది లోభమొక్కఁడు ననున్ బొందెన్ జరాక్రాంతియౌ
నని భీతావహమైనతో సుతునియందై మోహంపుబెల్లు, కా
మిని తొల్లింటిది నన్ బ్రశస్తపథగామిన్ జేయు దానిన్ దొలం
చిన మార్గానఁదొలంచి నా విహపరశ్రేయస్సు, విశ్వేశ్వరా!

99. ప్రస్థానత్రయమున్ గనుంగొనుట తప్పన్ క్లిష్టకామావిలా
వస్థానమర్గము నువుగింజంయినఁ దప్పన్ బోదు లోఁగాలమే
ఘస్థూలాకృతి నల్లనైన పొగయై కట్టెన్ వెలారెన్ మన
స్స్వస్థత్వం బని నేఁటి జన్మకె గడింపన్ లేనొ విశ్వేశ్వరా!

100. నినుఁ గ్రోంగ్రొత్తలు తేర్చుగుంఫనల వర్ణింపంగ నూహింతునౌ
నని యే దారినిఁబోయి పూర్వకవి పాదాంకంబులే తోఁచి లో
నన లజ్జాపరిగూఢ మానసుఁడనై నాలోన నేనే వినూ
తన శంకాహృదయుండ నౌదు, మఱి క్షంతవ్యుండ, విశ్వేశ్వరా!

101. ఆనందైకమయస్వరూప! భవదీయైశ్వర్యమున్ ధూర్జటి
శ్రీనాథుల్ కవితాసతీ కుచతటీ శ్రీగంధ కస్తూరికా
స్థానంబున్ బొనరించి రిప్పటికి నస్మత్ స్తోత్ర పాత్రంబవై
తేనెల్ ద్రావిన నోటికిన్ జలము లందింపయ్యె విశ్వేశ్వరా!

సమాప్తము

Thursday, March 13, 2014

ఇందిరా శతకము - గోవర్ధనం శ్రీరంగాచార్యులు

ఇందిరా శతకము
గోవర్ధనం శ్రీరంగాచార్యులు

1. ఉ. శ్రీసరసీజపాణి! భ్రమఋఈనిభవేణి! సుఖప్రదాయనీ!
దాసజనప్రసన్నముఖి! ధర్మవివర్ధిని! మంజుభాషిణీ!
భాసురదివ్యభూషణి! కృపాపరిపూర్ణ విశాలలోచనీ!
దోసము లెంచకమ్మ నిను దోసిలినొగ్గి నుతింతు నిందిరా

2. ఉ. కోరిక దీర్చుమంటి నినుగూర్మి భజించెద నంటి నింక నె
వ్వారిని వేడనంటి శ్రితవర్గము బ్రోచెదవంచు వింటి స
త్కారముగాగ నేను శతకం బొనగూర్పగ బూనియుంటి నా
భారము నీదె సుమ్మి పరిపాలనసేయుమి తల్లి యిందిరా

3. చ. శతకము లెన్నియో గలవు జాలవె యయ్యవి యేటి కీతడీ
శతకము వ్రాయబూనెనని సందియ మందకుమమ్మ లక్ష్మి యా
శ్రితులకు త్వద్గుణామృతరుచిన్ గన నీశతకంబె కాదుగా
శతశతకంబు లైన నిక జాలనుపించునె తల్లి యిందిరా

4. చ. మదిని చలత్వమో, మఱుపొ, మౌఢ్యమొ, భీతియొ, విస్మయంబొకో
ముదమున బల్కరా వెదను బుట్టుతలంపులు వ్యోమవాహినీ
సదకలుషప్రవాహసమచంచదనర్గళవాక్యవైఖరిన్
సదయుత నా కొసంగి నను సాకగదే ప్రియమార నిందిరా

5. చ. మెడగలపుష్పహారములు మేలగుకంకణముల్ కరంబులన్
దడబడ నాడు పాల్కడలి ద్రచ్చునెడన్ జగదీశుమేనికిన్
బడలిక బాప జల్లనగు వాల్గనుసన్నలు మందహాసముల్
బొడమ సుధాతరంగముల బుట్టితి వీవెగదమ్మ యిందిరా

6. చ. సకలచరాచరప్రకర సంతత జీవనహేతుభూత వై
అకలుష నిర్వికల్ప మహిమాంచితవై శ్రితపారిజాతవై
ప్రకృతి సుజాతవై పరమపావనతన్ భువనైకమాతవై
ప్రకటయశంబు నొంది కడుభాసిలు నిన్ను దలంతు నిందిరా

7. చ. అకలుషవందనార్హమగు నంఘ్రిసరోరుహ మొండు చాపి వే
రొకపదపద్మమున్ముడిచి యొప్పుగ హస్తసరోజ మానుచున్
వికచసరోజపీఠమున వేడ్క వసించెడు నీదుసత్కృపా
ప్రకట దపాంగదివ్యముఖపంకజ దర్శన మిమ్ము యిందిరా

8. చ. అవనియు, సప్తమాతృకలు నష్టవిభూతులు, పద్మముఖ్యులౌ
నవనిధు లుజ్జ్వలాకృతులు నమ్రత నంజలులన్ ఘటింప మౌ
నివరులు లక్ష్మీసూక్తముల నిశ్చలభక్తి పఠింప నచ్చరల్
అవహితలై నటింప భువనావనవై కొలువుందు విందిరా

9. చ. సురటిని భారతీరమణి సొంపుగ బూన నిలింపకామినుల్
వరుసలు తీర్చి ముంగల నవస్వరచాతురి మీర గానమా
ధురి గురియింప సేవకనతు ల్గొనుచున్ గొలువున్న నిన్ను సు
స్థిరులు విధీశ్వరామరులు చేరి భజింతురు గాదె? యిందిరా

10. చ. జయనినదంబుల న్సురలు సల్పుచుముంగలనిల్వ సంయముల్
ప్రియముగ సామగానముల వీనులవిం దొనరింప నీదు హృ
ద్దయ కడగన్నులన్ వెలయ దాసుల దైన్యము బోవద్రోసిని
శ్చయవిభవాదికంబుల నొసంగెద వీవెగదమ్మ యిందిరా

11. ఉ. అంబుజపాణి వీవు హరి యంబుజనాభుడు శ్రీదవీ వతం
డంబరొ! శ్రీదరుం డిల భవాశ్రయ వీవు భవాశ్రయుం డతం
డంబుధికన్య వీ వతడు నంబుధిశాయి మిము న్నుతింప శ
క్యంబె? పురాణదంపతులు గారె జగంబుల కెల్ల నిందిరా

12. చ. సురుచిరనీలనీరదసిశోభితమైన మెఱుంగుభంగి శ్రీ
హరియురమందు రంజిల్లుచున్ నాశ్రితులన్ గరుణావిలోకనా
కురముల బ్రోచుపాల్కడలికూతుర! నందకపాణిరాణి! యో
సిరి! కృప మద్గ్రుహంబున వసింపు మనారత మంబ యిందిరా

13. చ. నిను తనుజాతగా గనుట నీరధి రత్నఖనిత్వ మందదే
నిను సతిగా వరించి హరి నేర్పు వహించడె శ్రీనివాసుడై
నిను సహజాత నొంది దివి నిల్వదె కల్పక మర్ధదాయియై
నిను భజియించువారల కనిష్టము లున్నవె? దేవి! యిందిరా

14. చ. స్థిరచరరూపమౌ జగము శ్రీపతి! నీకు విలాసభూమి యా
పరమపదంబు నీ కునికిపట్టు, మురారి నిజేశ్వరుండు నౌ
నరయగ నాయనంతగరుడాదులు కింకరు లింక మేము న
స్థిరులము త్వత్కృపార్హల మశేషము నీపరివార మిందిరా

15. చ. అరయగబంచభూతము లహంకృతి బుద్ధి హృదింద్రియాదులా
వరణచయంబు భూర్భువదివంబుల నొప్పు నజాండకోటులన్
పరుడు భవన్మనోహరు డపారరతిన్ చిదచిద్విశిష్టుడై
గురుమతి నీవిహారమునకున్ సృజియించె నిజేఛ నిందిరా

16. చ. తనరగ నామరూపరహితంబును విశ్వమయంబునైన ని
రుగుణపరమాత్మ యాశ్రితుల గోర్కెల దీర్పదలంచి చిత్స్వరూ
పిణి! భవదాశ్రయంబున భువిన్సగుణుండయి నామరూపముల్
గని యనిశం బుపాస్యు డగుగాదె జగంబుల కెల్ల నిందిరా

17. చ. కరణకళేబరాదులు జగత్పతిసేవకు గల్పితంబు లం
చరయక భోగశీలురగు నాత్మల నీపతి నైజమాయచే
బురుషుడు వేశ్యవేసమును బూని విటాళిని మోసగించు న
ట్లెరిగియు మోసపుచ్చు భవదీయపరీహసనార్ధ మిందిరా

18. ఉ. వారధిన్ మధించె మును వారిధి బ్రేమను బవ్వళించె దో
ర్వీరగభీరతన్ హరుని నిల్వరచెన్ దగవార్ధి గట్టి దు
ర్వారపరాక్రమక్రమును రావణు ద్రుంచె నహో మురారి నిన్
గోరికదా మఱేది యొనగూర్పడు నీకొఱ కంబ యిందితా

19. చ. జననిరొ నీకు నీశ్వరుడు సర్వజగత్క్రియ లొప్పగించి దా
ననిశము సాక్షిమాత్రుడగునందు రపారము నీదుశక్తి యే
మనియెద నేస్వరూపములనైన ధరించెద వెట్టికార్యమై
నను నొనరింతు వెందు నిను నమ్మిన గోర్కె ఫలింప దిందిరా

20. ఉ. జ్ఞానము, తేజము న్బలము, శక్తియు బ్రేమజయంబు నాశ్రితా
ధీనతయున్, పరోపకృతి, ధీరతయున్, జగదీశ్వరత్వమున్
మానిత కాంతి శాంతియును మార్దవ మాదిగుణంబులెల్ల నో
మానిని! నీకు శౌరికి సమానములై తనరారు నిందిరా

21. ఉ. సుందరయౌవనాదిగుణశోభ సమాన మదిర్వురందు స్వ
చ్ఛందవిరోధిశిక్షణయశస్ధిరతాదికపౌరుషంబు గో
విందుకడన్ సతీహితవివేకమృదుత్వకృపాక్షమౌళి నీ
యం దగుటన్ సతీపురుషాహ్వయభేదము గల్గె నిందిరా

22. చ. ఇల గాల్శన్ గులాలకుడు మృత్తికలేక యొనర్పలేని య
ట్లలరి భవత్సహాయమును నందక నీవిభు డీప్రపంచకం
బెలమి సృజించునే? ప్రకృతి వీ వతడే పురుషుండు దుగ్ధమం
దలిధవళత్వముంబలె సదా వెలుగొందరె మీర లిందిరా

23. ఉ. కోరగ రాజదర్శనము కూర్మి నమాత్యముఖానగాని చే
కూరనిరీతిన్ నిన్ బ్రకృతి గొల్చి భవత్కృప నొందకున్న నో
క్షీరపయోధికన్య! తలక్రిందుగ నెంత తపంబు సల్పినన్
గోరిక దీర్ప నీశ్వరుడు గోచరుడౌనె జగాన నిందిరా

24. ఉ. స్వాంతమునం ద్రయీమయి బ్రశాంతబరాత్పరి నిన్నాదిమ
ధ్యాంతను సత్ప్రపంచకనియామక నీశ్వరి మూలశక్తి నిన్
శాంతముతోడ నిన్నరయ శాక్తి యొకింతయులేక ప్రాకృతుల్
భ్రాంతి దలంత్రు పాల్కడలిపట్టిరొ! చంచల వంచు నిందిరా

25. ఉ. ఈవె జగంబులెల్ల సృజియింపగ బెంప సత్ప్రభా
వావహవై చిదాకృతివియై నిజవల్లభునిన్ సుసౌఖ్యలీ
లావహితాత్ము జేయుదు వటంచనునైగమసూక్తివింటి నన్
గావగజాల నొక్కో త్రిజగన్నుత దివ్యచరిత్ర యిందిరా

26. చ. బహువిధకార్యభారుడు భవత్పతి సత్వరబుద్ధితో నను
గ్రహమును జూపడన్ దలపుగల్గి నుతింపుచునుంటి నిన్ను బ్ర
త్యహమును బ్రోవుమమ్మ నను దద్దయబ్రీతిని దండ్రికంటె ని
మ్మహి జనయిత్రి వేమరు కుమరులనారయదొక్కొ యిందిరా

27. చ. వినతి భవత్కృపామృతము వేడెడునన్ను సమాదరంబుచే
గనక నిరాకరించినను కంజజ! నీపదభక్తి మాన నే
జనని, క్షుదార్తి జన్గుడువసాగెడుబిడ్డను ద్రోసివేసినన్
బనివడి బ్రాకులాడుచును బాయడు మాతృపదంబు నిందిరా

28. చ. అసదృశమైనభక్తియని సాయనుపానముతో భవత్కృపా
రసమహదౌషధం బిడి తిరంబుగ మాన్పవె మన్మనోరుజా
వ్యసనములన్ భిషగ్మణి నిజౌషధమిచ్చి రుజన్ గుదుర్చు న
ట్లెసగు ద్వదాశ్రయంబు గన నెట్టిభయంబును గల్గ దిందిరా

29. చ. మగనియురంబునందువనమాల భవన్మృదుళాంఘ్రియుగ్మము
న్దగిలి నవత్వమందును సదా హిమసేచన మందినట్టు లా
నిగమనివేదితంబులగు నీదుపదాబ్జముల న్మనస్తహ్లిం
దగ నెలకొల్పి వందనశతంబు లొనర్చెద భక్తి నిందిరా

30. ఉ. అంగజుగన్నయమ్మ ముగురమ్మలలో తొలియమ్మ కాంతికిన్
బంగారుబొమ్మ భక్తులకు భాగ్యవిషేష మొసంగుకొమ్మ యా
రంగని ముద్దుగుమ్మ యనురాగము జూపగదమ్మ శ్రీజగ
న్మంగళమూర్తి వమ్మ యనుమాన మొనర్పకబ్రోవు మిందిరా

31. చ. అమృతము లొల్కునీదుచరణాంబురుహద్వయి నాశ్రయించివి
భ్రమత మదీయచిత్త మితరంబును జేరగ నిచ్చగించునే
ప్రమద మొసంగుచుండు మకరందభరంబగు పదముండగన్
భ్రమరము గొబ్బిపూకడకు బారునె తా కలనైన నిందిరా

32. ఉ. మాయువతుల్ తనూభవులు మాజననిజనకాది బాంధవుల్
మాయిలువాకిళుల్మడులు మాన్యము మాధనధాన్యసంపద
ల్మాయురె మోహమందిమది మాయవియందు మవెల్లమావియే
మాయన నీవె కావె మఱి మాయుత మీజగమెల్ల నిందిరా

33. చ. సరసిజనేత్రి నీ వెపుడు చంచలవంచును సారెసారెకున్
దురితమనస్కు లెన్నుటను దుర్యశ మొక్కటి సంఘటించె ద
త్పరిహరణార్ధమై స్ధురత దాసునియింట వసించుచుండినన్
బరగ నుతించి చాటెదను బాపుచు నయ్యపకీర్తి నిందిరా

34. ఉ. ఎందున నీకటాక్షము లొకించుక బైబడకుండు నాక్షణం
బందు న దెల్లదుఃఖమయమౌ సిరులన్ దులదూగు మాహరి
శ్చంద్రురు డానలుండు నృపచంద్రుడు ధర్మజు డాదిగాగ ము
న్నెందరొ దీనవృత్తి జరియింపరె నీకృపలేక యిందిరా

35. ఉ. ఆతతబ్రీతి నీ వెవని కాశ్రయమై వసియింతు వెప్పుడున్
అతడె పండితుండు నరు డాతడె సత్కులజాతు డాతడే
యాతడె జూడగ న్వినగ నాతడె వక్త రసజ్ఞు డాతడే
మాత! భవద్విశేషమహిమం బది గాదె సమస్త మిందిరా

36. చ. కరుణ దలిర్ప నేపురుషు గాంచి చరించెద వీ వతం డహో
పురుషవరేణ్యుడై భువనపూజ్యత గాంచు విశేషసంపదన్
ఉరమున నీవు ప్రేమభర మూని వసించుటచేత గాదె యా
హరికి బరాత్పరుం డనెడి యుంచిత వైభవమబ్బె నిందిరా

37. ఉ. ఆపద కేది యడ్డపడు హస్తగతామలకంబురీతిగా
జూపు సమస్త మెయ్యది యశోవిభవాదిశుభాళి కెద్దియౌ
గాపుర మెద్ది గాంచిననె గల్గగజేయు భ్రమ న్విరాగికిన్
బ్రాపుగ నద్ది నీదగుకృపాత్మక మైనధనంబె యిందిరా

38. ఉ. ఏనుగు నెక్కియుండు నతడెంత మొఱుంగుచు గుక్క లడ్డినన్
దా నెటు లేగునో యటుల ధారుణి నీపదకంజయుగ్మమున్
మానుగ నాశ్రయించి మను మానవు డాపద లెట్టివననున్
వాని నలక్ష్యతం గనడె వారిజనాభునిదేవి యిందిరా

39. చ. పరులను గెల్వజాలు నిజబాహుపాక్రమ మెంత యుండినన్
సరసవచోవిశాలగతి జాలగ విద్దెల నెన్ని నేర్చినన్
అరయ సుశీలధైర్యవినయాదిగుణావళు లెన్ని యున్న నీ
కరుణ యొకింత వానిపయి గల్గనిచో ఫల మేది? యిందిరా

40. చ. సుతు డనుకూలతం గనడు సోదరు డించుక బల్కరింప డా
శ్రితులును జెంత రారు నిజసేవకు డొందు జికాకు నాదృతిన్
సతియును గారవించదిల సంతస మొందరు తల్లితండ్రులున్
హితు డొసగండు దర్శనమునేని భవత్కృపలేక యిందిరా

41. ఉ. సుందరు లెందరుండినను సోదరబంధుతనూజసత్సుహృ
ద్బృందమదెంతయున్న వరవేషసుభాషలవెన్ని యున్న మే
నందము చందము న్గలిగి యంగదృఢత్వ మదెంతయున్న దా
బొందకయున్న నీకృపను భోగము లబ్బునె వాని కిందిరా

42. ఉ. ఎవ్వని నాశ్రయింతు రిల నీప్రలెల్ల సధా విధేయులై
ఎవ్వడు పూజ్యుడై గరిమనెంతయుగాంచు సభాంతరంబులం
దెవ్వనియాత్మకు న్వెత లొక్కింతయు గల్గ వహీనసంపదన్
ఎవ్వడు కీర్తి గాంచు నత డెప్పుడు నీకృపవాడు యిందిరా

43. ఉ. నేరము లెన్ని జేసినను నీకృప యెంతయు గల్గియున్నచో
నేరుపులై ముదం బొసగు నీకృప యించుక కల్గకున్నచో
నేరుపుతోడ దా నెటుల నెమ్మి జరించినగాని ధారుణిన్
నేరములౌచు నాపదల నిక్కముగా నొనగూర్చు నిందిరా

44. ఉ. ఈక్షితి నీకటాక్షలవ మించుక గల్గినరాజలోకగ
ర్వేక్షణనూత్నవైఖరి గణింపగబో మనమాదృశాళి ప్ర
త్యక్షత నీకటాక్షవిభవాళి నెఱుంగ వశంబె యాసహ
స్రాక్షవిధీశ్వరుల్ భవదపాంగకృతార్థులు గారె? యిందిరా

45. ఉ. మంగళదేవతాభిదము మానుగ గ్ల్గెను తొల్లి నీకు నే
సంగతిలేక, తావి గని సన్నుతి కెక్కెడు బూవుకైవడిన్
మంగళశబ్దవాచ్యుడని మానితుడయ్యె భవత్ప్యుండు నీ
సంగతి బొంది కాదె నిను సంస్తుతి జేయవశంబె? యిందిరా

46. ఉ. అమ్మ గణింపకమ్మ మదియందపరాధము లాశ్రితుండ, నే,
నమ్మ మఱెవ్వరమ్మ నిను నమ్మిన పేదరికమ్ము జేర రా
దమ్మ నిజమ్ము చూడ జగమంతయు నీవె గదమ్మ లక్ష్మి! శ్రీం
క్లీ మ్మహనీయమంత్రవశగీ! కృప దర్శన మిమ్ము యిందిరా

47. ఉ. అమ్మ భవన్మహామహిమ నారయ నిమ్మహిలో వశమ్మ వే
దమ్ములకైననున్ బహువిధమ్ముల నీదుకృపారసమ్ము పై
జిమ్మి కడున్ బ్రియ మ్మెసగ సేవల గొమ్ము సదా వరప్రదా
నమ్మున బ్రోవు నన్ను నిను నమ్మితి నెమ్మనమందు యిందిరా

48. చ. అలసు నశౌచునింట బహుళాశనునింతను సందెవేళ దా
దెలిసి పరుండునింట నతిదీనజనాదృతిలేనియింట దు
ష్కలహము గల్గునింట బరుషంబులు బల్కెడువానియింట నో
కలిమిపడంతి నీ వెపుడు గానగరా వనియందు రిందిరా

49. చ. ఇల ఘనవృష్టి సస్యచయ మెల్ల సమగ్రత మొల్కలెత్తి స
త్ఫలము నొసంగుచందమున తావకదివ్యకృపాకటాక్షసం
చలనమునన్ సమస్తమగుసంపద వేడ్క నుదర్కలబ్ధినిన్
గలుగగజేయునీశ్వరి జగజ్జనని ఘనవేణి యిందిరా

50. చ. సరసిజవాసిని!సరసిజశ్రితపాణి! సుధీమణీమన
స్సరసిజచారిణీ! సరసిజాతదళాయుతసుందరేక్షణీ
సరసిజజన్ముకు న్జనని, సారసనాభుమనోవిహారిణీ!
సరసిజజాండపాలనవిచక్షణి! రక్షణసేయు మిందిరా

51. చ. అతిమృదుశీతముగ్ధమధురాభసమర్ధతలన్ భవత్తనూ
లత కొదగన్ సుధాశశిసురామణికల్పకవస్తుసార మా
హృత మయె నబ్ధిచే నన, మహిం ద్వదకృత్రిమదివ్యమంగళా
కృతి కెటు లోపు సృష్టికథ కేవలవర్ణన జేయ నిందిరా

52. చ. వనజరజంబు లంతిన భవత్పద మోర్వదు చేటికావిలో
కనముల మేనువాడుగను, గంజము బట్టుట సాహసంబు నా
ధునివనమాలనూగుటయు దుర్భరమౌ నిక మోటుమాటల
న్బ్రణుతినోర్పజాలను భవన్మృదుళోజ్వలమూర్తి నిందిరా

53. చ. శశిధరసారసప్రభవ శక్రముఖామరవంద్యనీయ సా
దృశమహిమాస్వరూపమును దివ్యజగత్రయసంప్రకాశమౌ
యశమును నీకృపాలవశతాంశమునైన నొసంగకున్నచో
వశమటె యసందాదులకు వాకొని వర్ణనజేయ నిందిరా

54. చ. ధరను భవద్దృగంచలసుధారస మెవ్వని జిల్కు వానికిన్
సిరులు సర్స్వతీరతులు సిద్ధసమృద్ధులు ధీధృతుల్ బహూ
కరణముతో బరంపరలుగాగ వశంవదలై బ్రపూర్ణతం
బరగవె? యాదరింపుమ యపారకృపామతితోడ నిందిరా

55. చ. తడయక నీకృపారసము ధారుణి నెవ్వాని సోకుచుండు, వా
డడవుల శతృమధ్యమున, నంబుధియందున, దుర్దవాగ్నులం
బడినను బెక్కుయాపదల బాల్పడినన్ దగబ్రోతు వట్లు నన్
విడువక యాదరింపగదవే కరుణింపు విపన్ను నిందిరా

56. ఉ. నీకృప లేకయున్న ధరణీశ్వరుడైన దరిద్రు డౌగదే,
నీకృప గల్గెనేని జననీ! నిరుపేదయు ధారుణీశుడౌ
మీ కెనయైన దైవతము నీఘటనాఘటనప్రభావమే
లోకమలందు గానము సరోజదళాయతనేత్రి యిందిరా

57. ఉ. కొందరు భాగ్యవంతులరు గొందరుపేదలు గొంద రజ్ఞులున్
కొందరు కోవిదుల్ మరియు గొందరు వీరులు గొంద రల్పులీ
చందముగన్ జగంబు సదసద్యుత మౌట గనన్ నుతామరీ
బృంద! భవత్కటాక్షతదుపేక్షలనృత్య్ముగాదె యిందిరా

58. చ. అనఘులునై మనోజనిభులై విభవాఢ్యులునై యశస్కులై
ధనికులరై దయాళురయి ధార్మికులై ఘనులై వదాన్యులై
మనుజవరేణ్యులై సతతమాన్యులరై స్థిరులై విముక్తులై
దనరెడువారు తావకపదద్వయి గొల్చినవారె యిందిరా

59. నిర్ధనులై నిరాశులయి నీచులునై కరుణవిహీనులై
వ్యర్ధులునై క్షతాంగులయి వ్యాధినిబద్ధులరై వినష్టులై
స్పర్ధకులై వ్యధితాత్ములయి పాతకులై భువి మ్రగ్గువారు నీ
యర్ధ మెఱుంగలేక మదియం దిడకుండినవారె యిందిరా

60. ఉ. ఊరును బేరులేక నరు డుర్వి జనించి భవర్కృపాశ మే
పార నొక్కింతయేని దనపై గలుగన్ బహుభాగ్యవంతుడై
చారువిశాలకీర్తి గని సత్కవిసంస్తవపాత్రుడై మహో
దారత దేజరిల్లునుగదా జననీ! నను బ్రోవు మిందిరా

61. చ. ధనమె యశంబుగూర్చు నిల దైన్యము బాపుచు ధైర్యమిచ్చు నా
ధనమె వివేకమున్ మఱిముదంబు నొసంగును మానరక్ష నా
ధనమె యొనర్చు సత్సుఖము ధర్మము మోక్షము నిచ్చు నీవె త
ద్ధనమహితస్వరూపిణివి దాసునిపై దయజూపు మిందిరా

62. చ. ఋణమది హెచ్చె హారము రుచింపదు కంతికి గూర్కురాదు యా
ర్జనమున లేదు ధీరతయు రచ్చకు దెచ్చెను రాచకార్య మా
ధనకనకాదివస్తువుల తస్కరులింట హరించి రిద్ది ని
న్ననిశము గొల్పుచున్నఫలమా యిదియా కనికార మిందిరా

63. ఉ. అప్పులు దీర్చలే ననెడియాతుర మందుచు నాటినాటికిన్
జెప్పతరంబుకాని వెతచే దిగి లందితి నిల్పవమ్మ నా
గొప్పతనం బనన్యగతికున్ శరణాగతు నిట్టు లింక నన్
దిప్పలబెట్ట కీప్సితము దీర్చి కృపన్ వహియింపు మిందిరా

64. చ. పడగలపాటులన్ బడిన బైనిపరాత్పరుడే గలం డటం
చుడుగక మత్ప్రయత్నముల నివ్విళులూరితి ధైర్యమింక నా
యెడ విడచెన్ గటా గడియయేని భరింపగజాల దుర్ధశన్
దడయక జేరదీసి నను దైన్యము వాపి భరింపు మిందిరా

65. ఉ. భక్తుల నుద్ధరింపగ భవత్పతి తద్ధనమున్ హరింప నా
సక్తి మెలంగు నీ వన నసచ్చరితాత్ములచెంత నెప్పుడున్
రక్తివసింతు వయ్యయొ ధరాస్థలి నర్ధములేకయున్న మీ
భక్తులు వ్యర్హులేకద కృపామతి నాపయిజూపు మిందిరా

66. ఉ. పాయనిభక్తి నిన్నెపుడు బ్రస్తుతిజేయుచు నోరునొవ్వ కు
య్యో యభయార్ధి నన్ బలుకుతో మొర బెట్టినగాని నీకు నా
ప్యాయత గల్గ దౌ నదియు, బాలకు డేడ్చినగాని తల్లి పా
లీయదొడంగునే కనికరింపుచు నిమ్మహిలోన నిందిరా

67. ఉ. ఇమ్మహిలోన నిందనుక నెల్లవిధమ్ముల నాప్తబంధువ
ర్గమ్మున దీసిపోక నుతిగాంచితి నమ్మరొ నీకృపావిశే
షమ్మున నన్ను నిత్తరిని సాకకయున్న జరించుటెట్లు పూ
లమ్మినయూరిలో పుడకలమ్ముట హేయముగాదె? యిందిరా

68. చ. సకలజగన్నియంత పతి శౌరి, సుధానిధి కామధేనుక
ల్పకములు తోడుబుట్టువులు, భవ్యతనూజుడు సృష్టికర్త వే
రొకసుతు డారతీశుడు నహో నిఖిలార్ధసమృద్ధవయ్యు నీ
విక కృపణత్వ మూన తగుదే మదభీష్ట మొసంగ కిందిరా

69. ఉ. నీ వలనాడు సీతవయి నేర్పుగ రామునిగూడి కానయం
దీవు వసించునాయెడల నెగ్గొనరించిన కాక దైత్యునిన్
దేవి! భవత్ప్రియుండు బరిమార్పగ నెంచ గృపాంతరంగవై
కావు మటాంచు వాని కుపకారము సేయగలేదె? నీదు దీ
నావనతత్పరత్వ మిపు డారయ నాయెడ జూపు మిందిరా

70. చ. జనకుండుబోలె శౌరి యనిశం బపరాధుల బ్రోవు చెప్పుడేన్
మనమున గోపమూన నదిమాన్పగ నాధ! యిదేమినాయమిం
దనఘు డెవండు లోకమున నారయమం చుచితోక్తి వాని నీ
వనయము శాంతు జేసి స్వజనాళిగ జేయవె వారి నిందిరా

71. ఉ. శ్రీకరి! యావికుంఠనగరిన్ పతితో సరసంబు లాడుచో
నాకుశలప్రసంగము నొనర్చునె నీకడ నత డంబరో!
మీ కెరిగించువా రెవరు? మేలొనగూర్పగ నింక దిక్కు నీ
వేకద? నాకనారత మివే పదివేలనమస్సు లిందిరా

72. ఉ. తల్లికి దండ్రికంటె నిల దద్దయు బ్రీతిగదే ప్రజాలిపై
నెల్లవిధంబులన్ వెత హరింపగ మాయపరాధముల్ సదా
యుల్లమునన్ క్షమింప విభవోన్నతులన్ గలిగింప బెంప నో
తల్లిరో! నీకే చెల్లు నిటు దాల్మి వహింపక బ్రోవు మిందిరా

73. చ. తనదుపురాకృతంపుసుకృతంబున సంపద నొంద గల్గు నం
చని యెద రిందు గొందరిక నంబ నిను న్వినుతించు నాత డెం
దున దులదూగు సంపదలతో నని నేధృతిబూని సన్నుతిం
చిన నను బ్రోవకుందువె విశేషకృపామతి బ్రోవుమిందిరా

74. చ. ఇది కలికాల మిందొక డనేకవిధాననియుక్తి నిశ్చలం
బొదవెడు భక్తిని ంగొలువ నోపడవశ్యము కామ్యయోగమా
తుది గన దంతరాయమున ద్రోవలనేకము లుండు భక్తిలో
నుదయము జేయు నీవెకద యోరమ దిక్కిక మాకు నిందిరా

75. చ. సమదమతంగజాళియును సత్తురగావళులున్ రధంబులున్
సమరకళైక సాధనవిచక్షణయోధవతంసవారముల్
సమధికరత్నకాంచనలసద్గృహభూమిసతీసుతాదియో
గము భవదర్చనంబుననుగాదె? లభించు ధరిత్రి నిందిరా

76. చ. నెనరది యింతలేని యవినీతుడ నౌట యధావిధిం ద్వద
ర్చనలను సల్పనెంతయును జాలుదునే దగలోకమందు నన్
మనుజులబంధముక్తులకు మానసమేగద హేతు వౌట నా
మనమున నిల్పి నిన్నిప్పుడు మానసికార్చన జేతు నిందిరా

77. ఉ. మానితవిస్ఫురత్ఫలసుమవ్రజ దానవిరాజమాన సం
తానలతాపరీవృత నితాంత లసద్బహుదివ్యపాదపా
ధీన మధువ్రతీ పరభృతీ లలితశృతి సౌఖ్యద స్వనో
ద్యాన విహారకేళినిరతా సరితాంపతిజాత యిందిరా

-: మానసికపూజ :-

78. ఉ. ఓజననీ కృపాభరణి యోవరలక్ష్మి జగత్కుటుంబినీ!
ఓజనతామితార్తిహరి యోమురవైరిమనోహరీ రమా!
ఓజగదేకమోహిని పయోనిధికన్యక లోకమాత ని
ర్వ్యాజకృపాత్మ నాదుహృదయాబ్జమున న్వసియింపు మిందిరా

79. చ. సలలితమందహాసయుత చారుముఖాంబుజ భాసురత్కృపా
కతితకటాక్షవీక్షణ వికాసితమంజుల గండభాగ సం
చలిత సుకర్ణభూషణ విశాలధగద్ధగితద్యుతుల్ భువిన్
జెలగగ రమ్ము చిత్తమున జేసెద నావాహనమ్ము యిందిరా

80. చ. ఘనతవికుంఠధామ వరకల్పకమూలవిరాజమాన కాం
చనవరపీఠి నొప్పుచును సర్వదిగీశ్వరకామినీమణుల్
వినతి సపర్యలన్ సలుప విశ్వవిమోహనదివ్యమూర్తివై
దనరెడు యాదిలక్ష్మివని ధ్యానమొనర్చెద భక్తి నిందిరా

81. చ. మరకతతోరణావళులు మౌక్తికచిత్రత రంగవల్లులున్
బరిమళయుక్తధూపములు భవ్యమణీమయదీపికావళుల్
బరగెడు మంతపంబునను భర్మవినిర్మితసింహపీఠిపై
స్ధిరత వసింపు మందముగ సిద్ధము జేసితి నిందిరా

82. ఉ. పూతపసిండిపాత్రమున బొందుగ నుంచిన పారిజాతకా
బ్జాత సుకేతకీ వకుళ చంపకసూన సువాసితంబు నౌ
శీతలనిర్మలోదకము జేరగ దెచ్చితి నీదుపాదకం
జాతయుగ్మమ్మునుం గడుగ జక్కనిపాద్యముగొమ్ము యిందిరా

83. చ. వికచమనోజ్ఞ పుష్పచయ విస్త్రుతవాసన లేలకీ లవం
గల మృగనాభి సంమిళిత కర్పూరచందన సౌరభంబులన్
బ్రకలితమై సెలంగు నతిపావనతోయము నబ్జపాణి నీ
విక నెద స్వీకరింపగదె యిచ్చెద నార్ఘ్యము తల్లి యిందిరా

84. ఉ. చంచదనర్గళాతిశయ చంచలవీచి లసద్వియుత్తటి
న్యంచితమై మనోజ్ఞమయి యద్భుతమై త్రిజగత్పవిత్రమై
మించియు మంచులీల తగుమేలగు చల్లనిదివ్యతోయ మం
దించెద నే గ్రహింపు కమలేక్షణ యాచమనీయ మిందిరా

85. ఉ. వేమరు పున్నమందయిన వెన్నెలగేరెడు శోభ గల్గి శ్రీ
భామిని! మంచియావువగుపా ల్పెరుగుల్ నవగోఘృతంబుగా
రాముగ జుంటితేనె గడురంజిలు చక్కెర గూర్చినట్టి పం
చామృతము ల్ముదంబున సమర్పణ జేసెద గొమ్ము యిందిరా

86. చ. భువనములందు నెల్ల గడుపూజ్యములై యఘనాశనంబులై
నవఘనసార గంధమృగనాభిముఖాధికవాసితంబులై
భువి మణిహేమకుంభపూర్ణములై తగునిర్మలంబులౌ
వివిధసుతీర్ధతోయము లివే యభిషేక మొనర్తు నిందిరా

87. చ. అరయ ననర్ఘదివ్యధవళాంశుకము న్గనకోత్తరీయమున్
సురుచిరరత్నకంచుకము శుభ్రతరోజ్వలమౌక్తికావళీ
విరచితయజ్ఞసూత్రమును విస్తృతభక్తి మదిం దలంచి త
త్పరతనొసంగినాడ దయదాల్చి ముదంబొనగూర్చుమిందిరా

88. చ. మణిమయ నూపురద్వితయ మంగళసూత్ర కిరీట హార కం
కణచయమున్, శిరోమణియు, గాంచన మేఖల దివ్యకర్ణభూ
షణయుగ మాదిగా వివిధచారుతరాభరణంబులన్ ధరన్
గణుతి వహింప నీలలితకాయ మలంకృతి జేతు నిందిరా

89. చ్. వరఘనసార కుంకుమసువాసితగంధ మలంది మేన క
స్తురితిలకంబు ఫాలమున శోభిలగూర్తు శుభాంజనం బిదే
తరళదృగంచలంబులను దాల్పవె, రోచనపత్రకంబులన్
సురుచిరగండభాగముల సొంపొనగూర్చెదనమ్మ యిందిరా

90. చ. మరువక మల్లికా వకుళ మాలతి చంపక పారిజాత తా
మరసరసాల కేతకి సుమంబుల నీతులసీదళంబులన్
బరగ సహస్త్రనామముల భక్తియుతంబుహ బూజచేతు శ్రీ
కరభవదంఘ్రిపంకజయుగద్వయిపై మదినిల్పి యిందిరా

91. చ. భాసురచందనాగరు సువాసిత గోఘృతమిశ్రితంబు శ్రీ
వాససితాభ్రముఖ్యబహు వస్తుయుతంబగు దివ్యధూపమున్
శ్రీసతి! కల్పనం బమరజేసితి మామకచిత్త వృత్తి వి
శ్వాసముతోడ గైకొను మవార్యయశస్సువికాస యిందిరా

92. చ. సరసిజపాణి, నీమదికి సంతసము న్గలిగింప నెంతయున్
సురుచిరరత్నమండప సుశోభిత చిత్రహిరణ్యపుత్రికా
కర ధృతమాలికాకృతి వికాసితముల్ ఘృతవర్తంబులౌ
స్ధిరతరదీపికావళుల చిత్తమునన్ సమకూర్తు నిందిరా

93. చ. ఫలములుబానకంబు వడపప్పును బాల్పెరుగు ల్ఘృతంబునున్
బొలుపగు సూపశాకము లపూపములు న్స్సరసాన్నమట్లు పొం
గలి, పుళిహోర పాయసము గాంచనపాత్రలగూర్చి తమ్మ నీ
వలరుచు నారగింపగదె యాదరభావముబూని యిందిరా

94. ఉ. మేలగువక్క లేలకులు మెప్పొనరించెడు పండుటాకులుం
జాలిన పచ్చకప్పురము చక్కనిముత్తెఔసున్న మెన్న త
క్కోలలవంగముఖ్యముల గూర్చి సమర్పణ జేసినాడ తాం
బూలమిదే జగజ్జనని! బొందుగ వీడెముసేయ మిందిరా

95. ఉ. రాజముఖా..మరా..జసుర, రాజకిరీట మణిప్రభాళి నీ
రాజితపాదవై సతము రాజిలు తావకదేహవల్లికిన్
రాజసమొప్ప సంతతరాజితకర్పూరదీపరాజి నీ
రాజనమిత్తు నంబ రతిరాజునకుం జనయిత్రి యిందిరా

96. చ. మణిగణమిశ్రితంబు ఘనమౌక్తికకాంచనసంచయంబు ద
క్షిణగ సమర్పణం బొనరజేసెద నీశ్వరి! మత్పురాకృతా
ఘనిచయ మెల్ల ద్రోచి నను గావ ద్రివారము నీకిదే ప్రద
క్షిణము బ్రణామకోటులను జేసెద నాదృతిగొమ్ము యిందిరా

97. చ. మతి నతిభక్తితోడ నిను మానసికార్చన జేసినాడ స్వీ
కృతి నొనరించి లోపముల నెల్ల గృపన్ క్షమియించి నన్ను స
త్కృతునిగ నెంచి నీదగుమతిన్ బరిపూర్ణముగా దలంచి సం
తతము మదీయచేతమున దద్దయుబ్రీతి వసింపు మిందిరా

98. చ. పెన్నిధిగన్నయట్టి నిరుపేదవిధంబున మోద మందగా
నెన్నడు నేనొనర్చితినొ యెక్కుడుదానము లేతపంబు లిం
కెన్నగ నాపురాకృతము లెట్టివొ నీమహనీయరూపమున్
గన్నుల కోర్కెదీరగను గాంచితి ధన్యుడనైతి నిందిరా

99. ఉ. ఎప్పుడు లభ్యమౌనో భవదీయకృపారసమ న్మహౌషధం
బప్పుడె దుర్దశామయ మదంతయు బోవును లోకమాత! నా
కెప్పటికిం దదామయుము నింక ఘటింపగ జేయ కమ్మ నే
నొప్పుగ నీపదాంబురుహయుగ్మము నౌదల దాల్తు నిందిరా

100. ఉ. మంచితనంబు గాంచిమది మానవజన్మము వ్యర్ధమౌట నూ
హించి భవాంబుధివ్యధ సహించి సతంబు వృధాభిమానమున్
డించి నుతించి యీశ్వరునిలీలల నిన్ బరదేవి వంచు జిం
తించి తరించు నిశ్చయమతిన్ బరమార్ధవిదుండు యిందిరా

101. ఉ. ఆశకు మేరలేదు పరమార్ధ మెఱుంగగ రాదు దుర్మదా
వేశము తీరలేదు మరివిజ్ఞులసంగతి లేదు సంస్కృతీ
పాశము వీడబోదు గొలువన్నిను శక్యముగాదు త్వత్కృపా
లేశ మదైన నాకికను లేనియెడన్ దెర వేది యిందిరా

102. చ. నిలకడ లేదు చిత్తమున నేరుపుసున్న విలేక మందునా
గలుగదు సూనృతం బదియు గానరాదు సువిద్యలన్ననో
తలప హుళక్కి గౌరవము దబ్బర శాంతము నాస్తి నిన్మదిన్
దలచెద లోప మెంచ కిక దాసుని బ్రోవవె బ్రీతి నిందిరా

103. ఉ. ఇంచుకవచ్చిరాని నుడి నెద్దియొ గోరుచు బోరు బెట్టగా
సంచితరీతి మాత మది నారసి పాపని నూరడించు న
ట్లెంచగ భావగుంభరసహీననిరూహము లౌట నాడుతుల్
వించు మనోగతం బెఱిగి పెంచుము నన్ శరణార్ధి నిందిరా

104. చ. సిరులవి గల్గు నీదుపదసేవ నొనర్చినమానవాళికిన్
దురితము లంతరావు మఱిదుర్దశ బోవు నటంచు నాత్మలో
నురుతరభక్తి నీవిలసితోత్పలచంపకమాలికావళిన్
స్ధిరముగ దాల్పవేడితి నిదే భవదర్పణ జేసి యిందిరా

105. చ. అలరగ శాలివాహనశకాబ్దము వార్ధీశరేభభూమిసం
ఖ్యల దనరారు నాంగిరసహాయన పౌష సిత త్రయోదశీ
విలసిత సోమవారమున విస్త్రుతభక్తిని బూర్తి జేసి ని
ర్మలమతి నీకు నీశతకరాజ మొసంగితి నంబ యిందిరా

106. ఉ. మంగళ మాదిలక్ష్మి కిదె మంగళ మబ్జదళాయతాక్షికిన్
మంగళ మీశ్వరేశ్వరికి మంగళ మచ్యుతచిత్తహారికిన్
మంగళ మబ్ధిరాట్సుతకు మంగళమౌ జగదేకమాతకున్
మంగళ మబ్జమందిరకు మంగళమౌగదె నీకు నిందిరా

107. ఉ. ఈమహితేందిరాశతక మెవ్వడు భక్తి పఠించు సంతతం
బామనుజాగ్రహణ్యుగృహమం దెపుడున్వసియించి సత్కృపన్
కామితదివ్యవైభవ సుఖస్థితి నైహికపారలౌకిక
క్షేమములాదృతిన్ గలుగజేయుచు నిందిరవాని బ్రోచెడున్

108. ఉ. స్వస్తి సమస్త ప్రజకు సంతతము న్గణుతింప న్యాయమా
ర్గస్తులరై నృపాలురు ధర్మస్థలి బ్రోతురుగాత బ్రీతితో
నిస్తులమౌ శుభం బగుత నిత్యము గోగణవిప్రజాతికిన్
విస్తరసౌఖ్యసంపదల విశ్వము దా దులదూగు గావుతన్

109. మ. పరమప్రీతిని నిట్లు శ్రీమదనగోపాలాంఘ్రినిత్యార్చనా
గురుశీలుండును గౌతమప్రవరుడున్ గోవర్ధనోపాఖ్యుడున్
వరవైఖానసవైదికోత్తముడు గోపాలార్యసూనుండు ని
ద్ధర శ్రీరంగసమాఖ్యుచే నిది ప్రణితంబయ్యె సంపూర్తిగన్

సంపూర్ణము

Saturday, March 1, 2014

రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి - చెరుకు రామ్మోహన రావు


రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి
చెరుకు రామ్మోహన రావు

1. శ్రీరామ మోహనంబుగ
చిరుచేదగు వాస్తవాల చిక్కగయుండే
చెరుకు రసమందు కలుపుచు
కరయుగళము తోడనిత్తు కవితా పాత్రన్ 

2. దండగ రాముడ, నీ కై
దండల తగు అండనివ్వు దాక్షిణ్యనిధీ 
దండముల కూర్చి దండిగ 
దండగ మెదవైటు నేకదంతుడ నీకున్ 

3.  అక్షరాల తల్లి నారాధనము జేసి 
వ్రాయ బూనుకొంటి వరుసగాను 
ఆమె కలమునందు ఆసీనమైయొప్ప 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

4.  కచ్ఛపంబు నడకగల మందబుద్ది లో 
కచ్చపీ రవంబు కరుణ మీటి 
వరమునొసగె వ్రాయ వాణి పుస్తక పాణి 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి

5. తియ్యనైన చెరుకు తినిన యట్లుగ నుండు 
తెలుగు భాష మనది తెలియ బరుప 
పంచమమ్మున పికము పాడినట్లుగ నుండు 
తెలుగు భాష మనది తెలియ బరుప 
ఘన మత్త వేదండ గమనమట్లుగ నుండు 
తెలుగు భాష మనది తెలియబరుప 
కృష్ణ గీతామృతం గ్రోలినయట్లుండు 
తెలుగు భాష మనది తెలియబరుప 

అన్ని యందము లొకచోట యమరజేసి 
ప్రాణములు పోయ నాబ్రహ్మ ప్రబల రీతి 
వాణి పుత్రికయై జెలగెను వసుధ యందు 
తెలుగు పేరున మన భాష తేజరిల్ల 

6.  వ్యాకరణము నేను వల్లే వేయగలేదు 
గురు లఘువులేవి గురుతు లేవు 
చేత నాది కాని చేయించే శ్రీశుండు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

7.  మధుర భక్ష్యమ్ముల మనసు కల్గినవారి 
పాలిట మైసూరు పాకు కవిని 
తాంబూల చర్వణ తపన గల్గినవారు 
పలవరించు తమలపాకు కవిని 
కవిమత్త వేదండ కావ్యమ్ములందలి 
సార సంగ్రహమెల్ల సాకు కవిని 
సంఘ రుగ్మతలెల్ల సరసంపు బాసలో 
ఎరిగియుండిన రీతి నేకు కవిని 

రాగామేరుగాక పాడు పరాకు కవిని 
సరస హాస్యంపు కవితల సరకు కవిని 
సొగసు బట్టలు ధరియించు సోకు కవిని 
నేను సుకవిని కాలేను నే కుకవిని 

8.  ఆంద్ర భాష యందు అభిరుచి దప్పించి 
భాషయందు నాకు పట్టు లేదు 
వాస్తవములనెల్ల వాడుక భాష లో 
చాటు కవిని నిజాము చాటు కవిని 

9.  పద్యమునకు కాస్త ప్రాణంబు సమకూర్ప 
జతన మొకటి నేను చేసినాను 
తప్పులెల్ల మీరు దయతోడ మన్నించి 
సంతసింప నేను సంతసింతు 

10. సుబ్బన్న గారు యిచ్చిరి 
అబ్బుర పడ  జేసి కాఫి యాదర మొదవన్ 
నిబ్బరముగ త్రాగినంత 
అబ్బెను ఈ శతక రచన ఆయన చలువన్ 

11. కాఫీ పొడికి తానూ కవితెంట కలిపెనో 
పాలు పంచదార ప్రీతి జేర్చి 
కరము తోడ నాకు కవితామృతము నిచ్చె 
అట్టి మాన్యతముని కంజలింతు 

12.  అమ్మ లేని నన్ను అమ్మమ్మ ఏ పెంచె
అన్ని తానెయౌచు ఆది నుండి
వీడిపోయే నన్ను విద్ పిల్పు మేరకు
అట్టి తల్లి మ్రొక్కి అడుగు వేతు

13.  తల్లిదండ్రి గురువు దైవంములను గొల్చి
మన సుకవులనెల్ల మనసు నందు
మ్రొక్కి పేర్మి మీర  మొదలు పెట్టుచునుంటి
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

14.  కొన్ని పార్ట్సు లూజు కొన్నేమో నో యూజు
తీసిరింక కొన్ని తీరుబడిగ
పార్ట్సు గోలయేల హార్తున్న నా సతికి
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

15.  బస్సు ఒకటి యుండు పాసిజరులు మెండు
కదల టైర్లు పగులు కదల లేక
ఆశ అతిశయింప అగచాట్లధికమిది
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

16.  గచ్చ పొదలయండు పుచ్చ పొడమినం
గచ్చ లెట్లు వచ్చు పుచ్చ లిచ్చు   
నీటి గల్గు వాని నైజమ్ము రా ఇది   
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

17. ఇంటి టాంకు నందు ఇంకిపోయిన నీరు 
 నల్ల ట్రిప్ప నేతలు నడచు ధార 
బుద్ధి లేని వాని సుద్ది ఈలాగురా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

18.  చెవిటి వాని చెవిని చేరి శంఖమునూద 
ఎముక కొరుకు చుంటి వేల యనును 
తెలివి లేని వాని తెరుగు ఈ రీతిరా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

19.  త్రాగు నీటి గొయ్యి త్రవ్వి ఉంచుత తప్పు 
కప్పు వేయకున్న కలుగు ముప్పు 
ఆచరించ దలచి అలసత్వ మేటికి
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

20.  తల్లి విల్లు చూడ తండ్రియే మరి నారి 
కొడుకు బాణమౌను కోర్కె గురుతు
గురిని కూర్చుకొన్న గురుతును తాకదా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
       
21.   పేస్టు ట్యూబునుండి ప్రెస్సు చేయగ వచ్చు
తిరిగి లోనికంపి తీర లేము 
థాటు లేని పనుల తలపోయ నిట్లురా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

22.   పూవు మంచు చేరి పులకింత కలిగించు 
తావి గాలి చేరి తనివి తీర్చు 
మంచి మనిషి చేరి మాన్యత కలిగించు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

23.   కాలమొకటి మనకు కలిసి రాకుండిన 
తాడు పామే యగును తలచి చూడ 
కావ గల్గు వాడు కైలాస పతి జూడు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

24.  అద్దమేమొ  నీదు ఆకారమును జూపు 
ఆత్మా జూపబోదు అరయగాను 
మిగుల ప్రేమయేల మిధ్య రా బింబంబు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

25. సౌండు సిస్టమందు రౌండు  డిస్కును పెట్టి 
పాపు రాపు బీట్ల పరవశింప 
ఆదరిపోవు నిల్లు బెదరును చెవు లిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

26.  తిండి నలుసు పట్టి తిరముగ గోడపై  
పడుచు లేచి చీమ ప్రాకుచుండు 
పట్టుదలకు జయమె ఫలితంమురా ఇది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

27.  ఆపిలేమో చూడ అందమైయున్నను 
మచ్చ పాదమే నాన్న పుచ్చ గలదు 
రూపమేమి చేయు రుగ్మత ముందిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

28. కలిమిలేము లెపుడు కలిసి యుండగ లేవు 
మంచి చెడ్డ లేమొ మసలు కలిసి 
భారతమున కర్ణు పాత్రను గమనించు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

29.గళము వ్యక్తిదేంట గంభీరమైనను 
సరుకు లేని ఎడల సరుకు గొనరు
బుద్ది లేని యట్టి పెద్దలీలాగురా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

30. వనము లోన మావి వనరుగా పెంచినా 
కలుపు వున్నా ఫలము కలుగ బోదు 
తలపులధికమైన  తపమిట్లురా ఇది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

31. మంచమున్న యంత మరి నీవు పడుకొన్న 
మంచి నిద్ర వచ్చు మసల కుండ 
కాసు కలిగినంత ఖర్చు ఈ లాగురా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

32. చెప్పుకింద పైరు చెడును దాన్యంబీదు 
చెడ్డ క్రింద చేరు దొడ్డ ఇట్లు 
వివర మరసి చూడ విధి రాతరా ఇది
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

33. దాహమున్నవాని దరి ఉప్పు నీరున్న 
త్రాగలేడు  త్రాగి తనియ లేడు 
సాయపదగాలేని సావాసమిట్లిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

34. జలధి నిండియుండు జలము త్రావగరాదు 
పాము గాచు నిధిని బడయ రాదు 
అనుభవించలేని ఆస్తులీలాగురా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

35. చుక్క యన్న మోజు చుక్కలన్నను మోజు 
తెరల చుక్కలన్న తగని మోజు 
చుక్క దగ్గరున్న చూడరు ధరలిది  
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

36. విధి విదానమేపుడు వివరించగా రాదు 
రాత మార్చ మనకు చేత కాదు 
శకుని ధర్మజునకు శనియాయె  చూడిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

37. అరటి తొక్క పైన ఆతండు కాలుంచి 
గాయపడెద నంచు కలత పడగ 
జారి పదేనతండు జలజాక్షి పైనిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

38. సెక్సు వాయలెన్సు చెప్పశక్యము కాని 
చెడుగు చిత్ర చయము చెలగి భువిని 
మంచి యన్నదెపుడొ మటుమాయమాయెను 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

39. నియమ నిష్ఠ లెల్ల నీళ్ళ పాలాయెను 
నీతి  యన్నదాయే నేతి  బీర 
కాల మహిమ కాదు కలి మహిమై యుండు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

40. పాలిటిక్సు  నీట పడ  నీతిమంతుడు 
నీతి బరువు తగ్గు నిక్కముగను 
ఆర్కే మెడిసు సూత్ర మరసిన తెలియదా
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

41. పగలు రాత్రి యనక పనిచేసి డబ్బుకై 
పతుల సతుల ప్రేమ పలుచనాయె 
దైవచింత కరిగే డైవర్సు పెరిగెరా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

42. పాపపుణ్యములను పరమెశ్వరు డెరుగు 
మంచి చేయవయ్య మనసు మెచ్చ 
కాయమేప్పుడైన మాయమ్ము నగు నిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

43. కప్రమొకటి యుండు కాదు శుభ్రతను గల్గి 
కాలి కరుగు వరకు కాంతి నిచ్చు 
సత్వ మూర్తి యైన సాధువీరీతిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

44. అన్ని యున్న ఆకు అణిగి యుండును గాని 
ఏమి లేని యాకు ఎగిరి పడును 
విజ్ఞుడిట్లు మరియు అజ్ఞుండు అట్లురా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

45. బావి లోని కప్పు భావించు నీరీతి 
బావి కాక వేరు బ్రతుకు లేదు 
గడప దాట నట్టి ఘనుడిట్లురా ఇది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

46. మంచి చేయనెంచు మనసున తా వంగి 
చెప్పుకింద తెలు చేర దీయ 
కుట్టి గోడ నెక్కు, కుజనులీలాగురా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

47. కంకి తిన్నఎదల కడుపు నిండును గాని 
ఎన్ను తిన్న యెడల ఏమి ఫలము 
తారతంయమేరిగి తగు పని చేపట్టు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

48. పాలు పంచదార పసుపును చేరిచి 
మిరెము సొంటి పొడిని మితము గాను 
కలిపి కాచి త్రావ కలుగదు జలుబిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

49. ఎన్ని సోకులున్న ఎంతటి విలువైన 
సిమ్ము లేక సెల్లు చెల్లబోదు 
మగని తోడూ లేని మగువిట్లురా ఇది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

50. బాసు మాట కెపుడు బల్కొట్టు చుండిన 
బడయవచ్చు పదవి పైన పదవి 
కార్పొరేటు లందు కల్చరు గమనించు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

51.అరవ కన్నడములు ఆముదము కస్తూరి
ఒకటి తెలియలేము ఒకటి ఘాటు
తెలుగు తేనే ఊట తేటరా గమనించు
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

52. కాసు జమను చేయ కన్యాకుమారిలో
చిటికె లోన జేరు శ్రీనగరుకు
కోరు బేంకులొచ్చి కురుచయ్యె దూరమ్ము
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

53. చేరెడంత రసము చెరుకును యాచింప  
ఉలుకు పలుకు లేక ఊరకుండు 
మరన పెట్టి త్రిప్ప మరి యిచ్చు రసమది
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

54.  గళము దాటనీడు గరళము నీశుండు 
శశిని శిఖన జేర్చె శాశ్వతముగ
మంచి తప్ప ఘనులు మారేమి తెలుపరు
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

55.  అగరు బట్టి మిగుల అఘ్రాణమిచ్చును
తానూ కాలుచుండి తరిగి తరిగి 
నీతిమంతు నియమ నిష్ఠలీలాగురా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

56.  ఎట్టి ఛానలైన ఏముంది దానిలో
వాయలెన్సు సెక్సు వరద తప్ప 
నీతి నెల్ల వారు గోతిలో పాతిరి 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

57.  దీప ఆవళింత దివ్యమ్ము అని చెప్పు 
అయ్య మాట మొరకు ఆలకించి 
ఆవలింత ఇంత అపురూపమా యనె 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

58.  పీయెసెల్వినెక్కి పిలువక ధరలెల్ల 
ధరను దాటి పోవ తమకు తాము 
నెల జేర్చనెల్ల నేత లెగెదరిది
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

59.  కట్టుకొన్న భార్య గడప దాటాడు నాడు 
ధన మాదాలు నాడు దరికి రావు 
కర్మమొకటె నీదు కడదాక వచ్చును 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

60.  షిట్టు నోటికొచ్చె శివశివ మరుగాయె 
కోకు త్రాగు చుంట సొకులాయె 
అరయ జంకు ఫుడ్డు ఆహారమిప్పుడు
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

61.   మిక్సి గీజరెంత మెలైనవైనను
పవరు లేక యున్న పనికి రావు 
పవరుకున్న పవరు పరికించి చూడిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

62. గొప్ప వారి కొల్వు కోరిన వలయును
చాకచక్య మొకటి చాలినంత
దంత పంక్తి నడుమ దనరు నాలుక జూడు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

63.  మాట వలన జరుగు మహిలోన కార్యముల్ 
మాట వలన పెరుగు మనిషి ఘనత 
మాట నేర్వకున్న మనుగడే లెదిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

64.   మంచి చేతుమంచు మరి మరి నమ్మించి
మనల మోసగించి మాట మార్చి 
మంత్రులైనయట్టి మహనీయులను జూడు 
మంచి చేతుమంచు మరి మరి నమ్మించి
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

65. చెలిమి చేయ వచ్చు చాల తేలికగానూ 
నిలుప దుర్లభంబు నిజాము గాను 
మనసు కోతియన్న మాటను గమనించు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

66. కాలమెంత జూడ కమనీయమైనదో 
కాలమంటే జూడ కరుకుదోయి 
రాజు రౌతు యగును రౌతౌను రాజిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

67. జుట్టు ఒత్తుగున్న చూపరి కింపుగా 
ముడిని వెయ వచ్చు జడను గూడ 
సొత్తు వున్నా వారి సోకిట్లు యుండిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

68. పాడుపడిన గుంట  పరికించి చూడగా 
పకముండు క్రింద పైన నీరు 
మొసగానిమనసు ముఖమిట్లురా యిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

69.  పవరు ఫుల్లు కారు పరుగులేట్టేడు కారు 
రోడ్డు బాగు లేక రొప్పుచుండు 
ఇలా పుకారు కిట్టి ఇబ్బంది లేదిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

70. అమ్మ కమ్మనైన అన్నమ్ము కరువాయె 
తల్లి పాలనిచ్చు తరము మారె 
అమ్మ గతము గాంచ ఆయమ్మ యుగమిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

71. కాలమొకటి మరియు కలము వేరోక్కటి 
నంది పంది  చేయు పంది  నంది
రాత బాగాయున్న రానిదేమున్నది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

72.  ఇహము పరము లేక ఇంటిలో మగడుండె 
చవులు లేని కూర చట్టి నిండె 
రాత బాగా యున్న రానిదేమున్నది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

73.  నవ్వు కలుగజేయు నయనమ్ములకు హాయి 
నవ్వు రుగ్మతలను నయము జేయు 
నవ్వు లేని జన్మ నరజన్మ మెట్లిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

74.  నారి కట్టు బట్ట నాగరీకము దెల్పె 
కురుచ బట్ట యున్న కూడె ఘనత 
మాన మిగిరి పోవ మరియేమి మిగులురా 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

75. తాము డబ్బు నంత దాపెట్టి దాపెట్టి 
కొడుకు చేతికివ్వ కూర్మి తోడ 
తల్లి దండ్రి నంత తనయుండు వెలివేసే 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

76. కడుపులోన విసము కాన జిహ్వ పై తేనె 
మెసవ కలిపి యిచ్చె మోసగాడు 
హంస గుణము లేక హరియిన్చునా చూడు 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

77. తల్లి అల్లమాయె తన భార్య బెల్లము 
తనయులోచ్చినంత తండ్రి దవ్వు 
నేటి సుతుల ప్రీతి నిజముగా ఈ రీతి 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

78. బాల్య స్నేహితమ్ము పనికిరాదీనాడు 
గుణము చేలిమిచేయ గురుతు గాదు 
స్టేటసుండ వలయు స్నేహమ్మునకు యిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

79. ఏకదంతు భక్తీ ఎక్కసమైపోయి 
రోడ్డుమీదికొచ్చె  రోత  సేయ 
భక్తీ కాదు నేడు భుక్తి మార్గమ్మిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

80. మంచి యొకటి చాలు మనుషులొక్కటి సేయ 
పగలు ద్వేషములను పక్కనుంచి 
కులములేట్లు యగును కొలమానమిలనిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

81. బలము కల్గె నంచు బలహీనులెల్లర 
తప్పులోప్పులనక తానుతిట్టి 
బలము తగ్గినంత బానిసౌరా యిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

82.  అందు డబ్బు లెల్ల అతిగ ఖర్చులు చేసి 
బరువు బాధ్యతలకు బ్రతుకు చేర్చి 
పెన్షనర్లు పాడెడు పెను బాధ చూడరా 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

83.  చదువు పదవి పెళ్లి సర్వమ్ము సమకూర్చి 
తృష్ణ లెల్ల విడిచి తృప్తి తోడ 
బరుగు పెన్షనరును బహు దొడ్డ యందురు 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

84. సాగరమ్ము సుమ్ము సంసారమన్నను 
ఈదలెని నారును గాఢ చూడు 
కంప మీద పడ్డ కాకి చందమ్మిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

85. తేనే తెచ్చి తెచ్చి తేనే పట్టున చేర్చి 
తానూ త్రాగకుండా తరలిపోవు 
తేనెటీగ జూచి తెలియరా త్యాగమ్ము 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

86. కన్న బిడ్డ లాగ కాపాడెదను నేను 
కూడు గుడ్డ తప్ప కూర్చి యన్ని 
అన్న వాడు సాకు ఆ బిడ్డ గతి చూడు 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

87. బేగు చేత బూని బిగ్ బజారుకు పోయి 
కోరినంత సరుకు కొన్న పిదప 
పర్సు మరచితంచు పరుగెత్తె మొరకిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

88. సొత్తు మనది కాక సోకు మనదియైన 
వేయగాలము అన్ని వేషములను
చలన చిత్ర నటుల విలసనమ్మిట్లురా
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
      
89. సెక్సు ఒండు మరియు సెన్సెక్సు వేరొండు 
పెరుగుచున్న హాయి పెరుగు చుండు 
తరిగి పోవుచున్న తలకిందులే మరి 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

90. చవులు గొల్పు మాట చెవులకింపగు పాట 
చిక్కగల్గ మనసు చక్క బడును 
మాట పాట కింత మాహాత్మ్య మున్నది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
      
91. ఉర్లగడ్డ చేయు వుపకారములు మెండు 
తినుచు గూడ దాని తిట్టుచుండ్రు 
మేలు పొందు చుండి మేలమాడెదరిట్లు 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

92. పచ్చి మిరప బజ్జి బాల్కమ్మగా నుండు
మితము దాటి తినుట హితము గాదు 
ఇష్ట మొకటి గానకింగితమును చూడు  
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

93. మూర్ఖులీల్ల జేరి మోసగానిని గొల్వ 
వున్నా సంపదేల్ల వూడ్చి తాను 
చెవిన పూవు బెట్టి చేజారడా యిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

94. వేడి మూకుదండు వెన్నెంత జారినా 
మరిగి తీరు వేరు దారి లేక   
చెడును చేరియున్న చేటు నిశ్చయమిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

95. ఎంత విద్య యున్న ఎంతటి ధనమున్న 
ఎంత పదవి యున్న ఏమి ఫలము 
తృప్తి యొకటి లేక తిన్నదేట్లరుగిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

96. మోసగాళ్ళ నడుమ మసలువాడెప్పుడు 
పదును బుద్ది గల్గి బరగ వలయు 
మకరి కోటి కథను మరువక చదువిది
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
      
97. సహన మొకటి మరియు సర్దుబాటింకొకటి
కలిగియున్నవాడు కార్యవాది 
బావినీరు తోడూ బాల్చీని చూడిది 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
      
98. పెద్ద వారి ముందు పెదవి కదపబోకు 
మంచి కలుగు వారి మాట విన్న 
వినుటవలన కలుగు విలువను గుర్తించు 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

99. తల్లి దండ్రి బోల్ప తాల్మిన భూదేవి 
ఆదిశేషు పగిది  అరయగాను 
వారి సుఖము కోరు వారలే తనయులు 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
      
100. అత్త గారి ఇల్లు ఆనంద నిలయమ్ము 
అడిగినంత నివ్వ అల్లునకును 
ఆదరమ్ము తగ్గ నగచాట్లు మొదలౌను 
రామ మొహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
      
101. తనది,తండ్రి మరియు తన సహోదరులిచ్చు 
ధనము వాడవచ్చు ధాటిగాను 
అతివ సొమ్ము కొరకు ఆశ పడవద్దిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

102. ఆది శంకరునకు ఆపైన చక్రికి 
అత్తగారి ఇల్లే ఆశ్రయమ్ము 
హరియు హరుడె మనకు ఆదర్శ ప్రాయమ్ము 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

103. వెబ్బు చూచి నేర్వ వేల సంగతులుండు 
వెబ్బు నందు కలుగు గబ్బు కూడ 
మంచి నేర్చుకొన్న మహానీయుదౌడువు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

104. దూర శ్రవణ మొకటి దూర భాషణ మొకటి 
దుడుకు వాని చేతి దురద తీర 
కాన రిమోటు బటను కదా నిల్చె చూడిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

105. వయసు పెరుగు చుండె వత్సరాలు కరిగె 
చిత్తశుధ్ధి పెంచి శివుని చేరు 
ఓటికుండ నీటి పాటిది వయసిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

106. అమ్మ మమ్మీ యాయె అయ్యేమో డాడీగ
హాయి బాయి లెల్ల అధికమాయె 
అంటి అంకులనుట ఆచారమిప్పుడు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

107. సుధయె  రాహు జంపెచూడగా నవలీల  
గరళమాయె శివుని కంఠ భూష 
విధి విదానమేరిగి విజ్ఞత గాంచరా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

108. పగలు సూర్యుదోచ్చి పనులను చేయించు 
చంద్రుడొచ్చి రాత్రి చలువ కూర్చు 
అట్టి వారినెపుడు ఆదర్శముగనెంచు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

109. వయసు కాంత యొకటి అయసుకాంత మొకటి 
పట్టివేయ దలచు కట్టివేయ 
ఆపడున్న చోట ఆకర్షణిట్లురా  
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

110. ఆకలైన వాని నథిది మర్యాదతో 
ఇంత  అన్నమెట్ట ఇంటి దంతె 
లెల్ల లెక్క జేసి ఇల్లు నాదనె నిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

111. చిన్న వయసునందు చేసేటి తప్పుల 
అరచి కొట్టి తిట్టి ఆపవలయు 
పాసిపోవ కూడు పక్వంమునకు రాదు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

112. ఓలె కొంచేమనుచు ఒనరంగ దెచ్చిన 
గ్రుడ్డి కొమిరె గూల్చె కుండలెల్ల 
లోభితనము లోని లోపమ్ము గమనించు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

113. ఎక్కువున్నదనుచు ఎపార బనిలేదు 
తక్కువున్నదనుచు తల్లడిలకు 
ఇవ్వ వలసినంత నిచ్చు నీశుండిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

114. ఎల్ల రాయి జూడ ఎన్నడు మారదు 
ఎదగాలేదటంచు ఏడ్వబొడు 
మనికితమ్ము లేని మహానీయులిట్లు రా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

115. రాగ రహిత గీతి రసహీన వాక్యమ్ము 
లయ విహీనమైన లాస్య సరళి 
ఉప్పు లేని పప్పు ఉపయోగ పడదురా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

116. అగ్రికల్చరందు అధిక మందులు వాడి
ఈల్డు పెంచమనుచు ఇట్లు  చెప్ప 
కోర్కె మీర వాడ  రుగ్మతలొచ్చె 
రామమోహనుక్తి  సూక్తి 

117. శేష సాయి చెంత సేవించగా కాఫి 
పౌడరుండ పాలు పంచదార 
విరివి దొరుకు మీకు వివరమ్ము తెలియునా 
రామమోహనుక్తి  సూక్తి

118. వెలుగు చూచేనేని వెనుక చేరును నీడ 
కటిక చీకటిన కాన రాదు 
చేవ యొకటి నీకు చేదోడు వాదోడు 
రామమోహనుక్తి  సూక్తి

119. నల్లనైన కురులు నా ప్రమేయము లేక 
తెల్లబారిపోయే తేలికగను 
మనసులోని నలుపు మరిమారదేమిది 
రామమోహనుక్తి  సూక్తి

120. కంట నీరు వచ్చు గంటలు వేస్టౌను 
కదలకుండ టీవి గాంచినంత 
అట్టి పనుల బోక హాయిగా చదువుకో 
రామమోహనుక్తి  సూక్తి

121. గాలి మేసి ఋషులు ఘన తపంబులు చేసి 
ఆబాల ముందు ఒడి రబ్బురముగ 
ఆడవారి కిలను అతుకునా పేరిది 
రామమోహనుక్తి  సూక్తి

122. స్తేట్సు కలిగియున్న స్టేబుల్లెకానమి 
కప్పురంబు ఓలే కరగి పోయె 
వాపు బలుపు కాదు వాస్తవమ్మిది గాంచు 
రామమోహనుక్తి  సూక్తి

123. అమెరికాన కలుగ  నార్థిక సంక్షోభ 
మతల కుతలమాయె నఖిల జగతి 
ముడ్డిమీద తన్న మూతి పళ్ళూడెరా 
రామమోహనుక్తి  సూక్తి

124. బిన్నులాదేనోకడు బీభత్సమును జేసి 
మానవాళి జంపె మతము పేర 
అట్లు చేయుటెల్ల 'అల్లా'కు ఇష్టమా 
రామమోహనుక్తి  సూక్తి

125. పిలుపునిచ్చినంత పిజ్జాలు పరిగెత్తు 
గాసి పదియు వంట గ్యాసు రాదు 
చెడ్డ మంచి ఇట్లు చెలుగురా భువినిది 
రామమోహనుక్తి  సూక్తి

126. కలిమి లేని వాడు కానీకి కొరగాడు 
బలము లేనివాడు  బడుగు వాడు 
బుద్ది లేని వాడు భూమికే భారమ్ము 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

127. నేతి  బీరకాయ నేయి చూడగ వచ్చు
పెరుగు తోటకూర పెరుగు కూడ 
నేటి నేత లోని నీతెట్లు గాంతువు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

128. కొలిమి లోన ఇనుము కోరినట్లుగ వంగు 
కొలిమి వదిలెనేని కొరుకు పడదు
సమయ మెరిగి పనిని సాధించ వలెనిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

129. కన్నగడ్డి తినగ కడకు అద్దములొచ్చె 
గడ్డి మేయు గొడ్ల కనమదెపుడు 
కనుల వాడకమున కల భేదమౌనిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

130. కాకి ఒకటి దొరుకు కాసిన్ని మెతుకుల 
నైన వారి బిలిచి ఆరగించు 
కాకి బుద్ది మనకు కలనైన రాదిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

131. ఆటలెన్నో ఆడి ఆనందమును బొంది 
కప్పులెన్నో పొంద  కడకు మిగిలె 
మోయ లేని వళ్ళు మోకాళ్ళ నొప్పులు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

132. కొండ కోన దిరిగె కోదండ రాముండు 
తండ్రి మాట నిలుప ధర్మమనుచు 
తల్లిదండ్రి నంపు తనయుడు నేడిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
     
133. కోహినూరు బోలు కోలారు గని బోలు 
మలల రాజు మంచు మలను బోలు 
అన్యుడతాడు కాడు అబ్దుల్కలామిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
       
134.మావి పండు ఎంత మంచిదై యున్నను 
తీపు లేని యడల తినగ బోరు 
రోపమొకతి కాదు రుచి ముఖ్య మౌనురా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

135. కన్న బిడ్డలెంత కఠినాత్ములైనను 
కన్నా వారు నోరు కదప బోరు 
కడుపు చించు కొన్న కాళ్ళపై పడునని 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
       
136. పెద్ద వారి మాట పెడ చెవిని పెట్టుచు 
పేరు బదులు చెడ్డ పేరు దెచ్చి 
పూవులమ్ము చోట పుడక లమ్ముదు రిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

137. బుజ్జగించి చెప్ప బుద్ది గాంచనివాని 
కొట్టి తిట్టి చెప్పి కోపపడుము 
వంచ వచ్చు మొక్క వంగునా మానిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

138. కళల నిదులనేల్ల కనలేము ఇల లోన 
కన్న నిధులు లేవు కన్ను మూయ 
భ్రమల బట్టి ఏల ప్రాకులాడెద విది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

139. ధనము నొదిలి పోవ తా బాధ పడుచుండ 
దాని కొరకు వచ్చు దాయలెల్ల 
గుంత కాదా నక్క గురుతు చేయుదురిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

140. వాడి నష్టి ఎదురు వాదియౌ ముదనష్టి 
జడ్జి మూడు బట్టి జడ్జిమెంటు 
లాభమెవరికన్న లాయర్లకే ఇది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

141. గజము భూమి కొరకు గలభాలు చెలరేపి 
కోర్టు కెక్కుటేల కొల్ల బోవ 
సమరసంపు చర్చ సత్ఫల మివ్వదా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 
       
142. వ్యాధులధికమాయె వైద్యులు పెరిగిరి 
టెస్టు చేయ వలయు లిస్టు పెరిగె 
ఫీసు చుక్కలంటె పేషంటు నేలంటె 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

143. క్రెడిటు కార్డు నేడు క్రేజైన సాధనం 
కోరుకొన్నవన్ని కొనగ వచ్చు 
డబ్బు కట్టకున్న డప్పౌను వీపిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

144. సంధ్య వేళలందు సాంతము తల దువ్వి 
మొగము కడిగి నుదుట ముత్తెమంత
బొట్టు పెట్టుకొనెడు బోటి ఇంటిని చూడు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

145. చంప దగినయట్టి శతృవైనను గూడ 
గారవించు నత్తి ఘనులు నాడు 
తప్పు జూడకుండ తల కోయు యుగమిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

146. పెద్ద చేయు పనుల దద్దయు గమనించి 
చేయుచున్డురింత చిన్న వారు 
బుద్ది లేని పనుల పోరాదు పెద్దలు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

147. సాయపదేడు మనసు సరి పడ్డ సలహాలు 
పరుష వాక్య రహిత భాషణమ్ము 
కలిగి యున్న వాని కదనుండురా ఇది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

148. వైద్యుడన్న ఎడల విష్ణు రూపుండతడు 
పెదసాదలందు పేర్మి జూపు 
'వ్యయము చేయనీక వ్యాధి మాన్పించు రా'
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

149. రాయి రాయి కలిసి రాతి గోడగ మారు 
పడుగు పేక కలిసి బట్ట యగును 
చేయి చేయి కలుప చేతేమి కాదిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

150. అడుగ, కానివాని నాగంతకుండగు 
ఐన వాని నడుగ నప్రదిష్ట 
సాయమడుగకుండా సాధింప నేర్చుకో 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

151. బాలలందు నీవు బాలకుడై యుండు 
యౌవ్వనులకు నవ్య యౌవ్వనుడిగ
వృధ్ధులందు మిగుల వృద్ధుడ వగుమిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి
   
151. బాలలందు నీవు బాలకుడై యుండు 
యౌవ్వనులకు నవ్య యౌవ్వనుడిగ
వృధ్ధులందు మిగుల వృద్ధుడ వగుమిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

152. బొట్టు పెట్టుకొనుట బోరైన పనియాయె 
పైట వేసుకొనుట పాపమాయె 
ఇంగిలీసు మిగుల ఇంపితమైపోయె 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

153. తెలుగు వారికింత తెగులేలనోమరి 
తెలుగు మాటలాడు తెంపు లేదు 
దెస భాషలందు తెలుగాయే లెస్సిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

154. పంచదార తీపి పరదార బహుతీపి 
పాప పంకమన్న పరమ తీపి 
తీపి తెచ్చు 'షుగరు' తీరని వ్యాదిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

155. తామరాకు పైన తనియక తిరుగాడు 
నిలకడెరుగకుండ నీటి బొట్టు 
ఉన్న యాకు విడువ ఉనికేది గమనించు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

156. కర్వులన్న కలుగు కడుమోహ మిలలోన 
కర్వులన్న యువత కలల పంట 
కర్వు గూని యందు  గమనించరేలనో 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

157. ఎన్ని కోట్లు తిన్న ఏమేమి చేసినా 
నీతి  హీను కెపుడు ఖ్యాతి రాదు 
కాలి క్రిందె  చెప్పు కడు విలువ చేసినా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

158. మంచితనము ఎంత మించి యున్నాగూడ 
దుర్వ్యసనము ఒకటి దుష్టు జేయు 
గబ్బు నూనె చుక్క గాల్చు గంధపు చెక్క  (గబ్బు నూనె= kirosin )
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

159. జంతు సామ్యమిన్త జనులొంది రెట్లన్న 
ఇల 'సమాజ' 'సమజ' మిరుగు పొరుగు
అట్లు ఊన్దనొఉత అది ఎట్లు రాకుండు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి             (సమాజము= మానవ సంఘం) (సమజము=జంతుమూక) 

160. జంతు మూక కెంత జనులు చేరువయున్న 
మనిషి చూసి చెడుగు మారుగ లేదు 
తమదు ధర్మమేదొ తాము పాటించెరా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

161. కాకి రెట్ట వెయ కర్చీపు నందివ్వ 
అటుల నిటుల జూచి అర్భకుండు 
కాకి ఎగిరి పోయె కర్చ్చ్పు ఏలనె 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

162. అమ్మ నాన్నలందు అనుగు సంతతి ప్రేమ 
అయిసు క్రీము బోలు అరసి చూడ 
కరిగి కరిగి తరిగి కనిపించ బోదిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి

163.  వక్క పలుకు కొరుకు వాడి ఎంతున్నదో 
దంత పంక్తి ఇరుగు దవడ కాదు 
చేవ గూర్చి జనుల చిత్తమ్ము కెరుకరా 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

164.  గాంచ పూల తావి గాలివాటమ్మది 
ఎదురు గాలిలోన ఈదలేదు 
కీర్తి గంధమట్టి కీడులు పడదిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

165.  ఎంత శూరులైన ఎంత సజ్జనులైన 
రాజులైన మంచి రాత లేక 
పాండు సుతులు పడిరి పడరాని పాట్లిది 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

166.  ఆలు మగలు తాము ఆఫీసులకు పోవ 
వంట చేయుతెట్లు వలను పడును 
కాదు మంట తీర్చ గతి కర్రి పాయింటు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

167.  తెలిసి తెలియనట్టి తెలివిగల్గినవారు 
కోడిగ్రుడ్డు తెచ్చి కోర్కె మీర 
లాఘవమ్ము తోటి లాగెదరీకల 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

168.  ఆశకల్గు వాడు అరయగ నిరుపేద 
ఆశలెని వాడు అధిక ధనుడు 
మరచిపోయి ఆశ మరి ఈశు సేవించు 
రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి 

169.  వ్రాయ వలసినంత వ్రాసితి మరిమీరు 
చదవ  గలిగినంత చదివినారు 
నచ్చే నేని ఘనత నా తండ్రి యవ్వది 
బాగులేకయున్న బాధ్యుడౌదు 

(ఇంత వరకు చెప్పినవి సమకుటములు  ఇప్పుడు చెప్పబోఏవి మకుట సమములు )


1.  ఆరు కర్మ లెరిగి అణకువయును గల్గి 
     ఆదరాన జూచు అతివ వీడి 
     ఓడలు కప్పుకోనక ఒయ్యారమొలికించు 
     పదాతి గోరు చుండ్రు పతులు జగతి 

2. తిరముగా నుంచి యొక్కటి త్రిప్పియొకటి 
    తిరుగాలిచ్చును తా పిండి తినుటకిలను 
    రాళ్ళు రెండును తిరిగిన రాబవళ్ళు 
    పిండి రాదన్నదెరుగరు పిచ్చి జనులు 
   
3. మనసు మాట లోన మాటేమొ పనిలోన 
    ప్రతిఫలింప వలయు  ప్రతిదినమ్ము 
    కరణ త్రయములన్న గాన్చరా యివియేను 
    ఆచరించు దేవుదండు గలడు 

నా బుద్ది 

కుక్క తోకను బట్టి గోదావరీదినే నెక్కుతా 
గిన్నీసు బుక్కునందు 
అజగజమ్ములు గూర్చి అగమును సృష్టించి 
నోబెలు ప్రైజుకై నోచుకొందు 
నక్క కుక్కల ప్రేమ నగ్న చిత్రము దీసి 
ఆస్కారవార్డుల నందుకొందు 
మూడు ఘనతలు గలిగిన మూర్తి నగుత 
ఎయిటు వండరు నౌదు నే నెట్టులైన 

ఇట్టి అరుదైన కార్యముల్ ఇతర జనులు 
చేయగాలేరు వారికి చేత గాక 
నన్ను మించిన వారెవరు నేనుగాక 
అనుచు గప్పాలు కొట్టె నా అల్ప బుద్ధి 

మాయూర నీరు 

ఘన తపమ్ములు జేసి గంగ తెచ్చుట కాదు 
చెడు మా బావి లో చెంబు నీరు 
జటిల మందాకిని  జడల నిల్పుట కాదు 
ఇంటి టాంకున  నింపు ఇంత  నీరు 
పాతాళ గంగను బయలు దెచ్చుట  కాదు 
బోరింగు కొట్టి మా బొచ్చె నింపు 
జలనిదులింకంగ జలము ద్రావుట గాదు 
చూపు మాయూరిలొ చుక్క నీరు 

ఓ భగీరథ భూజాని ఓ మహేశ 
పాండుమధ్యమగస్త్య పరమ పురుష 
గతము గొప్పలు గట్టిగా కట్టి పెట్టి 
మండు వేసవి మాయూర మసలి పొండు 

మానవత్వము 

బాలు పెన్నులు నాడు బ్రహ్మ దేవునకున్న 
భారతి సాయమ్ము బడయడేమొ 
గౌతమునింటిలో గడియారముండిన 
కోడియై సురరాజు కూయడేమొ 
ఐ ట్రాన్సు ప్లాంటేష నానాడు కల్గిన 
గాంధారి గంతలు గట్టదేమొ 
ఐస్క్రీము లానాడు  అందుబాటున యున్న 
వెన్నకై కన్నయ్య వెదకడేమొ 

నేటి వనరులు ఆ నాడు నెగడియున్న 
ఘనత నానాటి జనులసలు గాంచరేమొ 
సకల విజ్ఞాన సంపదల్ సాధ్యమయ్యు 
మానవత్వమునే  మరచె మనిషి నేడు 


ఏడు కొండల వెంకటేశా 

ఏడు కొండల వెంకటేశా వేడుకొందును కావగా 
వీడని మొహాల బ్రతుకు వాడిపోయే లోపుగా 

1. కలవనుచు లేవనుచు నుందురు 
    తెలియ తరమా నీదు ఉనికి 
   కలవు లేవను కలత బాపి 
   కనికరముతో కావరావా              ।ఏడుకొండల। 

2. నీదు నామము నాడు నీమము
    నీదు రూపే నిండే హృదయము 
    నీదు పదమే పరమ పదము 
    నీవే నాకు గతియు మోక్షము     ।ఏడుకొండల। 

3. బరి తెగించిన మానవతను
    దరిని జేర్చే దారి జూపు 
    కరుణ నిండిన కనుల కాంతి 
    జగము నింపి జనుల బ్రోవు          ।ఏడుకొండల। 
   
శివశివ యనరాదా 

శివశివ యన రాదా శివ నామము చేదా 
భవభవ శుభదా యన బాధ నిలువ గలదా 
శివ పాదము మీద నీ శిరసు నుంచ రాదా 
కనికరించు వరదాయన కరుణ మనల కాచు గదా      ।శివశివ| 

గగన తలము నుండి దుముకు గంగ నెత్తి కెత్తె కదా 
శ్రీకరులను బ్రోవ తాను శ్రీకంఠుండాయె సదా 
మనసారాహర యంటే మనకు కరువు తీరదా 
తామసింప బోక శివుని తలచ తీరిపోవు దువిధ         ।శివశివ| 

పంచ భక్ష్య పాయసాలు పనిలేదని తెలియదా 
భూరి సంపదలు పొందగ బూది పూజ కలదు గదా 
మనసారా హర యంటే మనకు కరువు తీరదా 
తామసింపబోక శివుని తలచ తీర పోవు దువిధ           ।శివశివ| 

(చెరుకు రామ్మోహన రావు గారు రచించిన ఈ "రామమోహనుక్తి రమ్య సూక్తి" అన్న ఈ శతకం వారే స్వయంగా టైపుచేసి నాకు పంపటం జరిగింది. ఈశతకాన్ని వారు తమ తల్లితండ్రులకు అత్యంత భక్తి ప్రేమలతో అంకితం చేసారు. వారి ఈ శతకాన్ని నాకు దయతో పంపినందుకు ఎంతో కృతజ్ఞుడిని. వారికి అనేక ధన్యవాదములు. ఇది వారి అనుమతితోనే ఈ బ్లాగులొ పోష్టు చేస్తున్నాను. చదివి మీ అమూల్యాభిప్రాయాలు తెలియచేయగలరు.)